Op deze 3 sites (en vele andere) vindt u uitgebreide, objectieve informatie over Leishmania e.a
Het aandeel buitenlandse herplaatsers in Nederland is al
ong. 12 % per jaar. Helaas lopen stichtingen soms aan tegen onjuiste beelden,
meningen, generalisaties: ‘ze brengen ziekten mee’, ‘die zijn overdraagbaar op
mens en hond’. Vaak noemt men Leishmania. Soms suggererend: niet adopteren.
Jammer. Elke hond wordt voor vertrek medisch onderzocht. Ook laten we
bloedtesten doen op Leishmania, Ehrlichia, Babesia en Dirofilaria, overgebracht
door resp. zandvlieg, teek, teek, mug. Meest gebruikte aanduiding (er zijn ook
andere testen) is: 40-80 (twijfelachtig)-160-320-640-1280 … Is duidelijk sprake
van Leishmania, dan volgt breed spectrum bloedonderzoek op vele waarden en
orgaanfuncties.
Gopher, Leishwaarde 1280, geb. 2016, ak. Ned. 26 sept.
20, adoptie 11 nov. 20. Deze gevoelige, op mensen gerichte jachthond mix zat
1.5 jaar in de refugio, mager, niet gelukkig. Toch had en heeft hij met zijn
hoge Leish waarde geen symptomen. De ziekte bleef slapend tot nu toe en zijn
orgaanfuncties zijn goed. Hij is sinds mei van de medicatie af. Het gaat super.
Afgelopen zomer genoot hij volop in de Zwitserse bergen met zijn sportieve
baasjes.
Honden die buiten moeten overleven in (warmere) Mediterrane
gebieden zijn eerder (en erger) een prooi van ziekten door 2 factoren:
insecten, parasieten komen er meer voor en stress en verwaarlozing verzwakken
weerstand, verergeren het ziekteverloop. Dirofilaria maken wij amper mee.
Babesia soms, wat vaker Leishmania en Ehrlichia. Niet besmettelijk. De
Leishmania-tussengastheer komt in Nederland niet voor. Babesia en Ehrlichea
worden iha doeltreffend behandeld met injecties resp. Doxicycline (muv een enkel
ernstiger, chronischer geval).
Lucy, Leishwaarde ook 1280, geb. 2012, ak. Ned. 26 sept.
20, adoptie 25 okt. 20. Van straat: vol vlooien, oude wonden. Lucy had forse
Leish symptomen w.o. lange brokkelige nagels, neusje deels weggevreten
(slijmvlies bloot liggend en kwetsbaarder voor infectie). Ook afwijkingen in
bloedwaarden, maar orgaanfuncties wel goed gelukkig. Dit schrijft haar baasje:
‘‘Ik voel me geroepen om onze ervaring met ons 9-jarige teefje met een ernstige
vorm van Leish (met name op de huid) te delen. Je zou denken dat het een hoopje
ellende is, en zo kwam ze ook binnen, maar na een jaar liefde, aandacht,
knuffels, goed eten en elke dag een pilletje gedraagt madame zich als een Jack
Russell in de puberteit. (Lucy heeft ook het formaat van een kleine Jack
Russell. Wandelingen van 3 kwartier tot een uur zijn geen probleem voor haar en
daarmee loopt ze onze andere, gezonde, hond van 4 jaar er met gemak uit. Zoals
het er nu uit ziet, zou ik niet weten waarom ze niet nog eens 9 jaar mee zou
kunnen!❤️’’ Petje af voor deze baasjes die door uiterlijk
etc.etc. heen keken. Wat zijn we blij dat we de kleine Lucy deze kans op geluk
hebben gegeven.
Leismania is grillig: zowel mbt incubatietijd (tot 7 jaar),
symptomen (vele en uiteenlopend) als ziekteverloop (van nooit actief worden tot
orgaan falen en dodelijke afloop bij de zwaarste gevallen). Honden met een goed
leven en voldoende weerstand worden er meest gezond oud mee (je merkt niks, de
ziekte slaapt). Stress, ziekte (aanval op het immuunsysteem) zijn triggers,
waardoor het ook bij een besmette, verder gezonde hond zonder enig symptoom na
jaren nog actief worden.
Pirate, Leishwaarde 160, geb. 2015, ak Ned. 06-04-19,
adoptie 14-07-21. Zijn extreem trieste en pijnlijke voorgeschiedenis liet ook
lichamelijk meerdere sporen na w.o. een bijna doorkliefde poot die hij zelf
heeft afgebeten. Toch is de Leishmania niet actief. Nu hij eindelijk
geadopteerd is en een blij, probleemloos leven leidt hopen we op afbouw
medicatie tzt.
Probeer dus bij Leishmania stress, steroiden, vaccinaties en
narcose te beperken, ter voorkoming van mogelijke aantasting van het
immuunsysteem. Zijn de Leishmania waarden in het bloed laag, dan is vaak geen
medicatie (meer) nodig. Hoewel men daar in Spanje zekerheidshalve meest wel mee
begint, omdat het leven in een asiel plus daarna de overgangen (reis naar
Nederland, opvanggezin, adoptie) stress geven.
Goede voeding zal, zoals bij alles, zeer ondersteunen.
Weerstand hoog houden is essentieel. De links bovenaan zijn informatief, ook
over symptomen en behandelingen.
Podenco Lima, Leishwaarde 80, geb. 2011?, ak. Ned.
20-03-21, adoptie 8 nov. a.s. Gedumpt in dodingsstation: belabberde conditie,
broodmager, flinke allergie, na een keihard leven (fok en jacht). Toch is haar
Leishmania slapend. Door Maureen’s goede zorgen en hypo allergeen voer tegen de
allergie verbeterde haar conditie met sprongen. Ook narcose ivm forse
behandeling gebit doorstond ze uitstekend. Hopelijk kan na adoptie de Leish
medicatie afgebouwd worden.
Maar er is niet echt peil op te trekken. Bij hoge waarde kan
Leishmania blijven slapen en kunnen alle symptomen ontbreken. En omgekeerd.
Gelukkig is er medicatie (Allopurinol voorop), die vaak afgebouwd of zelfs
helemaal gestopt kan worden in de loop der tijd. Eens per (half) jaar
bloedonderzoek op Leishmania wijst uit of dit kan. Dat is natuurlijk beter voor
bv. nieren. Er is trouwens inmiddels een vaccin. Maar buiten levende honden
zonder baasje krijgen dat zeker niet.
Sabba, Leishwaarde 320 (en Ehrlichea 640), geb. 2010?, ak.
Ned. 20-03-21, adoptie 02-05-21. Een oude hond met zware bloedarmoede die
finaal op leek. Nu herboren met goede medicatie voor haar kwalen, ook
schildklier en hart. Ze heeft een fijne energie en geniet op haar kalme manier
van haar nieuwe leven. Ziet er prachtig uit. Geen Leishmania symptomen. Zeer
benieuwd of na de e.v. bloedtest afbouw van Leishmania medicatie een optie is.
De voorbeelden zijn niet gekozen om het mooi voor te
spiegelen. We bagatelliseren niet. Het is de (onze) realiteit. Onkunde en
vooroordelen zijn altijd betreurenswaardig. En doen onze dieren onrecht. Wij
beogen objectiviteit en eerlijke, goede informatie aan adoptanten. Op die basis
beslist iedereen zelf zo’n dier (met of zonder Leishmaniose e.a.) al dan niet
een thuis te geven.
Falco, leishwaarde 320, geb. 2012, ak. Ned. 27-09-15,
adoptie 1. 25-11-15, adoptie 2. 25-11-17. Falco, helaas dit jaar overleden, had
door omstandigheden 2 baasjes, maar bij beide een mooi leven. Niet de
Leishmania (de medicatie kon zelfs afgebouwd), maar een tumor op milt en lever
werd hem fataal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten