maandag 25 juni 2018

December 24 2017 Zo mooi, zo lief: blije speelvogel Turbo.




Nog geen 2. Al zo vaak verkast. Het allereerste stuk van Turbo’s leventje is onbekend. Broodmager zwierf hij op straat en werd getreiterd. In de refugio bleek hij ondanks alles zo lief gebleven. 25 september vloog hij mee naar Nederland en had bij Chantal 2 gouden weken. Onvermoeibaar speels. Maar ook makkelijk te sturen. Hij leert snel en wil graag lief gevonden worden. En kan in huis heel rustig zijn, als hij aan zijn trekken komt.


nog in de refugio


Bij de kinderen van Chantal

Turbo had verreweg de meeste belangstelling van de 2e kans hondjes op de open dag van Dierenartsenpraktijk Glas in Diever op 7 oktober. Maar het ging minder glad dan verwacht. Na wikken en wegen maakten we een keus. Helaas, met de jongste van het gezin was het geen goede combinatie. Na een maand kwam hij terug, nu in opvang bij Astrid waar hij de sterren van de hemel speelde met Whippet Ivy. Opnieuw regende het reacties. Turbo lijkt sprekend op een Smous, waarvoor mensen in de rij staan.

Op de open dag van Glas in Diever

Spelen met Ivy

Nog zorgvuldiger zoeken nu, want weer terugkomen ……. en hij had al verlatingsangst. Na 2 weken ging Turbo naar zijn 2e huis in Gorkum. We hebben vertrouwen dat het goed komt bij deze sportieve, ervaren hondenmensen. De dag begint met 3 kwartier lopen. Verder kortere uitjes naar de omheinde hondenspeelplaats vlakbij en nog een lange wandeling, bij de Merwede, in het Lingense Bos of op de hei in Brabant. En heel vaak los. Ook al speelt hij zich een slag in de rondte met andere honden, hij komt eraan racen, als ze hem roepen. En met Kaja van hun dochter en de bouviers van de buren gaat het ook heerlijk.





Turbo in de sneeuw

En van zulke woorden worden wij gelukkig:
‘Krijgen zoveel energie van hem-Of het zo moest zijn-Geeft zoveel vreugde en liefde-Wat hebben we veel lol gehad in een week tijd’



December 22 2017 Zachte, lieve, actieve Peret: wat heb je geboft bij je nieuwe familie


‘Wat een mooie week hebben we met hem gehad’ > woorden zijn overbodig, als je een week na adoptie zo’n berichtje krijgt:
‘Wat een mooie week hebben we met hem gehad!
Hij krijgt ons ritme een beetje door, begrijpt de signalen beter, luistert goed en is heeel lief en aanhankelijk.
Hij is niet meer weg te denken.... Nog hartelijk dank voor alles!’


Peret en Boomer aan het spelen.



Peret is ruim 2 jaar. Eén van de vele hondjes die men zat was en in het dodingstation dumpte. Dan heb je nog heel even, want er is een wettelijke wachtperiode (onder druk van Europese regelgeving). En nu …. betekent hij alles voor zijn nieuwe familie: vader, moeder en 2 kinderen van 17 en 12. En niet te vergeten vriendje Boomer, die na het recente overlijden van hun andere hond alleen was. Peret is een makkelijk hondje, een open knuffeltje, maar het dumpen liet ook sporen na. Gelukkig is hij zelden alleen en mag bij hun dochter slapen. Deze sportieve mensen lopen heel veel en ook dat doet deze wervelwind super goed. Dit alles in combinatie met veel regelmaat geeft Peret een optimaal gevoel van veiligheid. Hij bruist!

Sneeuwpret





December 21 2017 Verwacht in januari en nu al 3 gereserveerd!



Afgelopen vrijdag deden we 2 huisbezoeken in Kapelle a.d. IJssel: voor Lion en Diana. Zij komen samen met Lita en Toni in januari naar Nederland. Voor Lita was al in november huisbezoek gedaan in Hoogerheide, tussen Antwerpen en Breda (op terugweg uit België waar Teddy nu woont). Lion, Diana en Lita zijn alle 3 gereserveerd! Lita (in november al op de site) gaat naar super lieve mensen die altijd gaan voor oudere verschoppelingetjes. Ze wilden Omi opnemen, maar die vergt veel zorg, ook ’s nachts. Te zwaar in een vrij druk leven. Toen werd het Lita, een jaar of 10. Lita zwierf op straat, ziek en uitgeput. Maar na verwijdering oogje en tandjes en de broodnodige zorg gaat het nu super. Wat zal ze genieten van haar nieuwe leven, samen met de 11-jarige Casper en Suus die ze afgelopen maandag hebben opgenomen.



 Diana

Ook uit de Protectora komt Diana. Mensen met 40 jaar poedeltjes wilden graag 1 van de 2 zwarte poedels bij Maureen. Maar die worden niet gescheiden na jaren samen. Toen keken ze naar Bonny, maar die is te kwetsbaar om er al snel mee op uit te gaan. En daarna kwam Diana dus in beeld. In april wordt ze 8. Ze kon niet tegen de koud in het shelter en is nu bij een Spaanse opvangster thuis. Die schrijft: friendly with other dogs, love sleep and be warm, sometimes pipi in the house, mainly at night, also very social with persons, likes to walk around the field. Kortom een lieverd. Ze gaat bij poedeltje Jimmie van 5.5 jaar wonen, zal nooit alleen zijn, mag elke dag mee naar het bos, wandelen en een kopje koffie ergens drinken. En ’s avonds mee naar de slaapkamer.
 Lion

Het andere huisbezoek in Kapelle a.d. IJssel was voor de 5-jarige Lion, gered uit het dodingsstation door Anita van refugio Sierra Nevada. Veel te mager was hij. Een trouwhartig, dankbaar hondje. En lekker actief. Welnu, dat gaat helemaal goedkomen. Als de kennismaking goed uitpakt, dan krijgt Lion dagelijks heerlijke wandelingen met een vrouwtje dat houdt van lekker lang buiten rondbanjeren in weer en wind.





 Toni

Tot slot de 4-jarige Toni, de 3e uit de Protectora. Hij is de zwaarste van het stel: 16 kg. Hij komt van baasjes die hem verwaarloosden. Binnenkort komt er meer nieuws over Toni.




December 20 2017 Een fijn bezoek bij ‘onze’ hondjes: Omi, Ana, Bonny, Din.



Zondagmiddag naar Smilde met een auto vol spullen en natuurlijk onze Esperanza-hondjes daar geknuffeld: Omi, Ana, Din, Bonny. Nou, echt knuffelen alleen bij Din.




Bij Omi is knuffelen zachtjes aaien en een voorzichtig knuffeltje. De kwetsbare Omi van 12 jaar roept alle tederheid in je wakker. We zijn Maureen dankbaar dat Omi mag blijven. Ze is een hondje van de dag. Maar ze heeft haar leven niet in een dodingsstation in Andalucia hoeven eindigen godzijdank. Het onherkenbare hoopje oud vuil is geopereerd, krijgt medicatie en scharrelt sinds 25 september heerlijk rond. Zo lief gebleven.
 Omi met Din


Hoewel ten diepste een knuffeltje is met vreemden knuffelen voor Ana een hoge brug te ver. Ook een lekkertje nam ze niet aan. Ze belandde begin 2015 als piepklein pupje in shelter The Nature Association bij Boekarest. Kromme pootjes, platvoeten, grappig, uniek. Een zorgenkindje door alle gemiste socialisatie. Ze zag amper mensen naast de verzorgers en kende echt niks. Bij spanning een kort lontje. Maar een nieuw baasje met veel geduld kan met Ana nog een heel eind komen. Maureen mag haar kammen en knuffelen, ze speelt heerlijk met een piepbal en huppelt al blij in de tuin. En nu ……. het grote nieuws: Ana gaat naar huis! Dat nieuwe baasje met open hart en voor Ana ideale woonsituatie is gekomen. Ze gaat wonen op Fort Nigtevegt in een prachtige middle of nowhere met haar nieuwe bazinnetje en 2 Australian Shepherds, Roemeentje Lila en een dogproof zwarte poes.

Kleine Ana


Ana met platvoetjes
Ana klaar voor Nederland

Ana speelt




Bonny is een heel gevoelig schatje, dat niet lief behandeld is. 7 jaar lang opgesloten in een kamertje. Het gruis in refugio Sierra Nevada deed haar voetjes pijn. Ze denkt heel snel dat het niet goed is en deinst dan achteruit of krimpt ineen. Dus niet knuffelen, maar rustig van opzij even een aaitje was goed. We hebben met Din en Bonny gewandeld en dat vindt ze prachtig. Wie geduldig een band opbouwt met dit intens lieve hondje dat naar aandacht snakt, wordt met veel liefde beloond.

 Anita en Bonny




Echt knuffelen kon dus alleen met Din: een heerlijke, lieve, ongecompliceerde, grote Border Collie. Hij is bijna 10 en zat al lang in de refugio. Hij heeft daarvoor een huiselijk leven gekend. Hij loopt lekker voor je voeten in huis en wil voortdurend dat je een balletje gooit. Een fijne, nog heel fitte hond die graag een flink eind loopt. Helaas was onze wandeling met hem en Bonny wat aan de korte kant voor Din. Maar leuk was het wel!




December 18 2017 Falco verliest zijn nieuwe bazinnetje geen seconde uit het oog.


Falco, een soort pointer, nu bijna 6, is intens lief en energiek. Met zijn prachtige grote lijf is hij in no time een eind weg. Maar weglopen? Never. Falco heeft dan ook maar 1 minpunt: het alleen zijn. In Spanje zwierf hij op straat. Lieve mensen redden hem. Hij heeft beslist klappen gehad. Falco is een dier dat zich niet verweert, bij stemverheffing kon hij ineen krimpen of een houding aannemen van ‘ik ben er niet’. Kan zich in een superklein mandje oprollen en de kop in de veren steken. Wat waren we blij dat hij een fijn thuis vond. Maar na 2 jaar kon zijn bazinnetje hem fysiek niet meer geven wat hij nodig heeft. Verdrietig. Maar wat is het goed gekomen.




Op 25 november ging Falco naar een nieuw bazinnetje. Een rustige vrouw, altijd grote honden gehad. Haar hart altijd open voor een dier met een beroerde geschiedenis. Die opvoeden leuk vindt, vele cursussen met ze deed, En niet te vergeten een echte loopster: uren per dag. In het losloopgebied bij de Maarsseveense Plassen, het jaagpad langs de Vecht of de Hilversumse hei. En Falco? Hij geniet. Hij loopt al los bij de Plassen en speelt en rent daar met vele andere honden. Hij is ook al verliefd op eentje. Bazinnetje Kitty gaat zelden weg, maar doet ze dat even een uurtje, dan blaft hij de boel bij elkaar. Zij is zijn ziel en zaligheid. Gelukkig mag hij ’s nachts mee naar boven. Daardoor sliep hij vanaf nacht 1 als een roos.



Falco’s wordt opgehaald door zijn nieuwe bazinnetje en haar familie. We zijn zo blij voor dit gevoelige dier.