Februari 10 2020 Drie vrolijke, trouwe vriendjes

 

 Bradley

 Abe

 Pirate

Al onze honden zijn ons even lief. Toch deze keer Abe, Pirate en Bradley extra in het zonnetje: Pirate en Bradley met hun handicap, die hen niet deert en Abe die al lang wacht op een eigen thuis. Als één van deze drie matcht met uw situatie, dan krijgt u een dankbare, gezellige en aanhankelijke metgezel.

 Pirate

 Pirate

Deze vrolijke Frans zoekt een warm thuis. Pirate is dapper, sterk karakter, een opgewekte clown, maar ook lief, aanhankelijk, trouw. Zijn lange, zware straatleven kostte hem een poot, deed een aanslag op zijn gezondheid. Maar wat een veerkracht, indrukwekkend. Lange wandelingen hoeft Prate niet meer, maar dollen op gras is heerlijk. Hij moet enkel nog leren vertrouwen dat een baasje dat even weg gaat echt terug komt. Pirate is nu een jaar of 5.

 Bradley

 Bradley

Hou je van boefjes, een pittig karakter, sprankelend enthousiasme en toch een super lief klein hartje? Eenogig allemansvriendje Bradley met centenbakkie en kuif wil graag een eigen baasje. Dit sportieve klipgeitje geniet van een flinke wandeling en zoekt een goed omheinde tuin met verticale schuttingplanken die geen houvast bieden (oid). Hij wordt dit jaar 4.

 Abe

 Abe

Onze open, speelse, energieke Abe struint lekker in de tuin en ligt ook graag aan je voeten. De altijd blije, trouwe Abe zoekt baasjes die lekker wandelen en hem aanvoelen. Makkelijk in de roedel, ook met mensen. Door zijn straatverleden en gebrek aan goede handling kan hij zich wel eens in het nauw gedreven voelen en zich willen verdedigen. Voor wie Abe goed ‘leest’ en positief (bij)stuurt ipv een fysieke aanpak: no problem. Hij wordt 4.

 

Februari 4 2020 Wat een schrik! Bravecto?!?!

 

Met Xavi hadden we al wat meegemaakt: zie zijn verhaal in siteberichten van 22 jan. en 21 nov. ‘Rafelrandjes in gedrag’. In sept. dus terug van zijn 1e adoptie en 2 jan. naar Rotterdam. We waren blij, hadden vertrouwen. Dat is niet weg, integendeel. Maar op 9 jan. een vroeg telefoontje: een epilepsie aanval! Pal na Gorriona’s overlijden hieraan! Zo abrupt. Navraag in Spanje en bij 1e adoptant: nooit iets gehad. Maar …. de dag tevoren had de dierenarts hem tegen vlooien/teken Bravecto gegeven: een paar jaar geleden hevig in opspraak. Radar wijdde er 13 feb. 2017 een tv-uitzending aan. Baasjes noemden diverse reacties van hun hond op dit middel, zelfs overlijden. Hard bewijs voor Bravecto als oorzaak ontbreekt. Maar het waren veel met soms ernstige gevolgen. Lang niet elke dierenarts verkoopt het nog. De werkzame stof Fluralaner in Bravecto is een behoorlijk agressieve pesticide.

Inmiddels lijkt Xavi er boven op te komen. Intensiteit en frequentie van de aanvallen nemen af. Hij eet weer goed, af en toe een spelletje, even lekker borstelen, korte uitjes met gehoorzaamheidsoefeningetjes. En van belonen en aanhalen na succes wordt Xavi heel blij. Dus we durven nu te hopen dat het goed zal komen, al duurt het natuurlijk een poos eer zoiets uit het bloed is. Gelukkig toonde bloedonderzoek geen schade aan lever en nieren.

Xavi is in Spanje beschadigd. Maar nog steeds zo’n leuk, kien, leergierig hondje. Die alerte houding, dat koppie met die wakkere oogjes, heerlijk, dat raakt je. Hij kreeg misschien wel de meeste reacties van alle honden tot nu toe. Maar het gaat om blijvend geluk voor Xavi. Zo’n aantrekkelijk hondje wil niet zeggen dat jij het juiste baasje bent. Het in praktijk brengen van de tips in sitebericht 21 nov. (ogenschijnlijk eenvoudig) en het in de juiste dosis doen van de juiste oefeningen/spelletjes zijn voor velen een paar bruggen te ver.

 

Januari 30 2020 Verdriet om Gorriona: ingeslapen 5 januari

 

Anita van Sierra Nevada redde Gorriona, Yorkshire Terriër, geb. febr. 2018 (schatting) uit dodingsstation Delagos. April 2019 vloog ze met ons naar Nederland. Teer, kwetsbaar. Helaas kreeg ze epilepsie. Maar ze leek in balans te komen met de juiste medicatie en er, zoals meerdere Yorkies, oud mee te kunnen worden. Wel van belang: een prikkelarme omgeving en structuur. Dat lukte! 21 sept. kwam ze in een liefdevol Zeeuws gezin met 2 dochters (8 en 11), een fijne, veilige tuin en de nodige dieren. De oortjes, in Spanje zelden omhoog, stonden nu fier rechtop! Wat waren ze blij met haar. Na de nodige gewenning kwamen er zelfs pittige terriërstukjes boven. Terwijl Maureen nog schreef: haar rasbeschrijving heeft ze niet gelezen, zo timide en zachtaardig is ze. Helaas kwam de epilepsie terug. Eerst 2 x vrij licht en kort, maar rond kerst geclusterd en heel heftig. Steeds weer. Alles gedaan, ziekenhuis, niets hielp. Het was extreem, het was lijden. De artsen denken dat er meer aan de hand was in haar kopje.

Nog geen 4 maanden kende Gorriona het geluk van een eigen thuis boordevol liefde en bescherming. Ze heeft genoten van vlammetjes kijken in de houtkachel, van sjouwen met sokken en slippers, van geknuffel, van struinen in die heerlijk groene tuin met zoveel hoekjes. Katinka zei: het voelt zo oneerlijk, want ze groeide zo. Het wat angstige hondje verdween. Ze ging steeds meer durven, werd ondernemend, ondeugend, maar boos worden kon je niet.

We zijn deze familie dankbaar. De klap was keihard, voor alle 4. Maar ze zeggen ook alle 4: geen seconde spijt. We hadden haar nooit willen missen. Wat kan een klein, teer hondje veel losmaken! Ze is in hun hart geëtst. Zoals het sitebericht hiervoor eindigt: de waarde van een leven hoeft niet af te hangen van de duur of van een handicap. Het was het allemaal meer dan waard. We leefden mee van dag tot dag en hebben groot respect voor hen.

 

Januari 27 2020 Onze dove Kimbo verovert alle harten (zie ook site 01 dec. en 22 jan.)

 

 gevonden voor de refugio

 Thuis in Fryslân

Kimbo ging 21 dec. naar zijn nieuwe baasjes op een boerderij, naar Kenna, onze Roemeense driepoter (adoptie 4j. geleden) en naar 12 poezen. Tijdens ons recente bezoek maakten we foto's. Onze Spaanse dierenvrienden, die veel leed zien en hard werken met weinig middelen, putten hier moed en energie uit. Het filmpje met de kalveren was een klapper. Blijde reacties. Dat hun Kimbo nu zo'n plek heeft. En dat hij lief is, wisten ze. Maar zo lief!

Op Facebook van Sierra Nevada staat:

*Nuestro querido Kimbo, adoptado hace poco, le da cariño a raudales a toooooda su nueva familia. Él no distingue entre especies. Se nota que quiere recuperar el tiempo perdido y dar todo el amor que lleva dentro. Estas imágenes nos alegran el corazón y hacen que sigamos teniendo esperanzas en que todos nuestros animalitos encuentren su hogar. SE FELIZ KIMBO!!!! 💘

*Onze lieve Kimbo, kort geleden geadopteerd, geeft volop genegenheid aan zijn heeeeele nieuwe familie. Hij maakt geen onderscheid tussen soorten. Dat betekent dat hij de verloren tijd wil inhalen en alle liefde geven die hij in zich heeft. Deze beelden verwarmen ons hart en daardoor blijven wij hoop houden dat al onze dieren hun plekje krijgen. WEES GELUKKIG KIMBO!!!!

Kimbo en Kenna jagen op muizen, al tijden een plaag. De katten kunnen het lang niet aan. Vooraf een kattentest in Spanje was natuurlijk een must voor Kimbo.

Kimbo en de 12 katten groeien al aardig naar elkaar toe. Zou hij net zo ver komen als Kenna?

En dan te bedenken dat ook in Nederland dove honden geregeld geëuthanaseerd worden, want dat zou 'geen hondwaardig leven' zijn. De kwaliteit van een leven hoeft niet af te hangen van duur of handicap. Dat is gedacht vanuit het plaatje mooi en perfect. Kenna en Kimbo zijn meer dan gelukkig, evenals de andere gehandicapte dieren van Esperanza: dàt is het criterium.

Januari 22 2020 Wat een wederwaardigheden: 7 adopties!!!!!!!

 

Linda > Lizzy, geb. april 2009, Zaltbommel 16 dec.

Kimbo, geb. jan. 2018, Easterein 21 dec.

Luna > Lucy, geb. feb. 2015, Zaandijk 28 dec.

Cuqui > Dusty, geb. nov. 2012, Borculo 01 jan.

Lucky > Xavi, geb. jan. 2016, Rotterdam 02 jan.

Vieta, geb. sep. 2016, Amsterdam 12 jan.

Cortijera/Cora > Daan-Daantje-Dana , geb. juni 2013, Voeren in België, 18 jan.

Al lang geen sitebericht, dus dat wordt inhalen. Drukke maand gehad met veel rijden. Honden uit Duitsland halen, huisbezoeken, spullen vervoeren. Maar dus 7 adopties!!! Onbegrijpelijk maar fijn, na de lange stagnatie. Wel veel werk. Want voor de dieren, adoptanten en goede naam van buitenlandse adoptie houden we vast aan zorgvuldigheid en naleving regels: in screening, diverse contacten, transport, regelgeving, administratie etc.

2 dec. vlogen Monique en Jeroen (adoptanten Roemeense Alfie en hun dochter van Spaanse Rosa) terug uit Andalucia: Lizzy en Dusty in reistasjes mee in de cabine. Zij helpen met klussen (onderhoud, poepscheppen enz.) en hondensocialisatie (wandelen, knuffelen). En nemen honden mee terug. Waardevolle hulp!

Lizzy, nog geen 4 kg, zat in de refugio in het kantoor ipv een koude kennel. Ze arriveerde hier met knuffel die ze fanatiek verdedigde. Een vief, alert typetje! Dit is een win-win adoptie. Lizzy, bijna 11, woont bij een dame van 84! Net zo vief en alert en zeer goed ter been. Gezien die leeftijd is achtervang vereist die ook gescreend wordt en bij het huisbezoek is. In dit geval een dochter met evenveel ervaring en hondenliefde (ooit zelf actief voor rescuehonden). Trouwens, de hele familie is nu fan van Lizzy die haar knuffel al laat slingeren. Ze is heel relaxed en kan goed bedelen op verjaardagsvisite.

Lichtvoetige Dusty geniet van een fikse wandeling. Bescheiden, gevoelig, kijkt wat zorgelijk. Dus op zoek naar baasjes waar ze weer sterretjes in haar oogjes zou krijgen. Op huisbezoek in Borculo waren we gelijk overtuigd. De actieve baasjes wilden graag een aanhankelijk hondje, want hun 15 j. Tobias legt amper contact. Toen Tobias kwam (pas 9 mnd oud) had hij al te veel baaswisselingen meegemaakt. Dusty doet het super en zelfs Tobias lijkt blij met haar. Alleen zijn is een dingetje, maar baasje Andries slaapt bij haar op de bank. Ze heeft ook al heerlijk in het bos gewandeld.

21 dec. gingen wij naar Neuss bij Düsseldorf, eindpunt van een wegtransport waarmee Kimbo, Vieta en Luna/Lucy aankwamen. Een lange reis vanaf Bolsward, maar voor een super mooi doel.

Kimbo (zie ook site 1 dec.) is doof. Hij is gedumpt en zat al meer dan een jaar in de refugio. Deze mix heeft iets Labrador vrolijks, iets Mastin sulligs en vast nog meer in zich. Ronduit een schat. Totaal niet dominant. Bij aankomst bij Maureen in Smilde wachtten zijn nieuwe baasjes al met Roemeense driepoter Kenna. En thuis in Easterein (12 km. bij ons vandaan) wachtten 12 katten! Vandaag bezochten wij hen. Het gaat heel goed. Ook met de katten en de kalfjes.

Lucy komt van straat. Rustig in huis, maar ook even lekker rennen en gek doen soms. Dit aanhankelijke, sociale hondje heeft nu een warm, veilig nest bij Meike en haar 2 grote zoons. Ze doet het super, maar gelukkig bouwen ze alles in kleine stapjes op, want een beetje verlatingsangst zit er wel. De eerste nacht sliep ze op bed en Oudejaarsnacht ook. Inmiddels is de bench prima (deurtje open). Maar wel via de tussenstap: mand naast bed. En zo gaat het ook met even alleen zijn. Een mooie match.

Dobermann Vieta , staart gecoupeerd (zo op straat aangetroffen) heeft gelukkig nog haar fluweelzachte oren. Gezien de tepels, doorligplekken op ellebogen en loopwijze was ze wellicht fokteef. Ze voldoet totaal niet aan het Dobermann cliché-beeld: is het omgekeerde van een waak- en drilhond. Zo gevoelig, zachtaardig, sociaal, haalt steeds knuffels. We gunden haar veel nabijheid en heerlijke wandelingen. Het werd Amsterdam en een appartement: daar denk je niet direct aan. Maar hier zijn de ingrediënten die haar gelukkig maken: een ervaren baas die een twee-eenheid met zijn hond is, die zijn vorige al oudere rescuehond met veel geduld en liefde begeleidde in zijn problemen. Die een paar uren per dag wandelt. Overigens is het een heel ruim appartement in Noord, pal naast diverse aan elkaar verbonden park- en bosachtige gebieden en het buitengebied. De eerste berichten zijn fijn.

Xavi, Lhasa Apso mix: pittig, maar van binnen bang. Zwaar verwaarloosd, niks gewend, geen drukte, geen handling. Bij de security in Malaga was het extreem druk. Xavi wilde niet uit het reistasje voor de scan. Dat werd trekken, duwen …. en bijten in blinde paniek. Na dik 5 mnd adoptie kwam hij 22 sept. terug. Het leek lang goed, maar gaandeweg verloor hij het vertrouwen en beet soms. Maureen kreeg een overspannen hondje. Xavi’s emmertje liep over. Hij kwam wel snel tot rust. Opnieuw adverteren. Tallozen vielen voor het schattige koppie, maar toonden geen inzicht: hij zou opnieuw teruggekomen zijn. Tot Angelique schreef. Met haar ervaring (herders trainen) zag zij een slim, alert mannetje (en geen speelgoedknuffel). Ze kan honden lezen, weet dat blaffen een voorbode kan zijn, wanneer te veel prikkels dreigen. Bewaakt zijn rust, maar doet wel hersenwerk/spelletjes met hem. Training op positieve wijze geeft houvast, een gevoel van controle.

Tot slot Cora (Cortijera in Spanje = bewaakster Finca), nu Daan (wordt vast Daantje of Dana, zei nieuw bazinnetje Els). We zagen haar in april in Spanje: triest kijkend, onder haar rechteroog een gaatje. 1 juni kwam ze in opvang in Sneek bij Astrid (beheerster asiel de Nomadenhof). Dagelijks mee naar het asiel, probleemloos met mens en hond. Wel nog steeds dat gaatje en doof. Antibiotica hielpen niet. Boosdoener: afgebroken puntje van de grote knipkies > ontsteking > abces/pus zoekt weg van de minste weerstand naar buiten. Een operatie hielp. Het duurde maanden, maar het is dicht. En ze hoort weer! Daan is grappig, slim, fanatiek met spelletjes en kan rennen. Het sneue hondje is verdwenen! Ze heeft nu een prachtig thuis te midden van de natuur bij zeer actieve mensen die bewust voor 2e kans honden gaan en bij Jop, een Cocker van 13.5.