woensdag 7 april 2021

April 28 2019 Mopita en Xavi zijn thuis

  Pyta in haar nieuwe jasje na een wasbeurt


Pyta's huisgenootje Bearke daagt Rafa uit

Mopita, ruim 2, kwam op 06 april met Pirate en Akira in Duisburg aan via een wegtransport. 12 april ging ze naar Heerenveen. Een stroom reacties. Waar Abe al vanaf augustus wacht op een thuis, werd er om Mopita gevochten. Ook boze mensen. Gelukkig zijn er ook teleurgestelde mensen die wel echt snappen dat we voor het geluk van het dier gaan. Mopita was gedumpt in een dodingsstation. Een super leuk, blij ei dat keihard kan rennen. Speels met kleine hondjes, niet bang van de grootste honden, soms ondeugend, graven, rollen in de vogelpoep, vies worden …. Die plaatsen we niet bij mensen die verbaasd vragen: ik krijg haar zo toch niet mee? Ze heet nu Pyta en woont bij mensen die net zo vrolijk zijn als zij zelf, en bij Bearke, die net zo’n duveltje is. Ze geniet vanaf dag 1.

Pyta bij Maureen

Pyta en Bearke oefenen 'zit'

En Xavi:




Xavi, ong. 3 jaar, in Spanje Lucky gedoopt, vloog 10 april met ons mee, samen met Gorriona, Shelby en Nuca. Sinds vrijdag 19 april woont hij in Zoetermeer. Hij was zwaar vervuild en verwaarloosd. Een heel aanhankelijk hondje dat dus socialisatie heeft gemist en geen handling gewend was. Bang voor (grotere) honden. Xavi kwam op de juiste plek: bij een rustige familie, zich gewenst voelend door iedereen. Daardoor hij heeft in een week al veel stappen durven/kunnen maken. Qua zindelijkheid, slapen in een benchje (wel naast het vrouwtje op de slaapkamer, want zij is zijn grote baken), mee naar Intratuin (eerst in een wagentje), koffie drinken bij la Place (eerst op schoot en dan er naast). Xavi zal tijd nodig hebben, maar met zo’n familie komt het goed. Moeder Cindy leert hem nu even zonder haar te kunnen. Eerst met een ander in de kamer en kort (dat was dus piepen) en nu stapsgewijs wat oprekken. Eten gaat nog niet geweldig, dus hebben ze besloten op Orijen brokjes over te gaan. De top van de top. Met zoveel liefde en zorg moet alles toch goed komen?









April 9 2019 Een waardevol bezoek aan de refugio’s Sierre Nevada en de Protectora

 Het duizelt van de honden, de foto’s, filmpjes, informatie …. Het is heel intensief, waardevol, nuttig, ontroerend en soms slikken: sommige meest kansarme dieren zullen nooit een plekje krijgen. Tussen de buien door (hier Nederlands weer en in Nederland Spaans weer hmmmmm)

proberen we optimale indrukken te verzamelen. Soms is het moeilijk om in te schatten hoe plaatsbaar een dier zal is of kan worden. De mensen hier vertellen ook veel natuurlijk. Geweldig hoe zij zich onvermoeibaar met hun grote dierenhart inzetten. Hieronder een kleine greep. Een aantal van hen zal het komende jaar zeker naar Nederland komen en op onze site verschijnen.

Kleine Wang is al zoveel opener geworden


Catja is zo zachtaardig

Cortijera haar oogproblemen zijn al verbeterd, maar in de refugio is onvoldoende dagelijkse zorg voor volledig herstel

Conny met Marley. Gedeeltelijk scheren was de enige oplossing voor de vreselijke vacht



Bij Bianca zijn oren en staart eraf. Ze is Ietwat schuw, maar lief


Puma is een lief, gevoelig dier                  Britty is ziek, wat zouden we die graag zorg en bescherming gunnen  

 
 met Maria del Mar

Anita met Keka, heel goed met andere honden, maar o zo jaloers op aandacht

Vrolijke Frans, Kenny


Pippon is 2 weken geleden zwaar mishandeld binnengebracht   


Dako, een vrolijke pub

Een Engels echtpaar helpt als vrijwilliger in het kattenverblijf



Morgen om 06.15 de terugreis met 4 honden. Ze gaan naar Maureen in Smilde en Rafa en Kitty gaan dan weer mee naar huis.