zondag 10 december 2017

Juni 21 2017 Een super leuk bezoek in Deventer bij de Esperanza-hondjes Lady en Bikkel.


Yvonne met Lady                                   Bennie met Bikkel

In oktober adopteerden Bennie en Yvonne Bikkeltje, ongeveer 4 jaar nu. Hij doet wat denken aan Westie, maar heeft een zachte vacht. Dat is wel anders geweest. Hij is uitgedroogd en apathisch aangetroffen, aan zo’n kort touw aan een boom dat hij bijna hing. Extreem verwaarloosd, zijn vacht één grote touwboel en viltplaten. Dus voor het ‘ophangen’ was het leven ook geen feestje.


Bikkel kwam in september naar Nederland, samen met 5 andere honden uit de Spaanse refugio Protectora in Fuente Vaqueros. Alle 6 gingen in de week van Dierendag als Tweede Kans hondjes naar de Open Dag van Dierenartsenpraktijk Glas in Diever. En het geluk was met Bikkel. Hij werd direct geadopteerd door mensen met een groot rescue-hart.

Open dag in Diever

In dat grote rescue-hart was plek voor nog een verschoppelingetje. Eén voorwaarde: de match met Bikkel. We waarschuwden dat de click, verliefdheid op het eerste gezicht, er vaker niet dan wel is. Maar het komt bijna altijd goed, als we er geen druk op zetten. Na verloop van tijd zie je dan bv. dat ze speels worden, neuzen’, bij elkaar liggen. Dat pakten de baasjes super op: ‘de natuur zijn gang laten gaan met een oogje in het zeil’.



Lady zoekt onvermoeibaar naar de bal.

Bikkel heeft sinds maart een Roemeens maatje: Lady, bijna 2 nu. In november kwam ze in het shelter van Carmen Milobendzchi bij Boekarest. Men wilde haar en een ander hondje dumpen. Gezien eerdere ervaringen bij dat flatgebouw met dumpen zijn de diertjes met spoed gehaald. Communicatie was daar niet mogelijk en dan telt alleen ‘ze veilig in handen krijgen’. Na 4 maanden shelter kwam ze naar Nederland.

Nog niet achter de fiets en rijden, maar dit is een goed begin.


Lady is een open, speels en heel parmantig prinsesje. Zij is de baas. Bikkel vond het eerst lastig, zo’n typetje. Hij heeft een zwaardere rugzak, is beschadigd in vertrouwen, heeft meer tijd nodig. De baasjes geven het inderdaad alle tijd, laten het hen zelf uitzoeken, maar zo nodig begeleiden ze even: Lady mocht bv. niet direct Bikkel’s mandje inpikken. En wat de kans op geslaagde adoptie beslist ook verhoogt is dat ze een paar weken vrij hadden genomen. De dieren zijn niet alleen en je kunt in alle rust aan elkaar wennen en patronen gaan opbouwen.



Na 3 maanden voor het eerst samen op de bank, geheel uit hen zelf!



Juni 14 2017 Na 9 pech-jaren lacht het geluk Bobbie nu toe


Dit prachtige, lieve hondje ging van hot naar her. 21 november vorig jaar kwam hij bij Maureen, 7 of 8 adressen achter de rug. En zo lief gebleven, naar mens en dier. Enkel te dik en behoefte aan een gebitsreiniging. Maar verder gezond volgens de dierenarts. Wel had hij flinke verlatingsangst door al het verkassen. Dus zochten we mensen met alle begrip hiervoor en het besef dat opbouw van alleen zijn flink tijd zou vergen. We hamerden erop. Toch ging het fout. Na 2 maanden adoptie, met enkel lofzangen, kwam Bobbie op 19 februari plotsklaps terug in opvang: hij blafte, als hij alleen was. We waren geschokt. Hadden bijna schuldgevoel.



We konden het Bobbie niet uitleggen. Maar toen kwam de hoofdprijs! 24 april ging hij naar Varseveld in de prachtige Achterhoek. Afgelopen zaterdag bezochten we hem en zagen dat hij in een paradijs is. Bobbie kwam bij 4 hondenvrienden: 2 kleine Spanjaardjes en 2 grote uit Koeweit. Zijn vrouwtje is vrijwilligster bij een stichting die al jaren dieren in Zuid-Spanje redt. Helaas overleed maandag de Spaanse Tyma, 17 jaar, geadopteerd toen ze al 13 was. Ze had 4 prachtjaren.



Bobbie en zijn vriendjes hebben een schitterende, super grote en veilige tuin waaruit geen ontsnappen mogelijk is. Ook heel belangrijk voor de kleine, blinde Stef. Maar ze maken dagelijks ook grote wandelingen, waarbij de energieke Bobbie de grote honden eruit rent. En ’s nachts heerlijk met zijn allen op de slaapkamer. Nooit meer alleen! Wij zijn net zo blij als Bobbie.


Juni 12 2017 Bezoek aan Muis en Okkie.

Wat heerlijk om ze weer te zien in dit hondenparadijs. Muis (die nu eigenlijk Maus heet, maar ja …) logeerde weer even in Noord-Friesland waar ze samen met Beer vanuit Spanje in opvang kwam in juli vorig jaar. Beer werd in augustus geadopteerd en Muis in oktober. Samen werden ze in de bergen gevonden. Twee prachtige, zelfstandige, maar ook gevoelige honden. Hun redders brachten hen naar refugio Sierra Nevada, waar ze werden opgekalefaterd, gesteriliseerd, gevaccineerd etc.


Op het opvangadres hebben ze een prachtige start gehad. Samen met de huishonden Jip en Jan. Muis en Jip hebben een dikke relatie.


In september mocht Okkie (van Carmen in Boekarest) ook bij hen komen wonen. Een dier met een gigantisch verleden. Jarenlang straathond in Boekarest, 3 jaar opgesloten in slechte shelters. Carmen nam haar in huis en kan tot op de dag van vandaag haar geluk niet op dat Okkie zo’n liefdevol en fijn thuis kreeg.

Okkie en Jip en Jan en Muis heerlijk buiten.

Muis heeft nu als Maus trouwens weer zo’n goddelijke omgeving. Ze woont op een landgoed in Vogelenzang. Maus komt aan liefde en heerlijk rennen op het strand en in de duinen niets tekort.




zondag 3 december 2017

Juni 11 2017 Bezoek aan Freddy in België.



Freddy, die een oog mist, is nu een gelukkige huishond in het dorp Zemst België bij Mechelen in de buurt. 24 oktober adopteerden Daisy en Nico hem. Hij was 2 jaar. De jonge Freddy heeft zo’n anderhalf jaar op straat geleefd. Geluk bij een ongeluk: in het dorp waren de nodige buitenlanders die hem af en toe voerden en pipetjes tegen parasieten gaven. Tot hij op een dag zwaar gewond raakte. Waardoor??? Er waren meerdere versies: auto-ongeluk, aangevallen door twee bullterriers …. Ook de oorzaak van zijn blinde oog bleef onduidelijk. In elk geval nam een Australische vrouw hem toen in huis en heeft hij het gered. Toen zij een poosje naar Australië ging, bracht ze Freddy in refugio Sierra Nevada. Op filmpjes zagen we dat de lieve Freddy tijdens het spel met andere honden fel kon worden. Vanwege zijn oog? Zou hij last hebben? Want het oog was na de operatie blijven zitten. De Spaanse dierenarts heeft toen opnieuw het oog bekeken en ….. er zat lood in! Freddy is beschoten! Het oog is alsnog verwijderd en we weten nu zeker dat hij geen last meer heeft.




Vorige week bezochten wij Freddy in België. Bij Nico en Daisy is hij helemaal gelukkig. Hij doet het zo goed, ook op de cursus die Nico met hem doet. Een flosstouw of bal is hij gek op, net als knuffelen en aandacht. En met andere honden: nooit enig probleem. Op de omheinde hondenspeelweide in de buurt rent en speelt hij dolenthousiast met zijn hondenvriendjes. Kortom Freddy is veilig en thuis. Hij is overigens niet de enige éénoog in huis. Ook het blinde eendje heeft een veilig onderkomen bij Nico en Daisy.





Juni 7 2017 Onze kleine held op sokken: Odin.

De nu 3-jarige Odin werd 13 augustus 2016 geadopteerd. Hij zwierf op straat en zat daarna 10 maanden in een Spaans shelter. Een lieve rakker met veel pit en intelligent. Het bazinnetje had de handen aardig vol aan Odin. Maar ze investeert veel in hem en dagelijks wandelen ze een paar uren in de bossen. Dat werpt vruchten af. Hij voelt zich nu echt thuis. Hun band is hecht. Hij piept zelfs niet meer, als ze even weg moet. Maar het liefst wordt hij verzorgd en geknuffeld.

Dit schreef het vrouwtje: Hij had een teek tussen zn teentjes en meneer is een beetje hypochondrisch, dus hij bleef maar likken aan het wondje met alle gevolgen van dien. Ik besloot hem een sok aan te trekken van mij, en dat vond hij heel fijn en verzorgend…..dan gaat ie breeduit liggen met het zere gewonde voetje vooruit, en slapen. Ik moest daar natuurlijk een foto van maken en moet nog steeds lachen als iker naar kijk. Mannen….


Juni 3 2017 Eindresultaat actie Samenwerkende Dierenclubs 1058 euro. Alle donateurs enorm bedankt!!!!!

‘Elke kleine donatie maakt het verschil’, stond erbij. Wat meer dan waar is. Maar sommigen tasten zelfs diep in de buidel. Wat kunnen we hiermee een mooi project financieren. Jullie horen van onze activiteiten.

Woensdagavond om 24.00 uur liep de actie af. Twee weken lang stond hij bovenaan onze site. We zijn Maureen zeer dankbaar dat ze ons hiervoor opgaf. Want het resultaat is super. We behaalden zelf iets meer dan de beoogde € 750, de basis voor een bonus van € 250 van de Samenwerkende Dierenclubs. Soms schreven mensen er hartverwarmende teksten bij.


Nogmaals dank. Samen geven we stem en steun aan de dieren in nood!