donderdag 24 september 2020

Februari 25 2019 Onze oude(re) dieren v.a. jan. 2018: ervan leren en genieten, ver komen met geduld en creativiteit, aanvaarden dat wat (blijvend) is.

Ondanks al hun ballast genieten ze weer: van spelen, wandelen, aandacht, comfort. Prachtig hoe geduldig, creatief, liefdevol en praktisch baasjes een weg zoeken met ziektes en angsten, onzekerheid, antennes ivm mogelijke dreiging enz. Velen plaatsen we bij vitale, inventieve, relativerende, oplossingsgerichte mensen die geen druk leggen, eigen tempo gunnen: qua zindelijkheid, alleen slapen, omgang met andere honden, angst voor mannen etc. Met wat blijvend is zoek je een manier van omgaan of mijdt situaties. Adembenemend hoe sommigen zich ontplooien na een zwaar leven.



Tommy, 10 of 11, uitgehongerd in een Hongaars bos, kwam van ver. Zo sneu. Zijn bazinnetje moest hem door ziekte afstaan na 7 gouden jaren. De nieuwe baasjes in Zwijndrecht (17 nov.) hebben alles voor hem over. Hij slaapt niet alleen. voelt zich veilig en geniet: lange wandelingen, winkelen, Ouwehands Dierenpark, in de camper….. Maar door zijn verleden valt de overgang ook zwaar. Maagproblemen. Moeilijk alleen zijn. Hij at een fleecedekentje op, sloopte speeltjes. Langzaam gaat het beter: de tijd, de goede zorg en liefde, het fijne leven doen hun werk.



Lady, Ned. doorschuifhondje, 11 jaar, woont in Andijk sinds sept. ‘Zo blij met Lady. Hopen dat ze nog jaren bij ons zal zijn. We laten ons begeleiden door een gedragsdeskundige, want uitvallen naar andere honden lijkt op deze leeftijd moeilijk af te leren. Daar moeten wij misschien mee leren leven. Geeft ook eigenlijk niets.’ Tja, toch onzekerder dan ze overkomt. Sporen van het verleden. Prachtig als mensen er zo tegen aan kijken.



Schapenles op je elfde. Border Collie Din, jan. 2018 geadopteerd in Uden, komt na jaren aan zijn trekken. Uitstekende opvoeders die hem naast geborgenheid en een prachtleven volstrekte duidelijkheid bieden. Resultaat: waar de baasjes gaan, is het goed. Dus altijd mee: café, op pad voor hun werk, zelfs Parijs. Din ligt rustig te wachten, probleemloos.

Diana wordt 9. Ze ging 21 jan. 2018 naar poedelvriendje Jimmy in Krimpen ad IJssel. Het gaat top, na een jaar is ze gewend aan alle rituelen. Spanje zou haar niet herkennen: leuk en lief en mooi!




1-j. Lita, broodmager zwerfhondje, ging in jan. 2018 naar lieve mensen in Hoogerheide. Ze hadden 2 oudjes, geadopteerd toen ze al 15 waren. Nu overleden. Lita kreeg toen als maatjes Suus en Casper, ook 11, en de nodige kwalen: Suus en Lita blind aan één oog, Casper stokdoof en incontinent. Maar ze zijn gelukkig. Ze gaan naar het strand (bolderkar is bezemwagen), met het camperbusje erop uit en huren fietskarren.



Psikus, ruim 14, zwierf eerst op straat en zat toen 10 jaar in een Pools shelter in Bialystok. Abcesbulten, hartruis, trilling in de poten, een forse gebitsingreep was ook nodig. Hij is opgeknapt!!! Sinds 29 nov. geniet hij op zijn ‘landgoed’ in Odijk (1 ½ ha omheinde weide, bosschages en zwemvijver!) met vriendjes Wolfje en James: helemaal thuis, vrolijk en knuffelig. Helaas, indrukwekkend ogend hondenbezoek moet zich aankondigen: toen een bevriende Berner Sennen te pardoes voor zijn neus stond, waren de rapen gaar. Psikus werd een Pitbull die zijn nieuw verworven status extreem duur verdedigde.

 



Refiks, maart 2006, forse hartruis, ook uit Bialystok, woont sinds juli in Tzummarum bij een oude Westie, katten, eenden, kippen, konijnen en vogels. Hij zat pas kort in het shelter ivm overlijden baasje. Slechte conditie en te dik. Maar nu! Je merkt niet dat het een oude hond is, schrijft Marian. Hij duikt de Friese sloten in en ze doen de wandeling vaak half hardlopend, Refiks los en voorop. Heel blij met hem!

 


Poedeltje Bonny, geb. 2010, ons voorbeeld van dapperheid, zat haar hele leven opgesloten in een kamer. Kende niks, niemand. Zat een week lang verstopt onder meubels, vol angst en wantrouwen. Iel scharminkel, kromme rug, deed tig kleine plasjes. 10 maanden opvang bij Maureen deden wonderen: stapsgewijs ging Bonny vooruit. In sept. ging ze naar Groningen, waar het wonder voltooid is. Bonny lijkt probleemloos, zo veilig en gezond voelt ze zich. Ze lopen elke dag uren, ze is voor de grootste honden niet bang en … ze fietsen!





Maltezertje Thais, 2008, nu in Oldenzaal, is gedumpt na een broodfok-leven. Vreselijk gebit, vervilte vacht, kleine mama tumoren. Ze leek doof, maar reageerde niet: men praatte nooit tegen haar. We plaatsten haar bewust bij een actief baasje dat veiligheid biedt (nr 1), maar ook veel speelt en wandelt. Waar je sommigen niet meer moet belasten met veel prikkels en inspanning, verdienen de Bonny’s en Thais’ meer dan ommetjes. Ook Thais is niet snel moe en wil de wereld ontdekken. Na 10 jaar straalt en huppelt ze!


 

Trompa mag niet ontbreken in dit rijtje. Ze is van 2006! Terwijl Bullterriers gem. 8 – 10 worden. Ze is nu een jaar bij haar nieuwe baasjes. En geniet dagelijks, als ze mee gaat naar hun werk op een chique Wassenaarse golfbaan. Enige probleem: Trompa rijdt zo graag in auto’s en golfkarretjes, dat ze er niet uit wil en dan verre van vriendelijk is.

  



dinsdag 22 september 2020

Februari 16 2019 Aankomst Nani, Tantor, Flequi, Buster, Bobi > Scooter: aankomst 12 jan.

 





Hier alle 5 nog in Spanje

 De 8 dec. honden + Rayo waren alle 6 in een maand geplaatst (ook nog droomadopties!). In jan. stagneerde het. Geen van de 5 vond een thuis. Up en down, alles komt voor. Het weer werkte niet mee en de reacties, die wel kwamen, waren het net niet en soms duidelijk niet. Bv. iemand is echt te oud voor een jonge hond, maar schrijft: ik ben van plan 103 te worden. Velen lezen slecht. Staat in de advertentie ‘niet bij kinderen’, schrijft men vrolijk ‘mijn kindje van 2 vindt honden zo leuk’. Soms lijkt het goed, Maureen informeert dan uitgebreid, waarop je niks hoort, nog geen nette afzegging. Of men gaat ineens op de procedure afgeven (vragenlijst niet willen invullen bv.). Dus wel werk aan de winkel, maar geen adopties.


 bij Maureen in Smilde




Het loopt weer. 6 febr. ging Nani ging als 1e naar het Friese Lekkum. Ook haar adoptie had voeten in de aarde. Genoeg reacties. Maar in 1 geval ineens wantrouwen tegen Middellandse Zeeziektes. Bij een ander was niet bij beiden de klik bij kennismaken: niet de 1e keer dat de reagerende partij graag wil, de achterban meeloopt, maar terugkrabbelt, als het menens wordt. Gelukkig zijn deze baasjes weg van haar. Hondenmensen die niet zonder kunnen. Nani is 5, oogt rustig, snel tevreden, lief. Maar bloeit op bij flink wandelen. De 1e nacht sliep Arend bij haar. Die veilige start is weldadig. Nani maakt inmiddels draafrondjes door de kamer en speelt in het prachtige recreatiegebied De Groene Ster met grote en kleine honden. Als ze weer met de caravan erop uit gaan, gaat ze mee. ‘Alsof ze al jaren bij ons is. Zo blij met haar. Een heel makkelijk hondje. Wat kan ze hard lopen!’



Buster, een kortpotig, onherleidbaar mixje, liep als pupje (geb. aug.) op straat en zat verder in het asiel. Dus socialisatiegaten. Super met andere honden, met mensen spannend. De straat: heel eng. Vrolijk, speels, lief, niet heel druk, niet heel rustig. Door gebrek aan veiligheid/stabiliteit in de cruciale 1e maanden niet zo ongecompliceerd dat hij wel even meeloopt in een druk gezin of drukke wandelomgeving. Heel aanhankelijk naar Maureen nu. Een stabiel hondenmaatje zou Buster enorm helpen. Laatste nieuws: vanmorgen op een speelochtend in Rolde voor honden deed hij het super tussen de andere baasjes en hun honden. Buster is het investeren meer dan waard.




Scooter is 4, afgestaan en al haast 3 jaar in de refugio. Broodmager. Gelukkig al een kilo aangekomen bij Maureen. Lief en aanhankelijk en rustig. Loopt heel goed aan de lijn en kan hard rennen over de speelweide. Gewoon een fijn kameraadje dat we zo graag een eigen, blijvend huisje gunnen, waar hij echt goed op gewicht kan komen.




Flequi, Boerenfoksje van 2, is een straathondje. Een lief, rustig, super gevoelig zieltje, dolblij met aandacht en intimiteit. Kende waarschijnlijk weinig contact met mensen. Alles was eng: nieuwe mensen, wandelen. Alleen zijn: heel zwaar. Een hondje dat dus baasjes nodig heeft die geborgenheid en liefde geven en alles, zeker het alleen zijn, rustig opbouwen. En….. die baasjes zijn er!!! Na kennismaking en een nachtje rustig laten bezinken kwam zonet het bericht dat Flequi zeer welkom is. Wij zijn overtuigd dat het goed komt: hij zal zelden alleen zijn, niet eens alleen hoeven te slapen en krijgt de lieve, speelse 9-jarige Fikkie als maatje.




Sterke Tantor lijkt de stoerheid zelve. Herder in optima forma qua uiterlijk en karakter. Bijna 5. Trouw, alert, waaks. Blij naar mensen. Een heel aanhankelijk dier dat het enkel goed wil doen. Maar … je moet zo stevig in je schoenen staan. Letterlijk en figuurlijk. Springt zo tegen je op. Gaat blij mee wandelen, niet bang van verkeer, maar wil overal op af. Kent wat commando’s, maar is verder behoorlijk onopgevoed. Kortom, een prachtige, maar forse opvoedklus. Tweede verrassing van vandaag: Tantor had bezoek en ze willen hem graag hebben.

  



 


Februari 9 2019 Miky en Danko

 


Miky en Danko zijn van het allereerste Esperanzajaar: 2011. Ze kwamen uit het dodingsstation. Voor beiden vonden we gouden baasjes waar je een rescuedier met gerust hart achter laat. Mensen die er 100 % voor gaan. Prachtige honden, allebei intens lief op volstrekt andere, eigen wijze. Groenendaler Miky, nu ong. 9: sociaal, energiek, onzeker. Langharige herder (Finse Lappenhond?) Danko, een jaar of 12: meer stoïcijns en rustig. Beiden poezenliefhebber. Bij Danko wandelde poes Jip altijd mee op de Drentse heide. Miky en poezen: dat gaat diep.




De imposante Danko wordt inmiddels een stramme, oude baas die al wat kiezen mist. Hij beleeft nu een heerlijke oude dag.


Na de noodkreet voor beiden brachten we ze een poosje onder in een hondenpension. Kostbaar, maar er was geen andere tussenoplossing tot we ze konden ophalen. Het was het waard!



Wachten op Schiphol tot Michiel met de auto kwam. Miky werd door de baasjes van Schiphol gehaald en wij brachten Danko naar Maureen.