April 18 2018 Veel honden i.v.m. bedreiging voortbestaan van refugio de Protectora in Fuentevaqueros.

Hieronder een aantal foto’s van de veilige haven die de Protectora nu (nog) is, genomen bij ons bezoek eind september.

Soms nemen privé-personen een dodingsstation over om er een no kill shelter en centrum voor mentaliteitsverandering van te maken. Zo ook de Protectora, geleid door de al jaren in Spanje wonende Duitse Conny Willhöft. I.p.v. jong en oud te doden, krijgen de dieren verzorging, geven ze voorlichting in de dorpen, aan schoolklassen, organiseren castratiecampagnes, manifestaties (adoptar, no comprar: adopteren, niet kopen) etc. Stapje voor stapje verbetering. Men brengt nu vaker een dier hier i.p.v. het op straat te schoppen. Minder vaak dan vroeger koopt men in een opwelling een pupje bij de supermarkt om het na een paar weken weer te lozen. Een enorme vooruitgang. Dit alles wordt nu bedreigd.

Recent kwam dat dreigende bericht. Het contract (grond en gebouw zijn van de locale overheid) wordt niet verlengd. De overheid wil er weer een mega-dodingsstation van maken. Grootste kanshebber: firma Athisa. Op meer plekken actief. Bekend om de efficiënte, wrede aanpak. Onvoorstelbaar: EU-landen die hun dierenwelzijn-budget besteden aan hondenvangers en commerciële exploitantanten die enkel doden. Terwijl bovenstaande aanpak is bewezen. Vangen en doden verandert de mentaliteit niet. Soms laten hondenvangers een zwanger teefje met rust tot de pups er zijn. Dan worden moeder en pups afgemaakt. Ze vangen per hond. Die vreselijke mentaliteit: een dier is voor menselijk nut en genot. Zie het stierenvechten. Zie de jagers die Galgos en Podenco's onder minimale leefomstandigheden houden en hen, als ze niet meer 100% presteren, sadistisch vermoorden (zo ophangen bv. dat ze net bij de grond kunnen opdat de doodstrijd lang duurt: pianospelen heet dat).

Terug naar de Middeleeuwen? Wordt deze waardevolle refugio om zeep gebracht en weer een hondenafslachthuis? Met alle kracht wordt nu geprotesteerd tegen dit onzalige plan. Daarom helpen Maureen en wij zoveel mogelijk honden weg te halen. Slaagt het actie voeren niet, dan worden de dieren die er nog zitten niets ontziend en wreed gedood. 14 april kwamen er weer 5 honden (plus nog 2 van refugio Sierra Nevada daar in de buurt).

In het vorige sitebericht staat de kleine centenbak Dulce, die al was geadopteerd voor aankomst. Naast Dulce kwamen Luna, Gasol, Mickey, Bombon. En van Sierra Nevada Nayara en Rudi. Voor deze zes gaan we ook een fijn thuis zoeken.

Luna heet nu Cedille, een verwijzing naar haar ooit gebroken, kromgegroeide staartje. Cedille, 30 kilo, is een groot, 4-jarig herderachtig teefje. Ze zat 2 jaar in de refugio. Onbegrijpelijk. Ze is blij, speels, gewoon een schat.

Gasol (diesel) heet nu Kareltje. Hij zwierf bij een tankstation en vloog Conny in de armen. Een ietwat boomerachtig reutje, 7 kilo, wat stuggere vacht. Een vriendelijk kereltje van bijna 2 jaar.

 Bombon, ruim 2-jarig reutje van 7 kilo, heet nu Smartie. Super energiek en vrolijk. Het verhaal was dat de buurman hem wilde vergiftigen vanwege geblaf.

Reutje Mickey, 7 kilo, is ongeveer 3 ½ jaar. Zoet en verdraagzaam. Bij Maureen ontpopt hij zich als blij ei.

Chihuahua reutje Rudi, geboren 1 januari 2014, komt ook van Sierra Nevada. Hij komt van een broodfokker, was ‘uitgediend’. Rudi kent dus weinig: geen lijn, niet zindelijk. Hij was eerst heel schuchter, maar wordt nu al heel aanhankelijk en danst voor snoepjes. Rudi moet je even de kans geven om vertrouwen te krijgen. Anders blijft hij net buiten bereik, al wil hij graag. Hij is sociaal met honden.

April 17 2018 Fijn, die mensen die dwars door het uiterlijk heen kijken. Kleine Dulce is al thuis!

Net als Lara (eerst Vivi) heeft Dulce een centenbak om u tegen te zeggen. En net als Lara vond ze supersnel een topplekje. Heerlijk, die mensen die het dier zien, dwars door uiterlijk heen kijken. Het zelfs eigen en uniek vinden. Had Lara snel een thuis, Dulce was al geadopteerd vanuit Spanje. Haar nieuwe baasje reageerde op Cairn Terrier mix Lio, maar dat leek Maureen onverstandig in combinatie met Westy Tommy die hij al heeft. Het werd toen zonder aarzelen Dulce die zaterdag met 6 andere honden zou komen.

thuis 

Dulce is 2 jaar geschat en van een hele drukke weg geplukt waar ze dagen ontredderd rond liep. Ook in het shelter (de Protectora in Fuentevaqueros bij Granada) nog flink van slag. Maar kleine Dulce heeft veerkracht. Ze werd zondag direct opgehaald en woont nu aan de rand van Assen. Je wandelt zo het huis uit richting uitgestrekte bos en heidevelden.

Dulce heeft een baasje die een enorme rust uitstraalt. En dat is het medicijn. Ze was gelijk thuis en is helemaal niet meer van slag. Ze eet goed, wandelt mee en ’s avonds had het baasje al aan beide kanten een hondje tegen zich aan op de bank.

 Dulce

  Tommy

April 15 2018 Bezoek aan Bobbie

Bobbie woont al vanaf eind 2013 in het Groningse Enumatil in een heerlijke omgeving. Maureen was zijn 9e adres. Onbegrijpelijk. Er is geen makkelijker en liever hond. Men vond hem claimerig bv. Tja, een dier dat even in je jaspand hapt of zo, omdat hij blij is of aandacht wil, als je daar niet mee om kunt gaan… Het was zo over, toen hij eenmaal een fijn thuis had. Het was weer een heel leuk bezoek. En er was een hele leuke logé.

Het muisje was er al een paar dagen en wandelt wat rond af en toe. Bobbie en poesje Kwiebus gaan wel eens even er achter aan. Maar een heksenjacht is het bepaald niet.