Kleine Maltezer Thais vond op haar tiende nog het geluk, na
een zwaar leven als fokteefje. Toen dumpte de broodfokker haar. In de refugio
al was ze Anita’s favoriet. Eerst reageerde ze niet. Terughoudend? Doof? Nee,
er was gewoon nooit contact met haar gemaakt. 29 sept. 2018 kwam ze bij
Maureen. Ze moest alles inhalen, maar wat had ze nog veel te geven! Ze kwam
helemaal bij toen haar vacht verzorgd werd en haar bekje weer fris na reinigen
en trekken van 9 afgesleten elementen (waarsch. op tralies gebeten). Gelukkig
was haar hart goed.
Kammen, tillen, alles eerst voorzichtig, zacht, geduldig.
Thais kende immers nog nooit een thuis. Maar snel dat ze wende, ongelooflijk.
Inhalen, dat deed ze, verre van ingedut!. Blij van wandelen, een lekker
kauwstickje, heel snel zindelijk en … steeds leuker! Maureen schreef: geen
hondje voor oma.
Helaas, snel groeiende mamatumoren gooiden roet in het eten.
Enige optie: een hele zware operatie, te zwaar. 13 dec. is Thais vredig
weggegleden, haar lijfje was op. We zijn verdrietig dat dit geluk amper een
jaar mocht duren. Maar ook blij: dit jaar was de kroon op haar leventje. Wij
danken haar bazinnetje dat een ouder hondje dit geluk gaf en wensen alle
sterkte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten