Oktober 23 2019 Mooie berichten van …..

 

 Ana

 Betty-Carmen

 Snoef

Betty-Carmen overleefde 6 maanden in het veld. Toen nam Carmen Costea haar in huis, in Boekarest. Na ruim 3 jaar adoptie in Nederland kwam ze terug: onberekenbaar met mens en hond. Asiel de Nomadenhof in Sneek werd haar redding. Ze kwam tot rust en knapte ook lichamelijk zo op. Ze genoot van een wandeling en kreeg een paar keer speurtraining. Een jaar later, 31 maart 2019: eindelijk weer een thuis, 1 dag voor haar 5e verjaardag. Bij stabiele, stevig in hun schoenen staande baasjes. Betty heet nu Carmen, een eerbetoon aan haar redster en teken van een nieuw begin. Uit een recent bericht: ‘Ons meiske doet het supergoed. Met de week socialer met de mensen in het dorp. Carmen is dikke vriendjes met 2 kleine hondjes en wil ook graag naar grote honden (gaat niet door voorlopig). Thuis heeft ze haar eigen plekjes. Ik vind het geweldig dat ze streekjes krijgt. Als ze iets wil en ik reageer niet, dan pakt ze het tafelkleed tussen haar tanden en ‘dreigt’ het van tafel te trekken. Even met het hoofd schudden, klaar is Kees. Gekookt hart vindt ze het allerlekkerst en haar ‘extraatjes’ neemt ze altijd mee naar ‘haar’ tafellaken (stukje sprei op de vloer). We zijn beiden heel blij dat Carmen er is, nog steeds flink vooruitgang boekt en gewoon hond kan zijn.

Vrolijke, bruisende, onopgevoede doerak Snoef, voorgeschiedenis onbekend, is een Spaanse Waterhond: een ras dat goede socialisatie behoeft, wil de boel niet ontsporen. Sinds okt. 2018 (toen 2) woont ze in Oss bij 11-j. Spaanse Waterhond Tommy. Hartelapje van de baas en beter op haar plek dan waar ook bij bazinnetje Patricia: ervaren, consequent opvoedster die een uitlaatservice heeft. Fragmenten van Facebook: Wat zijn we blij met jouw komst. Je 2e naam: dondersteentje. Voor de duvel niet bang, jij zou het wel even vertellen op jouw manier. Door sommigen pitbull van het park genoemd. Heel knap wat je in korte tijd geleerd hebt, een hondje dat alleen in een asiel geleefd heeft. Het wrijven tegen trap, muur, stoelpoten is vervangen door vaak knuffelen en aaien. Je grote voorbeeld is Tommy. De honden in de uitlaatservice corrigeerden je gedrag pittig, nu ben je gek met deze vriendjes. Snoef, je bent een meisje uit duizenden.

Lang lijf, kromme pootjes, platvoeten, soms mank lopend, vieze oren, korsten op de kont: zo kwam Ana bij Maureen, sept. 2017. Fysiek en geestelijk te kort gekomen. 2 ½ jaar eerder als flessenpup in het Roemeense asiel met 350 honden gekomen. Amper mensen gezien. Gevolg: een dubbele Ana, toegankelijk voor een baasje naast niemand vertrouwen. We maakten ons zorgen mbt adoptie. De enige weg voor Ana is zelf komen, op haar tijd. Toen kwam Marian, dec. 2017: engelengeduld, een mooie, rustige energie. Wonend bij een Hollands fort in de middle of nowhere met Roemeense Lila van 3 en 2 Australian Shepherds van 3 en 14. Ana bewoog amper en zocht het baasje niet op aanvankelijk. Marian gaf alle ruimte. En na enkele weken was Ana ontdooid. Toen pas volgde het kennismakingsproces met de 2 jonge honden (tot dan enkel contact met Boy van 14). Inmiddels is Ana volmaakt gelukkig. Ook nu ze niet meer op het fort, maar op een boot in de buurt wonen. Aan vaste bezoekers went ze. Vreemde mensen nabij vertrouwen, dat is te veel, maar van een afstandje kan Ana veel aan. En rennen dat vrolijke, grappige Ana kan!