Cebra komt uit
het dodingsstation, 2 1/2 jaar, 6 1/2 kg. Aanvankelijk ontredderd, verstijfde
bij optillen, kon zich geen houding geven. De 1e x aan de lijn was meer
krioelen en omrollen dan lopen. Met steun van een andere hond was dat snel
voorbij. We overwogen eerst enkel plaatsing bij een andere hond (reu), maar als
hond alleen durven we nu ook aan.
Cebra blijkt gelukkig wel degelijk contact te willen. Ze
volgt Maureen in huis en tuin, is gezellig en kan zelfs een pittige terrier
kant tonen naar de andere honden. Optillen is nog een brug te ver, maar ze komt
wel op schoot en is aanhankelijk. Geen hondje voor stad of drukte. Ze ontlast
zich nog niet tijdens wandelen aan de lijn (ze kwam 18 dec. aan). Een goed
omheinde tuin is wel een must. Ze is goed tuinzindelijk. Bang voor verkeer is
ze overigens niet. Waarschijnlijk zal ze na verdere opbouw genieten van een
langere wandeling elke dag.
Cebra’s vertrouwen zal verder groeien bij mensen die snappen
dat ze ook nog een weg te gaan heeft. Alleen zijn en alleen slapen zijn bv. nog
echt aandachtspunt. Maar na verloop van tijd zien wij best nog eens een kleine
diva opduiken in Cebra. Zou dat niet leuk zijn? Dat zo’n hondje uiteindelijk
wat kapsones durft te krijgen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten