Uli, adoptie nov. 2016, toen al dik 9, zat ook in refugio de
Protectora, ook meer dan 2 jaar. En ook hij schoot al in het begin echt uit,
reageerde zelfs vrij explosief. Snoopy’s verhaal (sitebericht hieronder) is zo
van toepassing. Ook voor Uli zijn druk, stress, schrik, onzekerheid, niet goed.
Ook hij mijdt confrontaties. Maar Uli had wel het geluk in 1 x bij geduldige,
begripvolle baasjes te komen. Zij mailden ons al snel na adoptie te beseffen
dat de ‘rafelrandjes’ in gedrag, zoals ze liefdevol omschreven, tijd zouden
kosten, dat het hopelijk gaandeweg zou verbeteren, ev. met hulp. Begrijpend dat
deze hondjes in feite snakken naar geborgenheid.
Uli vertrouwt de mensen van de refugio, net als Snoopy die
daar ook erg geliefd was.
Het gaat mis, als je je schrik niet van je af kunt zetten,
bang of onzeker wordt door dit gedrag. Dan kun je er niet boven staan, het niet
meer begeleiden. Dan volgt de neerwaartse spiraal voor baasjes en hond. Zo ook
bij Xavi en Terry op hun 1e adres. Beide nu al weer jaren zo geliefd bij op hun
2e adres met wel de juiste mix aan begrip, geduld, sturing. Waardoor ze ook erg
vooruit zijn gegaan. Ook Uli werd een gelukkige hond. Hij geniet van knuffels,
wandelt graag op de Hilversumse hei en bij zijn speelexplosies wordt hevig
blaffend gekeet. Al in 2017 kwam de Spaanse Troela erbij. Mede door de rustige
sturing van de baasjes gaat ook dat goed.
Af en toe komt er een update. Niet alleen fijn, ook leerzaam
en boeiend. Eergisteren nog dit: ‘Het gaat de laatste tijd best goed, er
blijven wel wat onverwachte scherpe momenten, maar het oude mannetje scharrelt
best gelukkig door ‘t leven verder. Hier en daar wat gammel, maar dat mag wel
als je ongeveer 14 bent. Afgelopen jaarwisseling was de rustigste ooit, we
zaten heerlijk op Texel. Troela is wel wat jaloersig soms thuis, maar ziet Uli
ook als broertje dat buiten beschermd moet worden. We houden ze goed in de
gaten 😊. Hopelijk maakt Uli ‘t jaar weer rond.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten