Snoopy heeft veel gemeen met Uli, Xavi, Terry, Mazzel e.a.:
veel stress gekend en onzeker gemaakt in hun Spaanse verleden. Dat wakkerde hun
instinct voor onveiligheid aan. Xavi en Terry kwamen 1 x terug van adoptie. De
2e x was een succes. Ulli en Mazzel kwamen niet terug. Hun baasjes dealden er
goed mee. Snoopy is nu voor de 2e x terug.
Snoopy, actief, speels, aanhankelijk, kwam 29-05-2020, na
2.5 jaar refugio. Met dus die onzekere kant in zijn rugzakje. 1 feb. kwam hij
terug na 10 dagen adoptie (net als juni 2020). Gelukkig niet lang van slag. Wij
meer: mails, gebeld, huisbezoek, apps … en toch. Na 10 dagen goede berichten de
donderslag bij heldere hemel: hij moet weg, nu (gromt, bijt). Voor hen ‘zonder
reden’. Maar niet voor Snoopy. Het stressemmertje van de Snoopy’s is eerder
vol, de eerste tijd extra snel (alles nieuw, vreemd). Een trigger laat het soms
overlopen (grom, hap): onverwacht bezoek, te dicht op hem (hoe goed bedoeld)
etc. In 10 dagen bouw je geen (h)echte band met baasjes. Ook al lijkt dat wel
zo, ook bij Snoopy die heerlijk speelde, goed sliep en at, op schoot kwam. Echt
landen is complexer, duurt langer, afhankelijk van rugzak en karakter.
De 1e x verliep anders, hoewel ook toen wel grom, hap (geen
doorbijten). We kregen een document met betrokken observaties over onzekerheid,
signalen. Gezien de ligging van hun benedenwoning in Amsterdam (laag raam,
prikkelrijke straat) was terugbrengen beter. Snoopy en prikkels werkt niet. Al
die ervaringen/indrukken activeren het onveiligheidsinstinct. Een grom is een
signaal. Buig je die situatie niet tactvol, rustig om (niet dwingend, dat werkt
intimiderend), dan kan happen volgen, zeker bij hand uitsteken oid., soms
zonder grom vooraf. Ook bij plots wakker worden (‘waar ben ik’), kan angst,
onveiligheid ‘uit het niets’ toeslaan. Mazzel en Uli hapten eens een
nietsvermoedend baasje waar ze tegenaan sliepen. Moet Snoopy van schoot en
slaapt hij, beweeg dan even. Hij gaat er gewoon af, als hij het overziet.
Baasgerichte Snoopy ligt er graag bij, laat zich knuffelen,
aaien, oppakken. Lief en makkelijk, mits hij zich vertrouwd voelt dus. Heel
zindelijk, reageert goed op rustige commando’s, geeft poot voor speeltje of
lekkers en probeert echt te luisteren en te snappen. Hij kan ook goed seinen,
bv. dat zijn speeltje onder de bank ligt. Bij Snoopy gaat het echt om deze 2
zaken: benadering van de baasjes en leefsituatie.
Woon- en wandelomgeving moeten dus prikkelarm zijn. Rustige
ligging. Maureen wandelt aan de rustige straat vanuit huis of landelijk (eerst
met auto). Een veilig en solide omheinde tuin is zo besteed aan de super
speelse Snoopy. Hij vermaakt zich kostelijk met piepkippen, knalt speeleieren
de tuin door enz. In zijn eentje. Andere honden heeft hij weinig mee, hij mijdt
conflict, wijkt als ze zijn speeltje afpakken.
Liefde en ervaring waren er wel bij Snoopy’s 2e adoptie,
maar dat is niet genoeg. Baasjes moeten dit type gedrag snappen, er boven
staan, het dier lezen. Tere zieltjes moeten vertrouwen opbouwen. Dat vergt
tijd. Hoe graag ook dichtbij, hoe makkelijk op te tillen, te knuffelen, laat
een onbekende dat niet doen en wees ook als baasje (eerst) terughoudend:
doseer, laat hem in zijn waarde. Gun Snoopy en jezelf tijd elkaar te leren
kennen/lezen. Ook als het al direct super lijkt te gaan. Hou dat zo, blijf kalm
aan doen, weinig prikkels. Laat hem lekker achter het speelei aanrennen, maak
een flinke wandeling in rustig gebied. Daarvan geniet hij. Geen zoete inval,
bezoek rustig introduceren, beetje afstand, ev. even in de bench (is geen
punt). Geen druk dus qua aanpassen, niet mee naar her en der. Vertrouwt hij,
jaagt niks angst aan, dan is hij heel stuurbaar, lief en zo leuk
Geen opmerkingen:
Een reactie posten