Daarom lieten we Maggie met een redelijk gerust hart naar
Emmen gaan. Wat spannend was het wel. Maggie heeft twee kanten: een trouwe
baasgerichte herderkant naast het felle van de terrier. Haar eerste maanden
waren in een asiel in Sofia en daarna zat ze een half jaar in een pension in
Nederland. Tot haar opvang bij Maureen wist Maggie niet wat een huiselijk leven
was. Dit in combinatie met haar karakter vraagt om baasjes die heel duidelijk
zijn op een manier waarbij Maggie zich veilig en plezierig kan blijven voelen.
Dit onzekere pubermeisje was al twee keer terug gebracht, omdat de baasjes dit
niet in huis hadden. En dan komen de juiste mensen die rustig en duidelijk op
alles reageren, de tijd nemen en kalm blijven. Maggie ontdekte langzamerhand
dat blaffen en grommen niet meer nodig is.
Al snel schreven ze dat ze er een fijne hond aan hebben. En
het laatste bericht (ze is er bijna 3 maanden) was ook weer zo positief:
Ze is helemaal gewend en gaat steeds beter om met vreemde
mensen. Ze is lekker waaks en heeft ook nog vrolijke puppytrekjes. Ze mag graag
spelen in de tuin en dingen zoals sokken verstoppen in de tuin.
Elke avond is ze in een wilde bui en rent ze als een gek door
de tuin, ook nog als we al een uur in het bos zijn geweest.
Ze slaapt nu ’s avonds alleen beneden en dat gaat goed. Af
en toe komt ze even boven kijken of iedereen er is en dan gaat ze weer naar
beneden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten