donderdag 3 november 2016

Oktober 26 2016 Ups en downs: C’est la vie. Maar het loont de moeite. September- en oktoberontwikkelingen: deel 1.

Odin


Odin, ook soms Ootje genoemd, is heel pittig, maar hij heeft een goede opvoedster


Rakker

Rooie Rakker en rooie Tinus rooien het samen prima!

Speciaal voor de open dag met 2e kans hondjes kwamen Terry, Rakker (was Golfo), Lupita, Odin (was Olli) van de Spaanse refugio Protectora naar Nederland, maar ze werden onverwacht snel geadopteerd. Ook onverwacht: Terry en Lupita kwamen terug. Gelukkig vonden beiden rap een nieuw thuis. Terry ging van het bosrijke Friese Sint Nicolaasga naar Den Haag, dat gelukkig ook parken heeft. Maar Terry’s nieuwe baasjes hebben zelfs een grote volkstuin op het prachtige oude complex De Uithof waar ze grotendeels de zomer doorbrengen, en ook ’s winters overdag veel zijn. Het was van twee kanten liefde op het eerste gezicht.

Terry


Klein Terry heeft een hele gevoelige kant door zijn verleden. Maar zijn nieuwe baasjes beseffen dat heel goed en bieden hem alle veiligheid. Hier is Terry net bij hen thuis.

Lupita

Lupita kwam juist dichterbij, van Twente naar Lemmer, waar ze zich supersnel aanpast, waarschijnlijk omdat haar baasjes niks forceren en rust uitstralen. Het alleen zijn zou een groot punt zijn, maar ook met de opbouw daarvan is al een goed begin gemaakt.



Lupita wordt vertrouwd met de camper voor de Scandinavië-reis komende zomer. Iedereen is gek op haar. Ze is een echte dievegge wat eten betreft, maar kan al bijna een uurtje alleen zijn.

Over de Open dag berichten we hieronder ook al. Maar inmiddels hebben we leuke nieuwe berichten van de betreffende honden. Omdat we deze dag heel belangrijk vinden om het publiek bekend te maken met adoptie van thuisloze dieren i.p.v. kopen bij de fokker (in dit geval van buitenlandse honden) kwamen er dus na de adoptie van de eerste 4 hondjes 6 andere van de Protectora naar Nederland en werd. als 7e Roemeentje Bijou toegevoegd, want haar baasje kon door ziekte geen hond meer verzorgen. Ook deze 7 werden dus tevoren geadverteerd, maar nu konden ze nog niet geadopteerd worden. Belangstellenden wisten dat ze eerst naar de Open Dag gingen op zaterdag 01 oktober en dat we bij uitzondering de reacties per hond naast elkaar gingen leggen. Sommige mensen kwamen die dag dus voor het hondje waarvoor ze tevoren al ons vragenformulier invulden, anderen kwamen kijken zonder een hond te willen, weer anderen raakten tijdens de dag geïnteresseerd. Inmiddels zijn er 6 geadopteerd. 

Mazzel/Roef


Als Oliver stond hij op de dodingslijst. Gered op het nippertje werd hij Mazzel en straks gaat hij Roef heten. Een prachtige naam voor een hondje dat hopelijk na 7 magere jaren minstens 7 goede jaren tegemoet gaat.
Mazzel gaat Roef heten en in Koudekerk aan de Rijn wonen bij de vrolijke Romy van 3 jaar en de 12-jarige Saartje die er 4 dagen in de week is. Hij is al 7 jaar en zacht gezegd niet verwend door het leven. Vlak voor zijn letterlijke deadline is hij door refugio Protectora uit een dodingsstation gehaald. Hij is zo vrolijk en fier en speels gebleven ondanks alles. Een lief heertje naar mens en dier. Was duidelijk nooit huishond. Hij begreep eerst niet dat hij bij Maureen naar binnen mocht. Opgetild worden en kammen is nog (te) spannend. Helaas is het ophalen door ziekte van Saartje nog even uitgesteld.

Goldy

Goldy na aankomst bij Maureen

Goldy, nog niet geadopteerd, zou ruim 3 jaar zijn, maar we vermoeden veel jonger. Ze lag met pas geboren pups voor de poort van het asiel. Op zo’n kwetsbaar kleintje komen snel de verkeerde mensen af. Hoe klein ook, ze is assertief, zeer actief, snel als water en springt super hoog. Ze speelt voortdurend met de honden van het opvanggezin en wandelt makkelijk 2 à 3 uur per dag. Heel lief, maar ook duidelijk terrier- en jachtgedrag. We zoeken hele actieve baasjes met kennis van honden die duidelijk (bij)sturen, maar haar ook heerlijk knuffelen, want ondanks haar zelfverzekerde gedrag kan ze bij iets onbekends echt wegduiken.

Boemer




Boemer gaat elke dag mee naar het verpleegtehuis en is zo geliefd.

Paco, nu Boemer, zwierf op straat rond. Deze ruim 2-jarige Yorkshire Terrier met hangoren loopt over van pit en levenslust. Niet kapot te krijgen op de Open Dag, na 7 uren nog vrolijk rondkijkend op zoek naar actie. Het opvanggezin met honden, paarden, katten en kleinkinderen beviel hem reuze. Maar zo’n kleintje is ook kwetsbaar als bv. kleine kinderen met hem zouden rondzeulen. Welnu, Boemer’s bazin, hoewel iets ouder, is precies wat hij nodig heeft: lief en super actief. Ze lopen heel veel in en rond Elburg en vanaf dag 1 gaat stapt Boemer vrolijk naar binnen bij al haar vrijwilligersactiviteiten, waar iedereen hem al leuk vindt.

Koos


 Een relaxed hondje is Koos, ook hier op de open dag.

De eenjarige Coco, de Yorkshire Terrier met staande oortjes, is Koos geworden. Hij woont in een hele mooie bed & Breakfast aan de IJssel in Kampen, samen met zijn baasjes en hond Dale. Hij werd gedumpt, want hij was te duur en te bewerkelijk. Dagelijkse kost in Spanje, hoewel het op zich gunstig is dat ze de moeite namen hem in een refugio af te geven en niet zoals velen op straat schoppen. Hij was samen met Boemer in opvang, maar duidelijk rustiger. Inmiddels is Koos al vriendjes met Dale en heeft hij de baas al ingepakt.

Bikkel



Nummertje 5 Barpi, 3 à 3.5 jaar, heette bij Maureen Dappertje vanwege alles wat hij doorstaan heeft. Hij zat dagenlang, of eigenlijk hing hij meer, aan een touw aan een boom. Uitgedroogd, apathisch, met volledig vervilte vacht. Na eten, drinken en een kappersbeurt kwam er een lief, wat schuchter mannetje tevoorschijn. Zijn nu nog wat dunne vacht zal over een jaar prachtig zijn. En ‘eind goed, al goed’ klopt in dit geval 1000%. In een heerlijke buurt in Deventer woont hij nu bij echte hondenbaasjes die alles voor hem over hebben. En dat schuchtere gaat al aardig over. Hij draagt nu de passende naam Bikkel, en een Bikkel, dat is ie ….

Tierri


Tierri wist hier nog niet dat hij de loterij ging winnen en bij zijn nieuwe baasje Harry op schoot zat

Dan iets bijzonders: nummertje 6, Tierri uit de Spaanse Protectora, en nummertje 7, ons van adoptie terug gekomen Roemeentje Bijou, zijn samen geadopteerd door zeer ervaren hondenliefhebbers uit Steenwijk. Ze hadden altijd grotere honden, waaronder herders. Op de Open Dag waren ze urenlang aanwezig met hun dochter, die dierenartsassistente is. Zij woont nu zelfstandig en nam haar beide honden mee. Ze lieten alles goed op zich werken, speelden en knuffelden met diverse honden en uiteindelijk werden het er 2. De super actieve Tierri was zo lief met het eenjarige dochtertje van het opvanggezin. En speelde zich een slag in de rondte met al hun andere honden. Dit prachtige hondje van zowat een jaar, is net als Mazzel/Roef op het nippertje uit het dodingsstation gehaald. Onbegrijpelijk dat vandaag de dag kopen en dumpen (en euthanaseren na 10 dagen) in Spanje nog steeds stukken wijdverbreider is dan adopteren. 

Bijou



Duveltje Bijou heeft ook o zo haar veiligheid nodig. Heerlijk bij bazinnetje Jolanda.
Na wat gepuzzel werd besloten de waarschijnlijk ruim 5-jarige Bijou erbij te nemen: een kleintje, maar pas op, een autonoom typetje. En veerkrachtig tot en met. In Boekarest gedumpt met een enorm gezwel aan haar buik hangend. Ze herstelde heel snel van de operatie en kwam naar Nederland. Eerst in opvang in Dordrecht bij 2 lookalike-jes: de zwarte Roemeense Lily en de witte, Spaanse Albi: allebei ook via Esperanza geadopteerd. In Vlaardingen vond ze een lieve bazin, die helaas ziek werd en haar niet meer kon uitlaten. Bijou kwam dan ook vrij corpulent terug in Dordrecht. Maar wat zal dat er snel af zijn!

Filmpjes van Bijou en Tierri

We genieten van de heerlijke filmpjes die de familie uit Steenwijk ons stuurt. Als het van nature al niet goed gaat tussen Tierri en Bijou, dan zorgt deze familie daar wel voor. Ze corrigeren waar nodig en hebben het stel al aardig in de gewenste richting. Er wordt heerlijk gewandeld, ook vaak samen de 2 honden van hun dochter. Bijou leert spelen met de van levenslust overlopende Tierri, waarbij ze zich de kaas niet van het brood eten. En, altijd belangrijk bij dieren met zo’n rugzak: veiligheid en geborgenheid. Ook dat krijgen deze 2 volop. ’s Avonds heerlijk mee naar boven en niet bang hoeven zijn dat je opnieuw verlaten wordt.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten