Goldy een klein schoothondje? Nou, dat dacht ze zelf niet!
Goldy haalt de 5 kg niet, dus paste ze in een cabinetasje.
Op 11 september vloog ze met ons en 5 andere honden naar Nederland. Haar
pupjes, waarmee ze gedumpt was, en pas de dag ervoor van gescheiden, leek ze
totaal niet te missen. Goldy ging in opvang in Annen bij een ervaren
hondenvrouw en haar man en 3 adoptiehondjes. Een groot succes. Niet alleen kwam
ze volop aan haar trekken qua spelen, wandelen, knuffelen, maar ook qua
verzorging. Ze had wat diarree in het begin en kennelhoest. De reis hakte er
toch in bij dit kleintje. Dus pilletjes voor de darmen en voor de
kennelhoest/keel een tuigje om, natte brokjes, tijmsiroop. Maar toen kwam
de super actieve Goldy tijdens het wandelen op 25 september tegen stroomdraad
met een oogje: een waas erover en een verwijde, blauwe pupil, dus beschadigd
hoornvlies. Net verlost van de andere medicatie moest er nu langdurig meermaals
per dag gezalfd met antibiotica en Vitamine A. Gelukkig lijkt het praktisch
genezen. En last had Goldy niet, hoor.
Ondertussen probeerden we het juiste thuis te vinden voor
dit toch wat complexe typetje. Watervlug, zeer ondernemend, super actief, maar
ook lief, aanhankelijk, graag op schoot. En: terriergedrag. Gek op de
oppaskinderen en voor de grootste hond niet bang. Goldy heeft echt veel afleiding
en beweging nodig. Nou, die krijgt ze. Wat schetst onze vreugde, toen we
hoorden dat de ouders van haar opvangmoeder verliefd op haar waren geworden
tijdens de vele bezoekjes over en weer? Mensen die altijd met vele dieren
leefden en hun dierenliefde aan hun kinderen hebben overgedragen. Ze hebben nu
een oude Boerenfox terrier, kippen, een geit en pony’s. Zeer actieve mensen die
een groot deel van de dag buiten doorbrengen in hun grote tuin en weitjes met
dieren en tuinieren en spelen met de honden. Goldy krijgt het geweldig. Nog 2
grote pluspunten: ze is hier al zo vaak geweest, dat de overgang klein zal zijn
en ze zal nog heel geregeld met haar huidige hondenmaatjes wandelen. Annen en
Zuidlaren liggen heerlijk dicht bij elkaar.
Guira ist ein echter Sonnenschein. Een topper.
’In de transportbench’
Zondagavond 16 oktober kwam Guira o.a. met Kati aan met het
vertraagde transport. En ze ging ook samen met Kati in opvang bij Chantal in
Lippenhuizen. Guira is groot: 63 cm schofthoogte. En ze was zo’n 36 kg. Daar
moet echt wat van af. Aan haar flinke tepels is te zien dat ze pups had.
Wanneer, hoe vaak? Allemaal onbekend. Guira zwierf op straat en bedelde bij een
restaurant. Een werkneemster nam haar thuis op. Ze hebben nog gezocht naar
pups, zonder resultaat. Guira zelf leek ook niet te zoeken. Deze zomer is ze
naar de refugio Protectora gebracht. Waarschijnlijk is ze tussen de 3 en 4
jaar. Guira heeft een bijzonder uiterlijk. Een mooie tekening, tikje schuine
ogen.
In de refugio
Zou er toch ietsje Berghond in zitten? Of wat Mastin? Guira
heeft ook een bijzonder karakter: labradorkenmerken, tikje eigenwijs, komt in
kennismaking dominant over met haar staart omhoog. Maar ze is zo gemoedelijk,
heeft geen enkele behoefte om de baas te zijn. Ze heeft gewoon veel
zelfvertrouwen.
Chantal noemt haar een super lieve dame met een groot hart
voor allen mensen, groot en klein, en ook voor alle honden: de goedheid zelve.
Haar conditie is in de opvangweken trouwens al met sprongen vooruit gegaan. Dus
met de lijn komt het op termijn wel goed. Want Guira gaat naar mensen met net
zo’n grote tuin: 3000 m2. Actieve mensen die veel buiten zijn en echte
wandelaars. Ze hebben 30 jaar lang labradors gehad en kozen nu bewust voor een
ietsje oudere hond. Guira zal zelden of nooit alleen zijn, mee gaan op
vakantie. We denken dat dit een hele mooie match wordt. Guira moet je niet
commanderen. Deze mensen met hun rustige uitstraling en geduldige benadering
passen bij de altijd vriendelijke en gelijkmatige Guira.
Twee filmpjes:
Guira in het bos met Kati: wandelen bij Maureen en
Guira in de tuin bij Chantal
Geen opmerkingen:
Een reactie posten