Mei 18 2016 Dinsdag 17 mei vertrek naar Roemenië.

6 uur op, Niki en Rafa naar Maureen in Smilde gebracht, de auto in Wolvega gezet op het grote stationsparkeerterrein, per trein naar Schiphol en half twee de lucht in. Na een voorspoedige vlucht en het ophalen van een huurauto even pech: de buitenlandbundel van de mobiel deed niks ofwel geen verbinding. Het kostte veel tijd eer dat gefikst was. Toen richting Boekarest. Druk op de weg en helaas al weer zwerfhonden onderweg, langs de kant, tussen de spoorrails, op gribusachtige terreinen. De overheid is nog steeds niet toe aan een zowel fatsoenlijke als effectieve oplossing: besteding van het budget voor dierenwelzijn aan sterilisatie en dierwaardige shelters. Belangen en nog eens belangen. Het geld gaat naar hondenvangers en dodingsstations. Over de methodes zwijgen we maar. Aan serieuze oplossingen wordt dus niks gedaan. Het enige wat je hier kunt doen is hulp bieden aan goedwillende mensen die ploeteren voor het redden van dieren en die wel sterilisatiecampagnes organiseren, chippen en fatsoenlijke opvangen proberen te creëren.

Vandaag hebben we eerst Carmen bezocht. Inmiddels zijn er 9 honden via haar door Esperanza ter adoptie gegeven. De eerste, Fyta, ruim 3 jaar geleden. De laatste, Bijou, in april.

Carmen heeft jarenlang straathonden in Boekarest verzorgd. Na de dodingswet van een paar jaar geleden zijn die of gedood of de stad uit gebracht door mensen als Carmen om hen te redden van een vaak vreselijk einde. Carmen bracht 6 honden in een shelter onder. Maar 2 daarvan heeft ze inmiddels in huis genomen, want sommige honden trekken de shelter omstandigheden niet. Dat kon ze niet aanzien. Ze heeft in haar eenkamerappartement nu een poes en 4 honden.

 

Carmen wachtte ons al op op de parkeerplaats. We gingen met de 4 honden naar het park. Is het niet ongelooflijk dat buiten geboren dieren na jaren op straat en een poos in straatarme shelters nog zo lief zijn? Carmen wandelt dagelijks met alle 4 tegelijk! En kleintjes zijn het niet.

Carmen, Dirkjemet Pufy, Onciu en Codita     

 

Michiel met Codita en Floricica, die alleen verderop ligt.

Na een paar uur in het park gingen we eten bij Adriana. Zij heeft Catina, Sara, Maya (nu Mira), Lily en Bijou in huis gehad totdat ze de reis naar Nederland aan konden. Adriana heeft naast de zorg voor een hele zieke, oude vader een poes en hond van de straat. Helaas is een gevolg van de  dodingswet voor honden dat er nu veel meer straatkatten rond zwerven.

Adriana met haar hond Fetita en haar poes 

 

 

We bespraken de Roemeense situatie rond dieren. Er zijn vele Roemeense en buitenlandse individuen en organisaties die zich inzetten inmiddels. Maar de toestand is nog zo slecht dat het nog wel enkele generaties kan duren eer de algemene mentaliteit echt gekanteld is. Toch zijn er voor het eerst demonstraties voor dierenwelzijn en een advocate in Carmen's blok is bezig een nieuwe partij op te richten. In wezen voor dieren, maar onder een bredere vlag, want anders maak je geen schijn van kans.

Dit kregen we van Adriana. Laten we hopen dat de vroomheid van vele Roemenen uiteindelijk ook een zegen voor de dieren wordt.

Hieronder een filmpje met de wandeling in het park