April 23 2018 Zondag in Smilde.

Een heerlijke middag gisteren. Naast het vieren van Omi’s leventje nog meer vreugde. Toen we half 12 arriveerden troffen we de adoptanten van chihuahua Rudi, samen met hun hondje Chico van 10. Dat is toch altijd de test: hoe gaat het tussen de honden? Ons advies: hou je in, laat ze hun eigen gang gaan (tenzij ongelukken dreigen). Forceer ook niks. Dus laten ze elkaar links liggen, prima. Zijn er strubbelingetjes: laat hen het uitzoeken. Zo was Chico erg nieuwsgierig. Hij snuffelde en likte aan Rudi die dat niet fijn vond. Maar dat zelf goed aangaf. Gelukkig, een hele vooruitgang, want Rudi was heel timide aanvankelijk. Een fokreutje dat weinig in zijn leventje heeft gezien. Ook naar mensen eerst schuchter. Maar in die ene week bij Maureen al opgebloeid.

Inmiddels al een paar berichten en leuke foto’s gehad. Rudi sliep de hele reis en voelde zich snel thuis. Hij mocht heerlijk in bed slapen, plast al buiten (wat we niet verwacht hadden), durft al te wandelen samen met Chico, eet goed en speelt graag op de bank. Dit alles ongetwijfeld mede door de rustige en lieve familie, die Rudi een veilig gevoel geven.

Ook een feest om de andere honden te zien. Van de 7 die vorig weekend arriveerden zijn nu dus Dulce (al tevoren gereserveerd) en Rudi al thuis. Nog op een plekje wachten Cedille, Mickey, Kareltje, Smartie en Nayara. Stuk voor stuk leuk en lief. Wel heel verschillend.

Waar gaat Maureen heen?

Cedille is sterk. Michiel wandelde even met haar. Ze is super leerbaar. Kan al zit bv. Een ontzettend lieve hond die wel beweging kan gebruiken. En spel! Wat blijven ze toch lief na jaren refugio.

 

Smartie is een Peret (zie sitebericht hiervoor) qua uiterlijk en gedrag. Familie? Een heerlijk beestje, dat beslist aan zijn zeer actieve trekken moet komen. Zie filmpje: rennen, springen, over de kop. Alleen zijn moet ongetwijfeld opgebouwd worden. Toen Maureen buiten het hek was, was hij al bijna ook erover. En hij laat zich niet kennen: mag ik van jou er niet over, dan zoek ik andere gaatjes, ergens tussendoor of aan de onderkant.

Kareltje is leuk en levendig, maar een stukje rustiger dan Smartie en Cedille. Ook een knuffeltje.

Mickey is een blij ei dat vrolijk mee dartelt, ook flink kan rennen, maar niet zoveel actie en beweging nodig heeft als Cedille en Smartie.

Nayara is verlegen en liever dan lief. Een hele mooie herderachtige hond. Blijf je rustig, dan kan ze het al snel niet laten toch je kant op te komen en eigenlijk graag aandacht te willen.

Ja, en ook verdriet. Al 3 weken. Onze Niki en Rafa waren mee. We hopen nog vaker, maar weten het niet. Niki heeft een inoperabele levertumor. Vergevorderd. De dierenarts gaf ons geen hoop en in het dierenziekenhuis bevestigden echo en scan dat we hoogst waarschijnlijk al snel afscheid moeten nemen. We zijn er kapot van. Maar geven hem zolang het kan nog een heel fijn leven: vers vlees waarvan hij extreem geniet, op bed slapen en lange wandelingen in mooie omgevingen. Bij Maureen waar ze vaak logeerden voelen ze zich helemaal thuis en voegen zich naadloos in het deels steeds wisselende volkje daar. Maureen maakte een selfie met ‘haar‘ Niki.

April 22 2018 Omi’s feestweekend in het jaar van de hond.

Op bezoek bij Omi. Gisteren was het een jaar geleden dat Omi, toen 11, werd gered uit het dodingsstation door Anita van Sierra Nevada. Half dood, zwerende ogen, hartkwaal en zo nog wat. Ze is verzorgd, één oogje eruit, met het andere ziet ze een beetje. Ze krijgt medicatie en is wat dementerend, leeft in haar eigen wereldje. Maar ze geniet, van de lucht, van een kleine maaltje zacht voer, van het gras, van haar zachte bedjes …

7 maanden geleden kwam ze naar Nederland. En nu dus al een vol jaar in liefde en zorg erbij. Ter ere hiervan nam Maureen haar gisteren zelfs mee voor een wandelingetje.

Fijn om samen te werken met gelijkgestemden. Met mensen die het niet als zinloos zien een oud, ziek hondje te helpen, maar geloven in het belang van het redden van één zieltje. Dat past helemaal in de betekenis van het jaar van de hond dat begon op 16-02-2018 en eindigt op 05-02-2019. Een jaar van terugtrekken met gelijkgestemden in kleine kring voor een nog betere samenwerking om vooruit te komen. Overigens staat de hond in de Chinese astrologie voor loyaliteit en oprechtheid.

April 21 2018 Het geluk straalt er van af bij Peret: wat een chemie!

Peret is 2 ½ jaar. Door Anita van refugio Sierra Nevada uit het dodingsstation gehaald. Elke keer weer slikken. Zo levenslustig, makkelijk en open. Toch als oud vuil gedumpt. Maar nu heeft Peret de jackpot in kwadraat. Het begon met een turbo-adoptie. 16 december ’s avonds de eerste mail en de volgende dag al opgehaald. Soms kan dat. Als er van twee kanten zo snel, open en informatief contact via mail en telefoon is en alles klopt gewoon, dan weet je: het zit 100% goed. Wel volgt natuurlijk later een nabezoek i.p.v. vooraf huisbezoek.

Hoe makkelijk ook, natuurlijk zijn er wat sporen van het verleden, van het weer en weer en weer verkassen op zo jonge leeftijd. Verlatingsangst, dus alleen zijn opbouwen. En Peret plaste vaak in huis de eerste maand. Maar inmiddels is het leven een feest. De chemie spat er van af: met vader, met moeder, met de zoon en de dochter èn met Boomer. Boomer was wat ingedut en te dik. Maar sinds Peret er is, ondergaat hij een metamorfose. Er wordt eindeloos uitgedaagd en gespeeld.

Peret gaat al een poosje op cursus met moeder en dochter, weet dat je bij ‘pootjes op’ je pootjes op een krukje legt en hij gaat er ook al keurig op zitten. Over een poosje gaat hun dochter behendigheid met Peret doen. Geknipt is hij daarvoor. Met de bazin loopt Peret hard en bij de baas slaapt hij. Van de winter was het dolle pret in de sneeuw, maar omdat Peret het wel koud had,kreeg hij een prachtige jas.

April 19 2018 Blij en moedig met een paar krasjes op de ziel: Max (in Roemenië Constantin)

Een rake omschrijving van Maureen. Vandaag bezoek bij Max (eerst Constantin) en baas Ype. In mei 2016 zwierf Max als puberhondje op straat. Na een jaar shelter kwam hij naar Maureen en na 3 weken werd Ype zijn baasje: een vrijbuiter met groot verantwoordelijkheidsgevoel voor Max en een rustige benadering. Hèt recept voor Max. Max is heel enthousiast, maar kon ook ineen duiken bij een onverwachte beweging. Dat duidt op een rugzakje. Max en Ype zijn altijd samen. Ze wonen in een camper aan de Waddenkant van de Afsluitdijk of op het erf van de Friese boerderij van Ype’s zoon.

Max is helemaal thuis in zijn heerlijke wereld. Hij slaapt vaak op het onderste bed in de camper. Op Kornwerderzand gaat hij buurten bij andere campers met een bevriende hond. Maar meestal is hij binnen 10 minuten weer thuis. Ype houdt hem natuurlijk in het oog. Ze wandelen samen ook het gebied over. Ype wilde niet riskeren hij Max ooit van de Afsluitdijk zou moeten plukken. Dus even een poosje aan de lijn, als ze dicht bij de weg kwamen. Hij snapte het super snel. En is aardig gehoorzaam langzamerhand.

                                       een lekker slaapplekje                                  Max met zijn vriend

Ook op de boerderij heeft Max een heerlijk bestaan. Hij heeft een grote hondenvriend, is geweldig met de kinderen en struint erf en veld af. Maar ook daar is Max altijd snel terug. Hij zoekt zijn baasje steeds weer op.

naar muizen graven en dan lekker het veld in

Wat een heerlijk bezoek vanmiddag. De frisse wind, de spelende hondjes, de prachtige omgeving met langs varende schepen naar de sluizen. Kijk eens hoe de hondjes speelden. Eerst was het even verkennen, toen begonnen Rafa en Max en toen volgde Niki. 2 Spanjaardjes en een Roemeentje, alle 3 gelukkig.

Met Max, Niki en Rafa