Augustus 28 2018 Drie Poolse honden

Er kwam een hulpverzoek voor een oude hond, Psikus geb. 2004, waarop we uiteindelijk ja hebben gezegd. Het blijft ons streven zieke, oude e.a. extra kansloze dieren te helpen waar mogelijk. Psikus zwierf op straat en zat al 10 jaar in het shelter op de kale bestrating. Hij kwam ook met abcesbulten. In 2016 kreeg het shelter vrijwilligers en werd voor het eerst met Psikus gewandeld. Dit jaar werd Vasia, 9 jaar lang zijn kennelmaatje, geadopteerd. Psikus ging achteruit. Ook fysiek: o.a. forse hartruis en gebitsproblemen. Wij zijn heel blij dat we deze ruwharige, stabiele, vriendelijke oude beer hebben laten komen. Hij geeft voor elke knuffel een grote knuffel-lebber terug en wandelt graag. Geen huis gewend, maar na 3 dagen al plaste hij buiten en nu is hij ook graag binnen.

Gisteren was het een zware dag voor Psikus: een ingreep onder aangepaste narcose (i.v.m. zijn hart). Een gespleten kies achterin de bovenkaak en 3 wortels verwijderd. De wond is gehecht. Zijn tandvlees is al langere tijd ontstoken. Waarschijnlijk eet hij daarom zo moeilijk. We hopen dat hij zich straks stukken beter voelt. En het allermooiste zou zijn: een baasje dat zegt dat hij mag komen, ongeacht het ongewisse van Psikus zijn levensduur. Iemand met een heel groot hart dus.

Tja, en in dat shelter zat ook Refkis, geb. 2006. Vermoedelijk huishond geweest. Sociaal met mens en dier. Maar dik als een bijzettafeltje en een hele slechte conditie. Refiks wandelde nooit, want er is een tekort aan vrijwilligers. Na aankomst hijgde hij enorm. Hij hoestte ook en had een dikke buik: vet en/of vocht? De dierenarts in Nederland constateerde ook bij Refiks een hartruis, een flinke zelfs. Maar bij Maureen ging het al beter. En …… Refiks heeft al een thuis!!! 8 augustus gearriveerd en 16 augustus naar een heerlijk thuis in Noord-Friesland. Een echte dierenfamilie die ook Psikus had willen adopteren. Maar gezien alle dieren daar was dat geen optie. Er zijn nog 2 oude honden, 3 katten, vogels, een papagaai, eenden, kippen. Een heerlijke wereld, zagen we bij het huisbezoek. Gezellig met al die dieren en toch rustig. En een heerlijke grote tuin. Een echte tuin: gras, struiken, kruiden, bomen. Refiks rolt graag op zijn rug in het gras. Het is aan de rand van het dorp. Daarna enkel weiland en rustige weggetjes richting zeedijk. Helemaal geschikt voor de ommetjes waarvan hij geniet.

Toen Psikus en Refiks werden gebracht was ook Irokez erbij. Hij zou hierna naar zijn adoptiefamilie gaan. Helaas van korte duur: één week! In één week had hij dus moeten wennen en voorbeeldig zijn. Hij was plakkerig, onopgevoed en druk …. hoe verzin je het. Geef zo’n dier en jezelf even tijd. Blijf rustig, wandel lekker op voor het dier geschikte plekken en zo nog wat die gewone gezond verstand dingen en je zult vooruitgang zien, wennen, groeiend vertrouwen, leren. Ook hij kwam dus naar Maureen. We hebben hem Abe gedoopt, Abe is nog maar een paar jaar, op straat geboren, uiteindelijk opgenomen door mensen die hem na een jaar naar het shelter brachten i.v.m. verhuizing. Hij is enkel lief, speels, vrolijk en ligt steeds aan je voeten. Hij is niet slaafs volgzaam, want hij heeft het het echt alleen moeten rooien na zijn geboorte. Maar wie alles rustig opbouwt met deze lieverd, die ook nog eens heel mooi is, krijgt een prachtige, lieve hond.

Augustus 26 2018 Wat een erge zomer! Niet de hitte wordt bedoeld, maar het meer dan ooit massaal dumpen van vaak oude(re) en zieke dieren.

Rayo

Een noodkreet van Anita van refugio Sierra Nevada voor hond Rayo. Ze zitten overvol. Met de gemeente was al crisisberaad. Het is bekend dat deze refugio alles over heeft voor hun dieren. Ook van ver dumpt men ze hier. Op één dag een oudere, zieke Sint Bernard en een jonge, dove Sint Bernard, beide met Leishmania. Plus Rayo. Baasjes gingen op vakantie. Dus op straat gezet. Rayo rende achter hun auto aan, tot hij werd aangereden en zwaar gewond op de weg lag. Dat doe je met een kerstcadeau, schreef Anita, dat je kinderen 9 maanden lang gelukkig maakte. Een Spaans patroon. Rond Kerst en Driekoningen geeft men cadeaus. Pups liggen in de supermarkt in een bak en kinderen die er eentje willen krijgen hun zin. En nu kon Rayo doodvallen. En de familie een fijne vakantie.

Ernstig gewond en uitgedroogd bracht de politie hem naar een dierenkliniek. Zijn reddende engelen. Dat is toch vooruitgang: in deze gemeente is een relatief goede samenwerking tussen de refugio en gemeente en politie. Bayo leed heel erg, maar is geopereerd en zal genezen. Maar intussen is het heel moeilijk. Er is geen opvang, dus zit hij in de overvolle refugio meestal in een bench in een caravan (hun ‘kliniekje’) vanwege de geopereerde poot. Maar hij wil eruit: hij hoort de andere honden. Dus zijn ze dringend op zoek naar een meer huiselijke opvang die beter is voor zijn genezing en voor Rayo zelf. En dan natuurlijk de rekening. Alleen al de operatie was € 500. Esperanza heeft deze betaald inmiddels. Ze hebben momenteel 19 flink zieke dieren. Dat betekent hoge kosten voor de dierenarts en voor medicijnen. Ja, de weg is lang ….

De beide Sint Bernards

Augustus 24 2018 Onze Kitty!

Eindelijk durven we het te vertellen. 1 augustus, ruim 3 maanden na Niki’s overlijden, kwam Kitty bij ons: uit Andalucia, 4 jaar. Een schat met 2 energieën. super enthousiast en een heel rustig. Ze rent als een speer, kan hoog springen, springt ook in onze armen en ballen vangen: uit de kunst. Maar als ze genoeg beweging krijgt, zie je haar hele rustige kant. Het gaat super, maar ze laat ons geen seconde uit het oog; zoekt erg haar veiligheid. Loopt los vanaf dag 1: 1 x roepen en ze komt. Bijna te gehoorzaam. We denken dat ze (te) streng behandeld is. Ook niet uitgelaten, want plassen doet ze op straatstenen en deels in de loop.

Onze grote zorg was ons stoere mannetje Rafa met zijn flinterdun hartje. Hij laat zich zo maar naar de 2e plaats verdringen. Maar hij kwijnde na Niki’s dood. Genoot wel van de extra aandacht, maar miste alle vuur. Kwam niet, als we riepen om te gaan wandelen. En Maureen schrok hoezeer de oude Rafa verdwenen was, toen hij een nachtje logeerde. Na veel wikken en wegen ging Kitty mee voor een logeerweek.

Maar er was eigenlijk geen minuut twijfel. En Kitty en Rafa? Dat gaat helemaal goed vanaf het begin. En onze Niki is overal waar wij zijn. Het kost veel meer tijd eer het verdriet kleiner wordt. Maar Kitty en Niki staan niet tegenover elkaar. Integendeel. Ze staan naast elkaar, zoals verdriet en liefde naast elkaar kunnen staan.

Augustus 24 2018 Nog een keer schutting en bezoek Omi

De tijd vliegt. Site bijhouden valt niet mee. Ook belangrijke dingen blijven er jammer genoeg wel eens bij. Woensdag de 15e vierden we bij Maureen in Smilde Omi’s13e verjaardag, 25 september 2017 kwam ze aan: voor hoe lang zou het zijn? Heel kort wellicht? Nee, 11 maanden morgen!!! Wat een geluk na zoveel ellende. Het broze oudje is veel gezondheid kwijt natuurlijk. Toch blijft ze verbazen. Na een terugval krabbelt ze steeds weer op. Maakt voor haar doen hele wandelingen tot achterin de zeer diepe tuin. En nummer 1 is natuurlijk: überhaupt eten, nummer 2: liefst fatsoenlijk eten. En dat gaat beter. Maureen probeerde van alles, maar geeft nu speciaal versterkend voer dat ze eet! Het geurt en heeft een hoog slobbergehalte. Natuurlijk hangt daar een kostenplaatje aan, maar Omi is het waard.

Ook in een heel klein wereldje kun je nog genieten.

Omi's verjaardagswandeling

De schutting was maandag helemaal klaar. Fantastisch!!! De dieren waren zo blij na hun gedwongen binnen zitten tijdens het werk. En nog een prachtige geste: we ontvingen van de baasjes van Esperanzahondjes Bikkel en Lady het nog openstaande bedrag van € 113.12 (bovenop hun eerdere donatie!). Super, want de rekening valt misschien iets hoger uit, omdat er ook nog diepe gaten met aarde zijn gevuld.

Augustus 17 2018 Dank voor de gulle giften! Dank voor het vertrouwen! Eindstand actie schutting hondenweide.

!!!!!!!! € 7236.88 !!!!!!! Woorden schieten te kort!

Dank namens alle honden die de komende jaren in de prachtige, goed omheinde tuin een leven zonder verwaarlozing, mishandeling, angst, honger, ziekte mogen beginnen.

Esperanza zette de actie, gestart door St. Samenwerkende Dierenclubs, voort op 4 juni: zie uitgebreide info/beelden op de site (20 juni + 30 juni + 20 juli). Wat een enorm succes!!! Alle gulle gevers: dank, dank, dank. Eindstand Samenwerkende Dierenclubs op 01 juni: € 2920 (incl. € 500 bonus)

Esperanza kreeg vanaf 04 juni: € 3453,50 aan donaties. Daarbij onze bonus van 25% = € 863,38 > €4316,88. Totaal beide acties:€ 2920 + € 4316,88 = € 7236.88 . Prijs offerteprijs incl. € 1150 voor betonnen palen en onderkant : € 7350.

Op € 113.12 na is dit hele hoge streefdoel gehaald!

Inmiddels is het werk aan de ruim 43 meter lange schutting in volle gang. Er staan al 18 delen van de 23. Begin volgende week is het zeker klaar. Het was voor de huidige honden die nu overdag niet op de weide kunnen even afzien, maar het weekend komt er gelukkig aan. Het gaat vlot. De grond heeft de goede vochtigheidsgraad, zodat de aarde niet te hard is. De betonnen palen gaan heel diep. Het wordt prachtig!!!

Augustus 16 2018 Grote complimenten voor de baasjes en de trimster van Terry

Het stond eerder op de site: de één brengt een makkelijk dier terug, de ander wil een moeilijke hond nooit meer kwijt. Tja, waarin vind je geluk en voldoening? Wat bij de één schrik, angst, boosheid oproept, roept bij de ander begrip en zorg(vuldigheid) op. Ons Yorkie-mixje Terry, ruim 7, stond 30 mei ook op de site. Een pittige rugzak: extreem verwaarloosd, half geheelde wonden. Raak je zijn angsten niet, dan heb je enkel een conflict mijdend, blij, sociaal hondje. Gek met kinderen. Zijn eerste adoptie ging super, tot de buurvrouw een teek wilde verwijderen. In razende paniek beet Terry flink. Hij was compleet van slag daarna. Terry kwam terug en ging 3 weken later, oktober 2016, naar Joop en Elly in Den Haag. Een zegen voor het mannetje: met alle respect voor zijn verleden, zijn angsten werd een vertrouwensbasis gelegd, met mini-stapjes indien nodig. Bij diepe angsten is een houding van even doorzetten heilloos. Al bij lichte druk trok Terry zich direct terug, bij stemverheffing was hij weg.

 Bij de trimster

Wat hebben ze veel geoefend en bereikt. Bij een juiste, rustige, duidelijke aanpak vindt Terry trouwens heel veel oké. Maar het is natuurlijk niet altijd te voorspellen wat een trigger naar vroeger is: welk geluid, gebaar, voorwerp, houding/stem/uiterlijk van een persoon enz. Zo duurde wel even voor baasje Joop Terry mocht aanhalen, optillen en riem omdoen. En trimmen moest met een roesje bij de dierenarts, want alleen al bij het zien van schaar en kam werd hij panisch. Toen kreeg Elly een tip van een buur op hun volkstuin: trimster Tamara van salon Puppylook heeft als specialisme angstige en onzekere (buitenlandse) honden. Alleen al haar instelling voelt het dier: zij zal niet te ver gaan. Bij het wassen was er een hele kleine aanvaring, afdrogen met handdoek vond hij leuk en de blazer ging ook nog. Maar bij een borstel of tondeuse: totale paniek, gillen, bijten, springen, tollen….om weg te komen. Wat is Terry aangedaan!!!

Ze stopte natuurlijk. De volgende keer gaan ze het verder proberen met medicatie waarmee hele goede ervaringen zijn (scherpe kantjes van prikkels verdwijnen). De dierenarts is geheel akkoord hiermee. Wat zou het fijn zijn, schrijft de trimster op haar Facebook over Terry, als hij dan zonder narcose kan en zien dat het oké is, niet in paniek raakt.

Baasjes van Terry en trimster Tamara: wat een respect, liefde, begrip. En ècht geduld: hele kleine stapjes en stoppen zodra het niet meer gaat. Maureen schreef: het duurt misschien ontzettend lang voor hij haar echt vertrouwt, maar het zou geweldig zijn als hij overeen paar jaar getrimd kan worden zonder narcose. Wordt vervolgd! En ondertussen geniet Terry van het spelen en rondrennen op hun enorm grote volkstuin van een schitterend complex in Den Haag, waar ze de hele zomer zijn. En van hun inmiddels geboren kleinzoon: liefde over en weer.

Mee naar de volkstuin

Augustus 9 2018 Bijzondere adoptie nummer 500!

Afgelopen week berichtten we al een paar keer over Bayo, adoptie nummer 500 van Maureen. Daar hebben we natuurlijk even feestelijk bij stilgestaan. Maar het is niet alleen een bijzondere adoptie vanwege deze mijlpaal. Bayo kreeg nl. een heerlijk thuis bij mensen die de waarde van de vriendschap van een hond beseffen. Bayo is een engel van een hond, die deze vriendschap dubbel en dwars geeft. Deze lieve rescue moest niet alleen gekozen vanwege het schitterende koppie en de leuke sproetenpootjes, maar ook naar waarde geschat in alles wat hij te geven heeft en in het besef van alles wat hij nodig heeft. En ook dat laatste betekent het een en ander voor baasjes. Deze lieve rescue is door gebrek aan opvoeding nog pup is, maar qua leeftijd al puber. Daarbij heeft hij het nodige snuffel- en jachtinstinct, wat het luisteren ook niet ten goede komt. Dus een enorm lieve, open, sociale èn actieve hond die heel veel nog niet kent en niet snapt. Dat vergt veel: qua betrokkenheid, begrip, geduld èn qua beweging/afleiding. Een lach om zijn streken is dan belangrijk. Niet opkijken van een modderkluit die uit de tuin door het huis heen wordt gesleept enz. Geluksvogel Bayo nummer 500 heeft dat thuis gevonden, is met wijd open armen ontvangen bij mensen die dit beseffen. Het hele gezin houdt van hem. Bayo is nu rijk met zoveel vrienden voor het leven die hem liefde, opvoeding en activiteiten geven. We kregen weer een prachtig bericht.

 Vandaag heeft Bayo gevaren met Guido en Goos. Ze hebben alledrie genoten en alledrie zijn ze aan boord gebleven 😉.

We leren Bayo steeds beter kennen. Zo weten we inmiddels

-dat hij graag zijn bot begraaft in onze 'tuin'.

- dat hij graag aan kussens en slippers knaagt.

- dat hij lekker kan spelen, ook met andere honden.

- dat hij ' s avonds bij de laatste wandeling heel alert is

- dat hij voor alle kinderen heel lief is.

Augustus 7 2018 Lara werd echt gezien!

Lara is nu ruim 4 jaar. Ze zat al heel lang in het asiel. En dat zal vooral te wijten zijn geweest aan haar bekkie. Een heerlijke hond, maar wie het om uiterlijk gaat wil geen enorme centenbak. Helaas ….. En toen kwam er een familie die daar dwars door heen kijkt. Zij hebben haar liefdevol opgenomen, vorig jaar oktober. Ze kreeg alle tijd om bij te komen en te wennen en daardoor durfde Lara steeds meer. Hieronder weer een fijne update

Eventjes weer een Lara update.

Voor het eerst met Lara op zomervakantie. Tevoren toch wel spannend want we wisten niet hoe Lara zo'n vreemde (camping) omgeving zou vinden. Zomaar weg van alles wat inmiddels vertrouwd voor haar is. Gisteren zijn we aangekomen op een mooie hondvriendelijke natuurcamping vlakbij Hellendoorn. En Lara vindt het geweldig, lekker wandelen met de jongens en met ons, snaaien in en rond de tent en caravan, Lara vermaakt zich prima.

Gisteren de eerste uren het staartje tussen de pootjes zoals zij dat al snel kan doen in voor haar onzekere momenten maar zij ontdooide al snel. Het worden ongetwijfeld 2 (of misschien 3) leuke weken. Heerlijk om te zien dat we er samen het meeste lol van hebben, Lara straalt gewoon uit dat ze vooral blij is erbij te zijn, zij is en blijft een heerlijke hond..

Hartelijke groeten van ons allemaal en uiteraard een grote poot van Lara.

Juli 30 2018 Van harte met je 500ste adoptie, Maureen!

Bayo is geluksvogel nummer 500 die via hart en huis en prachtige tuin van Maureen een nieuw leven kreeg. Vele honden zijn gered van een wisse dood in een dodingstation, velen zwierven rond na dumping. In Smilde mochten ze de eerste stappen zetten naar een nieuw en gelukkig leven. Daarvan getuigen de vele berichten die baasjes nog na jaren sturen. Esperanza is blij met onze waardevolle samenwerking en hoopt dat nog vele honden hun geluk mogen vinden.

 Bayo ging zaterdag naar huis. Zie het een na laatste sitebericht hieronder. We kregen al bericht dat de start heel goed is. Dochter Teun zat bij Bayo achterin tijdens de reis naar huis in Utrecht en moeder Chantal heeft de eerste nacht bij hem geslapen. Heel fijn voor Bayo. Zo voelde hij zich niet alleen in een toch helemaal nieuwe, vreemde omgeving en kon heerlijk uitrusten van alle nieuwe, spannende indrukken. Hij heeft ook zijn eerste verkenning van de omgeving al achter de rug via heel veel snuffelen en is al heerlijk knuffelig.

Bayo met Teuntje, nu zijn bazinnetje                                                 Bayo met Maureen