Carmen
dochter Klara leidde ons rond
Pillen geven
Hun eigen honden, tijdelijk in het shelter, maakten thuis
plaats voor oude dieren die de winterkou in het shelter niet zouden overleven.
24 maart staat op de site een bericht over Cleo/Lady en
Frangipani/Franja/Faya en Dacia die alle 3 op 13 maart naar Nederland kwamen.
Plus een uitvoerig bericht over het shelter waar ze vandaan kwamen: The Nature
Association in Boekarest. Afgelopen weekend brachten we hier uren door. En
spraken intensief met eigenaresse/oprichtster Carmen Milobendzchi.
Beneden in het kleine huis
Boven in het kleine huis
Wat een struggle for life. Elke dag opnieuw met beperkte
middelen 400 shelterdieren voeren en (medisch) verzorgen. Plus 100 straathonden
voeren. Carmen zit in een moeilijke fase. Amper vrijwilligers. Onbetrouwbare
helpers tegen betaling. Velen zetten zich in Roemenië in voor dieren. Maar de
verschillen in visie zijn groot. De één is 1000% idealistisch. De ander is
realistischer en ziet in dat je compromissen moet sluiten, omdat je geld nodig
hebt. Maar in een corrupt land als Roemenië betekent dat meestal ook vuile
handen maken ofwel ritselen en regelen. Anders krijg je weinig voor elkaar. En
maar al te vaak krijgt de eerlijke de boetes en niet de ritselaar.
Daardoor is er vaak sprake van gebrek aan samenwerking en
zelfs tegenwerking, terwijl men hetzelfde doel heeft. Velen zitten dan ook in
een vicieuze cirkel van dagelijks ploeteren en overleven zonder een stap verder
te komen met het grote risico dat de boel instort bij het ziek worden van 1
persoon bv.
Carmen is idealiste pur sang die volgens de regels wil
werken in haar no killing shelter. De naam getuigt nog van haar droom. Achter
het shelter is veel groen waar vrijwilligers met de dieren zouden kunnen
wandelen. Ze is architecte en ontwierp zelf het gebouw. Met ruimtes voor
operaties, uitslapen, ontvangstruimte publiek, educatieve ruimte enz.enz. De
ruwe opzet/indeling staat er. Daarmee is alles gezegd. Door problemen in de
boven geschetste sfeer komt ze al een paar jaar niet verder. De hondenkennels
zijn ook primitief. De zorg voor de 350 honden en 50 katten plus het voeren van
de 100 straathonden met amper hulp nemen alle tijd en middelen in beslag. En
niet alleen komen het gebouw, betere kennels etc.etc. niet verder, maar ook aan
een goede beschrijving met foto's van de adoptabele honden kom je dan niet toe
met als gevolg weinig adopties.
Wat zou het mooi zijn als een aantal mensen de handen
ineen zouden kunnen slaan om te helpen deze vicieuze cirkel te doorbreken.
