Deze blog hoort bij de website esperanzahoopvoorhonden.nl en is het vervolg op de blogs van 2011 tot en met 2015. In elke berichttitel staat de werkelijke datum, zodat zij redelijk terug te vinden zijn. De datum van plaatsing is natuurlijk veel later, omdat er sprake is van een grote omzettings-actie
Vandaag een fijne update over Lara: ‘Het gaat prima, wij
genieten van Lara, Lara geniet van ons. Lara lijkt haar draai prima gevonden te
hebben. Alsof zij altijd al bij ons is geweest. Vandaag is zij naar de trimster
geweest. En zij is toch mooi geworden!
Daar hoeven we geen woord aan toe te voegen. We zijn
alleen maar heel blij en dankbaar. Want als er eentje dit is gegund, dan is het
Lara. Al meer dan een jaar zat ze in de Protectora. Waarschijnlijk speelde het
smoeltje haar parten. Terwijl ze zo’n leuk en eigen karakter heeft. Deze mensen
kijken door uiterlijk heen, zagen wat een fijn hondje dit is en gaven haar een
nieuwe kans op leven.
Hieronder is ze net in Nederland. Ze paste zich
wondersnel aan. Ze kan rustig zijn en heel blij en speels, actief. Wat waren we
blij dat ze al binnen een paar weken haar eigen, fijne familie vond.
Hier is Lara nog Vivi, haar naam in Spanje. De mensen van
de refugio doen hun uiterste best voor de dieren, maar het blijft een zwaar en
karig bestaan voor de dieren.
Gisteren arriveerden we om 10.30 in Leerdam voor Trompa.
Wat een fijn huisbezoek. Aan bazinnetje Febe vertrouwen we haar voor de volle
100 % toe. Zorgzaamheid en liefde, dat zal Trompa, die al in haar bonustijd
leeft, krijgen. Voor Febe kan de komende week niet snel genoeg gaan, want
Trompa kan pas zaterdag gehaald worden. Febe’s moeder gaat mee naar Drenthe en
werk en oppas van haar 3 Roemeense honden en van Lizzy vragen enige
organisatie.
Niki, Rafa en Lizzy
Het filmpje van Trompa bij het sitebericht hieronder was
niet het goede. Hierbij alsnog ‘Trompa
snurkt.’
Intussen blijft Trompa bij Maureen genieten. Ze is zelfs
op haar wel hele hoge leeftijd een beetje verliefd: op Peret.
Daarna door naar het Brabantse Heeswijk-Dinther voor een
nabezoek voor Pietertje. Het was heel mistig en voor de Waalbrug gooide een
file van 10 km door een ongeluk roet in het eten. Na de brug dus bij de eerste
afslag van de snelweg af om binnendoor via tweebaanswegen te gaan. Dat was goed
kijken en soms even zoeken. Ineens belandden we bij een veerpont over een of
andere Maas-arm. We waren de enige auto. Maar we konden er zo op rijden en hij
vertrok meteen! Met anderhalf uur vertraging arriveerden we.
Pietertje met baasjes en Master
Wat een vreugde om de kleine Pietertje weer te zien. Hij
is van de hel in de hemel gekomen. Van een dodingstation naar een warm nestje.
Ierse Setter Master is een schat. Pietertje is de baas. Hoe klein ook, dit hele
pittige ventje is na een uur wandelen echt nog niet moe. Gelukkig maken ze
dagelijks een lange boswandeling. Dat doet het manneke goed. Hij is in de beste
handen. Soms kan hij heel schel blaffen. Dan wordt hij op rustige en duidelijke
wijze even gecorrigeerd. Het is logisch dat zijn Spaanse rugzakje niet zomaar
even in de kast gelegd kan worden.
Bij deze stabiele, sportieve baasjes die Pietertje met
liefde sturen gaat het helemaal goedkomen.
Deze lieve, heerlijke, onverstoorbare Engelse Bull is al
elf en een half jaar. Ze zat 12 – 14 uur per dag op een donkere patio waar ze
zich ook moest ontlasten. Men slaagde erin het bazinnetje om te praten om
Trompa te laten gaan. Maar voor dit type hond van deze leeftijd is een pover
shelter met onverwarmde kennels in de winter heel slecht. Dus besloten we te
helpen. Op 12 november arriveerde Trompa. We hoopten op lieve mensen die haar
nog een fijn pensioentje met veel liefde en aandacht willen geven.
Trompa is echt zo’n komische bull, sociaal naar andere
honden, maar heeft er niks mee, hoewel ze er tussen staat om geen koekjes te
missen. Ze ook is een mooi weer hond, een blokje om is meer dan genoeg, en ze
is superlief en geniet van knuffels. Ze is best nog in goede conditie en we
hopen zo dat ze nog 1 of 2 jaar krijgt, hoewel dat een hoge leeftijd zou zijn
voor een Bull.
Deze week kwam de grote verrassing: een enthousiast
bazinnetje, dat al eerder zo’n hond had, viel voor Trompa. En ze gunt haar
4-jarige Roemeentje Lizzy de aanwezigheid/steun van een oudere hond in huis.
Niet alleen het bazinnetje, maar ook Lizzy mist de net overleden Mopshond toch
behoorlijk, hoewel ze nooit speelden of tegen elkaar aanlagen. Gewoon er zijn.
Wat zijn we blij voor Trompa. Ze hoeft heel weinig alleen te zijn, want als het
bazinnetje er niet is, past altijd moeder op die om de hoek woont en die
eveneens een gouden rescuehart heeft. Hoewel, voor Trompa hoeft verhuizen niet.
Kijk haar hier liggen snurken bij Maureen.
Trompa snurkt
Een kleine anekdote: Trompa is nog geopereerd recent en
had nogal wat hechtingen. Maureen nam haar mee naar haar dierenarts voor
verwijdering daarvan. Dat kan best even naar voelen. Maar … niks geen reactie.
Trompa lag op de tafel en de zon scheen precies op haar. Ze soesde in slaap en
bleef na afloop heerlijk liggen. Ze wilde niet wakker worden. Pas toen de
assistente iets lekkers onder haar neus heen en weer bewoog, kwam er leven.
Maureen schreef: Trompa kent haar prioriteiten J Gelukkig zijn de wondjes
alweer mooi genezen.
In al die jaren geen één overlijden. En nu, na Teuntje en
Yola in september, Benji. Benji kwam in 2011 naar Nederland. En werd
geadopteerd door hele lieve, serieuze mensen in Leeuwarden. Een heel lief
hondje, maar wel een trauma meegenomen. Er waren dan ook ups en downs af en
toe. Maar het ging weer vooruit en toen er een poes bij kwam, werd Benji daar
helemaal blij van: ze speelden en sliepen samen en likten elkaar. Vanmorgen is
hij overleden in zijn mandje. Hij had al hartmedicatie, maar die sloeg onvoldoende
aan. Ze zouden vanmiddag opnieuw naar de dierenarts. Benji is jong overleden
helaas: een jaar of 9 pas. Gelukkig heeft hij een hele liefdevolle verzorging
gehad bij Reinie en Andries.
Nala is al 9 of 10. In de refugio ging ze zienderogen
achteruit. Op 25 september vloog ze met ons mee en op 7 oktober was Nala op de
open dag in Diever als 2e kans hondje. Maar geen 2e hands hondje hoor. Gelijk
belangstelling. En de hoofdprijs heeft ze inmiddels. Al in opvang bij Chantal
in Lippenhuizen begon het grote genieten. Zoooooo blij met alle aandacht. Naast
het baasje of één van de kindjes op de bank liggen was Nala’s grootste geluk.
Passeerde dan één van de honden, dan kwam er een grommetje. Niet echt onaardig,
maar dit geluk delen, was een bruggetje te ver. ’s Morgens sjeesde Nala door
het huis op zoek naar een kind om dan in de armen te springen en niet meer weg
te willen. Andere honden: prima, maar niet nodig voor de actieve, kittige,
pittige, stabiele Nala.
Bij Chantal open dag
Nala is op 13 oktober geadopteerd door 2 vrouwen met een
groot hondenhart en ervaring met rugzakjes. Ze zochten een maatje voor hun
stabij, die al vaker herplaatst was en nogal schrikkerig en angstig. En keken
daarbij naar Doris of Foppe. Maar Foppe en 3 katten was te riskant en qua
stabiliteit en steun voor een andere hond was Doris niet de meest aangewezene.
Maar Nala wel! En het is toch goed uitgepakt!!! Nala is zodanig katproof, dat
de kat opzij gaat, als Nala er wil zitten. En Bijke is al vrolijker en minder
gespannen, als Nala mee wandelt. Wel moeten ze de privileges van Bijke wat
bewaken voor deze bijdehante dame.
Thuis
Nala met Bijke
Nala is super lief en stoeit graag. Ze geniet van de
lange boswandelingen. En ze is alle troubles inmiddels te boven. Dat waren er
wel een paar. Chantal had de overvolle anaalklieren al laten behandelen, maar
ook haar gebitje was dringend aan reiniging toe. En toen staken giardia en
kennelhoest de kop op. Dat was even slikken voor de baasjes. Sommige mensen
schrikken overal van. Maar zij benaderden het rustig en open. Vroegen om
informatie en raad die we natuurlijk volop hebben gegeven. En na de nodige zorg
is Nala helemaal clean en gezond.
