Oktober 10 2020 The ones.........Zo helpen we het liefst

 

THEY HAVE NOT GIVEN UP. THEY JUST NEED YOU. AND MAY BE YOU NEED THEM TO

JUST A REMINDER WHEN YOU ARE ADOPTING A PET. TAKE THE TIME TO MEET

The shy ones

The scared ones

The ones that don’t stick out to you

The ones with the boring colours or missing limbs

The older ones

The frail ones.

THEY HAVE NOT GIVEN UP. THEY JUST NEED YOU. AND MAY BE YOU JUST NEED THEM TOO

De tekst past bij Esperanza = hoop. Zo helpen we het liefst. Het maakt de wereld mooier. Deze dieren zijn evenveel waard, geven evenveel, op hun manier. Dat is van blijvende waarde. Het vraagt wel een andere blik, een ander levensgevoel. Ooit schreef iemand over onze moeilijk plaatsbare Betty (nu Carmen): ‘Had geen makkelijk leven, dus geen makkelijk hondje, maar ik kon vandaag met haar lezen en schrijven. Ze heeft hulp nodig in situaties die ze spannend vindt, anders kan ze uitvallen uit onzekerheid. Wie iets van een dier begrijpt en het kan ‘lezen’ komt met liefde en geduld ver bij alle hondjes met rugzak.’ Betty is nu al 1.5 jaar gelukkig bij baasjes met inzicht, moed, geduld. Ook onze huidige langzitters hebben veel te bieden. Onder de zwarte knop bij ‘ter adoptie’ (bovenaan de site) vindt u hun verdere informatie en foto’s.

Driepoter Pirate is beschadigd door het lange rondzwerven met een wildklem die zijn poot bijna doorkliefde. Ondanks alles een olijkerd, trouw aan zijn baasje. Pirate kan niet lang alleen zijn, beter niet traplopen en geniet van een omheinde grastuin.

Zusjes Fenna en Paulina, vaak verjaagd bij het bedelen om eten in de Sierra Nevada bergen, kenden wrsch. amper aanraking. Dat is hun dingetje. Ze moeten zelf komen. Maar wat al een metamorfose inmiddels: vrolijk en lief.

Snowy, vanaf pup in een Roemeens asiel, zag amper mensen en is daar ernstig gebeten. Gevolg: op haar hoede voor vreemde mensen en onbekende, grote, drukke honden. Maar een gezellige schat, als je haar neemt zoals ze is: met grote persoonlijke zone.

Hieronder een greep uit onze adopties van ‘speciaaltjes’. Voor sommigen bang, lelijk, oud, doof, blind, driepoot, voor hun baasje een maatje voor het leven.

Ana, adoptie dec. 17, toen 3 j., zo bang. Vanaf flessenpupje in een Roemeens asiel, geen vertrouwen opgebouwd. Ana houdt afstand van vreemden, maar is stapel op haar baasje en wordt nu ook blij van bezoek dat ze herkent. En op rustige plekken is het heerlijk lopen met haar. Bazinnetje Marian: ‘Wij genieten elke dag van Ana. In mijn beleving lacht ze en kijkt me dankbaar aan, als ze op haar platvoetjes door de wei rent’.

Dulce (adoptie april 18, toen ruim 2 j.) en Lara (adoptie okt. 17, toen 3.5 j.), beide met forse centenbak. Velen klikken dan door: daarmee ga je niet lopen. Gelukkig niet iedereen. 13 april ’18 schreef Dulce’s baasje op FB: ‘In omarmende gedachten bij Dulce die aan haar reis uit Spanje naar hier is begonnen’. Al 2.5 jaar leeft Dulce een fijn, rijk leven.

Op Lara’s 5e verjaardag organiseerden de 2 zoontjes van de familie een feestje voor ‘ons Laartje’. Genodigden: 7 buurthonden. Plaats: het grote veld in de buurt, voor ieder bekend terrein. ‘Lara liep rond als de koningin, het staartje fier omhoog.'

Trompa, adoptie maart 18, toen 12, al ruim in reservetijd voor een Old English Bullterrier. Ze leeft nog! Tot ieders geluk en verbazing al 2.5 mooie jaren!

Kimbo, 100% doof, woont sinds dec. 19 (toen 2 j.) in het Friese Easterein bij onze Roemeense driepoter Kenna, 12 katten en de kalfjes. ‘Vaak zijn er van die kleine dingen tussen Kimbo en de beesten, die kan ik niet filmen, dan zijn ze alweer voorbij, maar zo mooi en lief’.

Podenco Lucy werd als 2-maands pupje met ernstig zieke ogen gevonden. Veel pijnlijke behandelingen hielpen niet. Na 4 moeilijke Spaanse jaren kwam ze 6 jaar geleden naar Nederland. Ze loopt frank en vrij in de bossen, is gek op eten, heel pienter, heel lief.

Rayo, nu bijna 3 jaar (adoptie jan. 19), bewijst dat het missen van een voorpoot geen centje minder gelukkig maakt. Hij is kampioen kuilen graven en honden eruit lopen. Een fantastisch hondenleven! En: gek op de baasjes en omgekeerd.

Het is mooi hoe deze baasjes meebewegen. Beseffend dat vertrouwen de kern is, maar groei daarvan niet afdwingbaar. Met vaak onvermoede ontwikkelingen als gevolg. Wie het ‘handvat’ respecteert heeft er geen moeilijke hond aan en ziet dat ze net zo geweldig zijn. En bij oude dieren gaat het baasjes niet om de duur. Het is een ander, niet minder diep geluk, dat een dier, hoe kort ook, nog liefde en zorg mag kennen, niet in een kale refugiokennel sterft. Ze nemen zoals ze zijn, mee bewegen, wat is dan veel mogelijk. Ook voor Pirate, Snowy, Fenna en Paulina, langzitters met gebruiksaanwijzing, gaan we voor een eigen baasje.