Vrijdag waren we in Smilde: spullen en voer brengen, Jack
ontmoeten, Snoopy zekerheidshalve nog even met mannen testen en bijdragen aan
de socialisatie van Paulina en Morena. De moeite waard en leuk! De zo zachte,
aanhankelijke Morena kwam 29 mei aan, met angsten en trauma’s. Ze zwierf lang
buiten, kreeg daar pups en is op zoek naar eten vast vaak weggejaagd. Een
onderdanig middelmaatje herdermix, maar veel potentie! Behaalde al overwinning
op overwinning: in huis durven, knuffels vragen, aan de lijn lopen en steun
zoeken. In het begin dook ze bij alles de struiken in bv. een speeltje gooien
naar een andere hond. Het kon lang duren eer ze weer opdook. Gaandeweg kwam ze
terug om te kijken en vervolgens kreeg ze interesse. Vrijdag met ons aan de
lijn door de tuin lopen was spannend, maar ze deed het goed! En nu is ze al
weer verder: Bij spelen erbij blijven ipv de struiken in. Wist zich eerst geen
houding te geven, dus maar als een malle rennen. En maandag lukte het Maureen
dit om te zetten naar knuffel pakken. Een grote overwinning voor Morena op haar
angsten. Ondanks haar negatieve ervaringen en associaties durft ze steeds meer
te vertrouwen. We zoeken een baasje die haar potentie ziet en het prachtig
vindt samen met haar deze weg verder te bewandelen. Die geen druk legt, maar
creatief is en uitnodigend, om haar te leren onbezorgd hond te durven zijn.
Paulina, ruim 3, is al v.a. 14 mei 2019 in Smilde. Wrsch.
zwanger gedumpt, met Fenna. Kreeg pups in de vrieskou in de Sierra Nevada. De
foto van de 2 buiten bij een bergrestaurant hopend op eten, doet zeer. Paulina
begreep niks van affectie. Verstijfde onder aanraking. Van zich afbijten zal ze
nooit. Maar ze gaat zo vooruit! Ze maakte na een paar maanden contact met Maureen
en nu, na ruim een jaar, wil ze er eigenlijk graag bij en geaaid worden. De
paniek aan de lijn gaat over in vertrouwen, zelfs met ons! Ze blijkt
nieuwsgierig en is goed met alle honden. Voelt Paulina zich veilig, dan is ze
vrolijk en zo makkelijk. Dwing haar niet tot wandelen en knuffelen. Met een aai
en een fijne, goed omheinde tuin is ze heel gelukkig. Welk baasje zet niet
eigen knuffelbehoeftes voorop, voor wie is het eigen geluk het zien van een
blije, gelukkige Paulina?
Van bulldozertje Jack, al 11 of 12, staat hieronder een
sitebericht: het arme dier zat 9 maanden in een kleine bench, in een afgesloten
kamer, doek erover. Zijn redster bracht hem 30 juni, bruin en aangetast door de
urine waarin hij al die tijd lag. Hij moet lichamelijk flink bijkomen en
herstellen. Maar Jack wás zielig. Zelf kijkt hij enkel naar de toekomst.
Momenteel wil hij meer dan hij kan. Hij laat vrolijk zijn forse zeehondenblaf
schallen, geniet innig van Maureen’s nabijheid, is prima met alle honden. We
maakten een wandeling met hem en Snoopy langs de vaart: non stop volle kracht
vooruit, dwars door de heg willen en elke boom water geven. Een terriër op alle
fronten: leuk, pittig, energiek. Als hij straks ter adoptie kan, dan zoeken we
een baasje bij wie Jack mag inhalen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten