Dit is Vero. Foto's van afgelopen week, bij Gabia (buurt van
Granada). Al 6 ½ jaar geniet ze van een cadeau van Esperanza in januari 2014:
een rolstoel. Het blijft ontroeren hoe Toni Mena Velasco nog steeds zoveel
honden gelukkig maakt. Zo’n andere kijk op de waarde van een dierenleven.
Recent las ik: over een aantal jaren zullen we verbijsterd zijn hoe we dieren
nu behandelen. Voorbeelden te over van dieren die nooit natuurlijk gedrag
kunnen vertonen, altijd gevangen levend om zo goedkoop mogelijk in de winkel te
belanden. Nertsen voor bont gefokt. De rij is lang... Dieren zijn voor onze wet
nog steeds dingen, produkten en in wezen voor sommige mensen ook. In het
verlengde daarvan ligt het soms euthanaseren van dieren met ziekte/handicap met
als argument: geen waardig leven. Soms is dat zo. Maar ook vaak niet. Wij zijn
overtuigd van de grote waarde van het leven van Vero en vele van haar
lotgenootjes: doof, blind anderszins beperkt, chronisch ziek. En met ons
anderen. Bv. Dierenthuis in Almere is één van de prachtige instellingen waar
dit in praktijk gebracht wordt.
Hieronder een fimpje van ons bezoek aan Toni en Vero een
paar jaar geleden
In het logo van Esperanza staat:
Respect en zorg voor mens dier aarde
Respeto y cuidado de los humanos los animales la tierra
Geen opmerkingen:
Een reactie posten