Gisteren Lobo bezocht. Geboren voorjaar 2014 en met
broertje Maki in een doos op straat gezet. Adoptie september 2014. Helaas, de
mooie match eindigde na ruim anderhalf jaar in verdrietig afstand doen van deze
te pittige puber. De herplaatsing werd een ware zoektocht. Hij was bijna voor
de opleiding politiehond aangenomen, zo goed deed hij de testen: intelligent,
supersnel, behendig. Maar op 1 punt scoorde hij niet: in het heetst van de
strijd 100% je doel voor ogen houden, nooit loslaten. Dat fanatieke mist hij,
is daar te lief voor.
ontspannen in slaap
Na maanden vonden we de juiste baas die een lichamelijk
en geestelijk zo sterke hond aan kan: die lief en respectvol is, ook volstrekt
duidelijk en consequent, en mentale en fysieke uitdaging biedt. Anders neemt
Lobo het heft in handen. Kort en krachtig optreden dus, maar nooit te hard
praten, laat staan schreeuwen, nooit overkill, omdat Lobo ook open,
gevoelig/zachtaardig, leergierig en gehoorzaam is. Deze baas kan met hem lezen
en schrijven als hij geheel volwassen is.
Lobo ging in juni naar zijn nieuwe baas. We zijn achteraf
blij dat hij geen politie- en dus kennelhond werd. Lobo was al anderhalf jaar
huishond, een lieve knuffel naast al zijn strapatsen. Hij heeft nu beide: de
huisknuffels en de training/uitdaging! Deze baas heeft al zoveel bereikt. Maar
zulke honden puberen lang. De echte volwassen wording duurt nog een poos. Lobo
blijft voorlopig de millimetertjes ruimte die hij ziet uitproberen. Gelukkig
grijpt de baas altijd alert in om incidenten te voorkomen. Roept hij, dan weet
Lobo: direct komen. Een vreugde, want nu kan hij los buiten en zijn energie
eruit racen. En zit de baas te computeren op de bank, dan mag Lobo lekker
erbij, ook tegen hem aan, maar niet over hem heen hangen en klooien. Daarmee
zou hij direct weer een stukje dominantie pakken. Hij is sterk en zwaar, dus
des te belangrijker om wat manieren te hebben en mensen niet omver te duwen.
Lobo en de baas zijn super goed op weg!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten