Carmen en
Dirkje met Sissie, die nog maar anderhalve week in het shelter is.
Wat een dag. Indrukwekkend. Te moe om nog veel voor
de site te maken. Komt morgen dus. Wel even een voorproefje.
Met Carmen naar het shelter geweest waar nu nog 4 honden van haar zitten. In tegenstelling tot Fundulea waar haar dieren eerst zaten ligt het vlakbij, alhoewel het laatste stukje even belabberd is en dus slecht te rijden en in de winter haast niet te lopen voor Carmen. Maar dat is in vergelijking maar een kort eindje.
We hebben uitgebreid met de helpers gesproken, het hele shelter bekeken en geprobeerd alle honden (300?) een aai te geven door het hek heen.
De sfeer is liefdevol, alle dieren hebben water en brokken (van slechte kwaliteit weliswaar, maar geen karkassen zonder een fliedertje vlees zoals in shelter Fundulea). Ook is het schoner. En alle ruimtes zijn overdekt en achter en opzij dicht en de honden (soms 2 of 3, vaak meer in één ruimte) hebben hokken. Ze liggen gewoon op de stenen vloer of in het kale hok, maar het is toch al een verademing om te zien.
Een vrijwilliger was keihard aan het werk met het aanleggen van een verhard pad voor de hokken langs. Er waren nog gigantisch veel meters te gaan en het schoot niet op, want de betonmolen was stuk, dus met de hand cement maken. We hebben samen met hem in Boekarest een nieuwe betonmolen gekocht. Hij paste net (scheelde niet meer dan een cm.) in onze huurauto, als de achterbank werd omgeklapt. Maar het lukte!
Nadat de betonmolen in het shelter was uitgeladen opnieuw naar Boekarest, nu met 2 auto's om een kleine 500 kilo voer te halen: puppyvoer, kattenvoer en voer voor volwassen honden.
Eer dat allemaal was gekocht en terug gereden en uitgeladen waren we heel wat tijd verder. Intussen ook nog buiten het shelter gewandeld met Roxy, één van Carmen's 4 honden daar en natuurlijk Monica niet vergeten!! Zij heeft het shelter opgezet en is de drijvende kracht. En kracht heeft ze.
Morgen meer informatie en veel foto's!
Met Carmen naar het shelter geweest waar nu nog 4 honden van haar zitten. In tegenstelling tot Fundulea waar haar dieren eerst zaten ligt het vlakbij, alhoewel het laatste stukje even belabberd is en dus slecht te rijden en in de winter haast niet te lopen voor Carmen. Maar dat is in vergelijking maar een kort eindje.
We hebben uitgebreid met de helpers gesproken, het hele shelter bekeken en geprobeerd alle honden (300?) een aai te geven door het hek heen.
De sfeer is liefdevol, alle dieren hebben water en brokken (van slechte kwaliteit weliswaar, maar geen karkassen zonder een fliedertje vlees zoals in shelter Fundulea). Ook is het schoner. En alle ruimtes zijn overdekt en achter en opzij dicht en de honden (soms 2 of 3, vaak meer in één ruimte) hebben hokken. Ze liggen gewoon op de stenen vloer of in het kale hok, maar het is toch al een verademing om te zien.
Een vrijwilliger was keihard aan het werk met het aanleggen van een verhard pad voor de hokken langs. Er waren nog gigantisch veel meters te gaan en het schoot niet op, want de betonmolen was stuk, dus met de hand cement maken. We hebben samen met hem in Boekarest een nieuwe betonmolen gekocht. Hij paste net (scheelde niet meer dan een cm.) in onze huurauto, als de achterbank werd omgeklapt. Maar het lukte!
Nadat de betonmolen in het shelter was uitgeladen opnieuw naar Boekarest, nu met 2 auto's om een kleine 500 kilo voer te halen: puppyvoer, kattenvoer en voer voor volwassen honden.
Eer dat allemaal was gekocht en terug gereden en uitgeladen waren we heel wat tijd verder. Intussen ook nog buiten het shelter gewandeld met Roxy, één van Carmen's 4 honden daar en natuurlijk Monica niet vergeten!! Zij heeft het shelter opgezet en is de drijvende kracht. En kracht heeft ze.
Morgen meer informatie en veel foto's!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten