Mulan, geboren plusminus maart 2015, werd op 11 november van
de autobaan gevist. Dus grote kans dat ze daar gedumpt is. Ze kwam toen in
refugio Sierra Nevada. Op 19 december ging ze naar Nederland en al na 14 dagen
adopteerden Roelien en Mark uit Hooghalen haar. Mulan kwam bij haar lookalike
Snoet (Snoet heeft nog net wat meer zwart in de kop). En vanaf de kennismaking
lijken deze twee hondenmeisjes voor elkaar geschapen lijkt. Beide zijn lief en
niet haantje de voorste. Ze spelen heerlijk, maar niet overdreven druk. Doet
één van de twee eens een beetje lelijk, dan zet de ander haar eventjes op de
plek. Maar ruzie krijgen ze nooit. Ze zijn allebei te zachtaardig om dat op
lompe wijze te doen. En ze hebben onderling zelfs geen voernijd. Ook met zo’n
prachtig bot komen ze er samen altijd uit. Als er echt eentje wint, omdat ze
allebei tegelijk heel graag willen, dan is het Snoet en wacht Mulan na 50 x
proberen even af, want daarna mag ze toch wel weer van Snoet.
Hoe fijn kun je het treffen als afgedankte hond? Toch is dit
zeker mede aan de baasjes te danken. Want Snoet en Mulan zouden net zo goed
onzekere honden kunnen worden met minder stabiel gedrag. Maar de combinatie van
liefde en duidelijkheid, van er helemaal bij horen als gezinslid en toch niet
vermenselijkt worden, geeft hen rust en veiligheid. Zij hoeven niet bang te
zijn voor onevenwichtig geroep/geschreeuw en de opvoeding en correcties
getuigen van hondenkennis: nooit met een lading eronder, wel helder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten