Samen op de
achterbank op weg naar huis afgelopen zaterdagmiddag.
Een prachtige combi
Lobo bezorgde kopzorgen de afgelopen maanden. Hij kwam bij
een bazinnetje in Nederland op 31 aug. 2014 als pup. Gedumpt met broertje Maki
bij Granada. Lange tijd een fijne match, tot Lobo ging puberen en met zijn
enorme fysieke kwaliteiten en intelligentie het vrouwtje buiten de baas werd.
In huis een schat, knuffelkont en gehoorzaam. Buiten triggerde alles hem en kon
hij in een seconde in een hoge opwindingsmodus komen. Hoewel dikke vrienden met
veel honden, ging hij ook af en toe uitvallen. Zijn vrouwtje zei eerlijk dat
zij voor deze Lobo niet de juiste baas is. Ze heeft het lang geprobeerd en
altijd cursussen met hem gevolgd: van de eerste gehoorzaamheidscursussen voor
pups tot vele speur- en behendigheidstrainingen. Lobo volgde ze allemaal met
groot plezier en succes. Maar zijn grote capaciteiten maken ook dat hij elke
mm. ruimte benut om zelf de touwtjes in handen te nemen. Hij heeft iemand nodig
met 100% natuurlijk gezag.
Wij gaan bij elkaar horen vanaf nu.
Vergeefs zochten we naar die ene baas met glashelder
overwicht en tegelijkertijd liefdevol. Want Lobo is geen hond voor harde
drilmethodes. Dat kan averechts uitpakken. Door de liefde van het bazinnetje,
de lange wandelingen en de vele cursussen is hij een fijne hond geworden,
ontvankelijk naar iedereen. Lief voor kinderen, geen spoortje valsheid. Gezien
dat open karakter en zijn grote capaciteiten is hij zelfs getest voor de
opleiding tot werkhond bij leger/politie. Alles klopte: zijn vrije karakter,
super speurneus en enorme behendigheid (in klimhallen was hij in enkele
seconden over de hoogste stellages heen). Maar de nodige buitdrift mist. Lobo
kan balletjes rustig afstaan en liet bij een training zelfs een keer de bal los
om de trainer een lik te geven. Dus strandde het.
Even de kop strekken. Het was wel een enerverende week,
hoor.
We waren ten einde raad. Gelukkig bleek Ovidefarm in
Rijnsaterwoude (een groot hondenpension en tevens opvang voor honden uit
Bulgarije) bereid om hem op te nemen, zodat we weer wat lucht voelden. En of de
duvel ermee speelt: hij was er amper, toen de verlossende mail kwam van een man
met zowel grote hondenliefde als grote ervaring met pittige
herders/herdermixen. Natuurlijk probeerde Lobo hem uit bij de kennismaking,
maar deze baas maakt direct duidelijk dat je hem niet voortsleurt aan de lijn,
dat je rustig naast of achter loopt, als het commando daartoe gegeven wordt,
dat je terug komt als je vrij loopt …… en dat op een glasheldere, maar
beheerste manier. Een woord, een vingerknip plus de uitstraling dat het menens
is. Niet ontzettend boos, zoals machteloze bazen of mensen die slecht in hun
vel zitten kunnen worden, niet schreeuwen, geen woordenstroom. En Lobo voelt de
liefde en de sturing van deze baas.
Over de Afsluitdijk. Het nieuwe thuis nadert!
Zaterdag 4 juni hebben we samen met de nieuwe baas Lobo
opgehaald en we horen fijne berichten. Ze komen al aardig in een ritme van
wandelen, van eettijden, van slaap- en ligplekken. De combinatie van
rechtlijnigheid/duidelijkheid en liefde werkt!
Iedereen is blij: Lobo zelf, de nieuwe baas, wij en niet te
vergeten zijn oude bazinnetje die hem met veel verdriet heeft afgestaan.
Lobo heeft al twee banken
Geen opmerkingen:
Een reactie posten