Zondagmorgen vertrokken we om 08.00 uur met een (te) zwaar
beladen aanhanger vol voer naar Nijmegen: voor St. Steun de Zwerfhonden in
Roemeniƫ. Ook hebben we daar een paar uur overleg gevoerd over de plannen om
een kliniek op te richten in Cluj Napoca om betere zorg te kunnen bieden voor
de zwerfdieren en om de dierzorg daar op een hoger peil te trekken. De
kwaliteit is vaak abominabel met als gevolg onnodige amputaties en onnodige
sterftes etc. Om 13.15 door naar Minder-Gangelt dat net over de Duitse grens
ligt (bij Schinveld in Limburg). De aanhanger hebben we laten staan en op de
terugweg weer aangekoppeld. In Minder-Gangelt woont Hellen die
nu Floor heet.
Samen met zus Noa zat ze in opvang bij het gezin van de
Argentijnse Liliane in de buurt van Granada. Ze zijn als piepkleine pups
gedumpt. Als geschatte geboortedatum vermeldt het paspoort 27 april 2015. 19
december kwamen ze in opvang in Smilde bij Maureen, een maand of 8 oud dus.
Hoewel lief van karakter en graag spelend met andere honden, waren we toch
ietwat verrast door hun gebrekkige socialisatie, hoewel dat bij Noa een stuk
erger is dan bij Floor. Stefan en Lincy opteerden in eerste instantie voor Noa,
maar na de lange rit naar Smilde gingen ze zonder Noa terug. Die was niet
benaderbaar. Binnen enkele dagen, op 30 december, keerden ze terug voor Hellen
> Floor. En zondag bezochten wij hen dus en konden met eigen ogen zien dat
het heel goed gaat.
Hellen, nu Floor, met opvangmoeder Liliane in Spanje
Floor leeft nu met hondenvriendin Faya van ruim een jaar, ook
uit Spanje. Oef, wat is Faya speels en enthousiast. Het was af en toe wegduiken
voor haar. Niki had haar grote belangstelling en hij was aanvankelijk niet
afwijzend, maar ze was onstuitbaar, zodat hij het beu werd en zijn tanden flink
in stelling bracht. Ook Floor en Faya hebben in het begin soms even de krachten
gemeten, maar daar lagen Stefan en Lincy niet wakker van. Zij hebben beiden
grote hondenervaring en dat is fantastisch. Ze zijn rustig en nuchter en grepen
zo nodig in. En nu gaat het uitstekend met die twee.
Floor is er nu een maand en ze doet het al zo goed. Ze plast
haast niet meer in huis en als je haar maar respecteert, dan komt ze zelf naar
je toe, zelfs naar vreemden. Natuurlijk moet je dan niet direct je knuffel- en
aaibehoeftes gaan uitleven, want dan is ze weer weg. Maar wie rustig en lief
tegen haar praat, krijgt een likje. De fotocamera was ook eng, maar dat zien we
veel vaker. Bij bezoek blijft ze er dus lekker bij en ze gaat al mee op bezoek
naar familie en vrienden. Slapen ging vanaf de eerste nacht prima. En het
vreselijke schrokken wat ze eerst deed gaat ook al stukken beter. Lincy en
Stefan hebben veel bereikt in een maand.
En ze wonen heerlijk. Een hele grote, omheinde tuin waarin de
dames kunnen rausen en een schitterende wandelomgeving. Door de week overdag
een uur, maar in het weekend een paar uur. Nu kan Floor nog niet los. Het is
verstandig dat ze eerst goed hecht en nog wat meer vertrouwen opbouwt naar de
buitenwereld. Maar dat komt zonder enige twijfel ook. Floor boft met deze familie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten