Net op tijd gevonden in de hitte in een Spaanse berm.
Happy gedoopt vanwege zijn lieve, vrolijke aard en omdat hij veel belovend
leek. De Spaanse opvangers zagen er wel een hulphond in. In Nederland noemde
zijn eerste adoptante hem Diederik. Helaas moest hij na 4 maanden weer weg,
omdat hij veel te druk werd. Dat was een domper, maar het geluk lachte hem toch
weer toe, want hij vond een gouden mand. Hij is al weer anderhalf jaar een meer
dan gelukkige Joep bij Lonneke en haar kinderen Bas en Amy. Vaak stonden er
mooie foto’s op de site met de kinderen, maar deze keer met het bazinnetje.
Meer dan happy!
Aan wie ligt een mislukte adoptie? Aan de hond? Aan de
baasjes? Aan (de procedure van) Esperanza? Zeg het maar. Laten we in elk geval
nooit generaliseren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten