Juli 21 2017 De weg is lang ….. Het dumpen van dieren gaat maar door.

Van shelter The nature Association bij Boekarest kwamen in maart Franja (Faya), Dacia, Cleo (Lady). In mei Riri, Constantin (Max) en Fresia (Friemel). Recent Bubico (Biko), Jumpy en Gieske. Helaas, je neemt er 3 mee, weer 3 en weer 3, en vaak dezelfde dag nog zijn de plekken weer ingenomen. O.a. een gewond moedertje met 5 pups en we hadden het nog niet rond om ook die te gaan helpen, of daar waren weer 6 pups. En de Roemeense overheid? Die geeft geld aan vangers van straathonden, die vaak ook honden met eigenaar stelen, want je vangt per hond. Geen cent voor de keiharde werkers die gedumpte dieren opvangen en van alles organiseren in preventief en educatief kader: bv. sterilisatiecampagnes, schoolbezoeken, activiteiten om de bevolking te overtuigen van het nut van verantwoorde dierzorg, in debat met de overheid enz. Op eigen kosten plus wat donaties.

Eind augustus gaan de 5 naar een fijne opvang in Zutphen.

Gelukkig vinden veel dieren een plekje. Meestal in het buitenland, maar langzaam maar zeker ook in het land zelf. Het Spaanse ‘adoptar, no comprar’, het Roemeense ‘adopta, nu cumpara’ ofwel ‘adopteren, niet kopen’ gaat doordringen. Mensen gaan zien hoe mooi het is een verwaarloosd of vertrapt dier met liefde en geduld vertrouwen te leren, een nieuw leven te geven. Men gaat zien hoe mooi die mixen kunnen zijn. Men gaat de uitwassen van fokken zien. Soms krijg je het verwijt dat genoeg Nederlandse honden een plek zoeken. Niet waar trouwens, want in een asiel een voor jouw situatie geschikte hond vinden lukt vaak niet. En wat is er fout aan internationalisering/globalisering van hulpverlening, aan hulp van een dier of mens elders? Gaan we niet wereldwijd op vakantie? Importeren we niet vele producten uit de verste uithoeken, als ons dat uitkomt?

Moedertje Angela is geadopteerd in Roemenië. Haar oog is gered.

Van de 9 bovengenoemde honden hebben Faya, Lady, Max, Friemel al een prachtig thuis gevonden (we berichtten al op de site).

Max

Faya

Lady met vriendje Bikkel

Friemel

Gisteren kwam Dacia’s nieuwe baasje kennis maken. Als alles volgens plan verloopt, gaat ze eind juli op een schip wonen bij mensen die veel varen tussen Hongarije en Nederland.

Dacia sleept graag met schoonmaakmateriaal          Dacia is als pup op de weg aangetroffen door een                                              chauffeur van een Dacia vrachtwagen (hier een voorloper)

Bubico, ruim 3 jaar, woont sinds zaterdag in Ter Aar, aan de rand van het mooie polderlandschap. Nog even en hij danst er los rond. De baasjes hebben al bericht gestuurd van de eerste dag en nacht. Ze zijn verliefd. Bubico is een ongelooflijk lief mannetje met een prachtig karakter: hij is altijd blij, van oor tot oor, en heel enthousiast (balletjes vormen zijn hoogste geluk trouwens), maar heeft ook een hele rustige kant. Ongelooflijk: nipt gered uit een dodingstation, toen 2 jaar shelter en nu thuis.

 Bubico heet nu Biko. Een erenaam. De baasjes hebben veel met Zuid-Afrika en Steve Biko was een groot voorvechter voor burgerrechter voor zwarten, een vrijheidsstrijder tegen apartheid. Dit lieve, ondeugende hondje met bijpassende snuit zorgde gisteren voor spektakel door de sloot in te duiken achter zijn balletje aan: ‘Wij genieten daarvan, maar ook van zijn rustige kant en van de liefde die hij schenkt’. Is het niet prachtig? Die liefde krijgt Biko volop van hen terug.

En dus heel graag duimen om ook voor Riri, Jumpy en Gieske zo’n fijn thuis te vinden.

Riri 

Riri is een rank, mooi hondje. Ondervoed als jonkie op straat gevonden en al 5 jaar in het shelter. Ze geniet nu zo in de opvang.

Jumpy 

Jumpy is 3 en heeft na het dodingstation al 2 jaar shelter achter de rug. Ze doet hartstikke goed haar best zich aan te passen.

Gieske 

Gieske zat dagenlang bij een bushalte. En daarvoor was er duidelijk ook geen verzorging.