September 20 2016 Rakker (eerst Golfo) en Corry zijn ‘strontwijs’ met elkaar.

Zondag 28 augustus kwam de levendige Rakker (van april 2015) na een reis van 2 dagen aan met Home from Home Transport. Aangeschaft en weer gedumpt als een stukje speelgoed. Zoals Maureen zei: Tja, het is geen pluchen hondje dat je op de kast zet. Maar lees hieronder hoe hij heeft geboft en hoe goed het gaat. Wel was hij extreem gefixeerd op Corry, maar die is onmiddellijk met zijn verlatingsangst gaan oefenen. We zijn blij met dit bazinnetje met hondenervaring. Zij geeft in evenwicht de trits liefde, beweging en discipline: de voorwaarden voor een hond die zich veilig voelt bij een baasje dat het stuur in handen heeft en die heerlijk aan al zijn trekken komt.

Rakker.
Na een autoritje van een half uurtje ben ik thuis. Toen ik binnen kwam zat er een rood monster met hoge rug en dikke staart op ons te wachten.
Vrouwtje noemde dat beest Tinus. Puh , rare naam hoor. Ik vind mijn naam Rakker veel leuker. Ik was wel een beetje bang van dat roodharige beest.
Maar nu zitten we gebroederlijk naast elkaar als we wat lekkers krijgen en durf ik Tinus zelfs uit te dagen en weg te jagen door naar hem te blaffen. Hihihi, maar vrouwtje vind dit niet leuk.

Mmmmm, errruggg lekker!

 Hier zit Tinus op zijn troon en houdt mij goed in de gaten

Achter mijn huis (hihihih, hoor mij nou mijn huis!) is een fietspad door het bos daar gaan we vaak heen om te wandelen. Dat is gaaf joh!!!! Er komen daar veel honden dus ik kan lekker snuffelen en mijn spoor afzetten.

Hier doe ik bodemonderzoek. Heel belangrijk!!!!

De eerste nacht heeft vrouwtje bij mij geslapen op de bank. Ik vond het alleen zijn erg vervelend. Het liefst loop ik het vrouwtje de hele dag achterna en wat ik nog liever doe is de hele dag bij haar liggen. Maar dat kan niet altijd.
De eerste nachten sliep ik in een bench. Zo’n ding met tralies. Dat vond ik maar niks en dat makkte ik duidelijk door te blaffen en te janken. Na vijf nachten hoefde ik niet meer in de bench. Nu slaap ik lekker op de bank en blaf en jank niet meer als vrouwtje naar boven gaat.
Overdag ben ik ook wel eens een uurtje alleen. In het begin vond ik dat maar niks maar nu gaat het al stukken beter. Ik weet nu dat vrouwtje weer terug komt.
Vrouwtje zegt dat ik een grote vent ben omdat ik mijn plasjes en poepjes netjes buiten doe. Dit had ik zomaar in de gaten. Elke keer als ik buiten plas of poep dan krijg ik iets lekkers. En ja, daar wil je het dan wel voor doen.

We wandelen heel veel. Elke dag wel 6 km. We wandelen in het bos, heide en velden.
Aan de riem lopen vind ik prima. We gaan ook vaak naar het korfbalveld om te spelen met de bal. Vrouwtje heeft dan een hele lange lijn zodat ik lekker kan rennen en de bal kan ophalen.
Gisteren (19 sep) heb ik voor het eerst los gelopen. Oei oei oei , wat was dat spannend. Ik bleef goed bij het vrouwtje in de buurt. Ik liep ongeveer 5 meter voor haar of een paar meter achter haar.

Bruginspectie. Goedgekeurd!!!!

Heerlijk op de velden in de natuur

Mooi hier!

Onderweg kwam ik ook grote zwart wit gevlekte beesten tegen. Daar moest ik wel tegen blaffen. Van vrouwtje mocht dat niet. Als ik blafte dat prikte ze me met een vinger in mijn ribben. Vond ik niet leuk, dus maar niet meer blaffen als ik die beesten zie. Vrouwtje zei dat het koeien waren.
Later kwam ik nog een heeeeeeel groooooot zwart beest tegen. Grooot joh!!! En ik maar blaffen tegen dat beest maar hij ging niet weg. Er kwam zelfs nog eentje bij. Vrouwtje zei dat het Friese paarden zijn en dat ik daar niet tegen mag blaffen. De volgende dag heb ik nog een keer geblaft , maar daar was vrouwtje weer met haar vinger. Dus maar niet weer gedaan. Ik vind ze nu normaal.  

Met Tinus de rode kater in de tuin.

Ik heb een goed plekje gevonden. Lekker eten, veel wandelen en veel knuffelen.
Vrouwtje is strontwijs met me.

Groetjes Rakker