Esperanza is net een baan. Altijd druk, onverwachte dingen,
tegenslagen, mooie ervaringen met honden en mensen …... Er loopt nogal wat
momenteel. Zoals hieronder op de site staat waren we zondag bij de aankomst van
Olli > nu Odin, Terry, Lupita > nu Lupa, Golfo > nu Rakker (heel
bijzonder: alle 4 bij aankomst direct opgehaald door hun nieuwe baasje). Verder
waren we voor hondenzaken in Duitsland (Kronach en Nürnberg) van 18 – 22
augustus. Dan wordt vandaag, als het goed gaat, de 9-jarige Guito die al jaren
op straat leeft in Andalusië eindelijk in veilligheid gebracht, komt op 16
oktober Roxy, een oudere straathond van Carmen uit Roemenië naar Nederland, is
Bijou helaas teruggekomen van adoptie, en zijn we druk bezig met
voorbereidingen voor een Spanjereis van 5 – 11 september met vele afspraken
daar en het regelen van een terugreis met 6 honden. Tussendoor altijd veel
mails e.a. berichten. We proberen van deze dingen nog een apart verslagje te
maken op de site voordat we maandagmorgen afreizen. Eerst even wat leuke korte
berichtjes van de laatste tijd.
‘Sorry dat we weinig laten horen, maar Maffi doet het super’
8 september 2015 kwamen we met Maffi, Zen, Tigger en Happy
op Schiphol aan: gevonden in de berm in de hete zon, 1 maand oud. Rocio en Paco
namen hen op tot ze konden reizen. Maffi, toen al enorm gespierd,is een
prachthond. Hij kwam uit de Campbelltest als stabiel, tolerant en mensgericht,
misschien zelfs hulphondpotentie. Hij lijkt een herdermix, tikje mastin? 13
september ging Maffi naar Esther en Wahid en zoontje Elijah die net
geremigreerd waren vanuit Nieuw-Zeeland. Mensen met ervaring met het
rehabiliteren van afgedankte politiehonden. Maffi is een bofkont. Hij heeft een
grote vriend in Elijah en is onder de deskundige, stabiele, liefdevolle leiding
van de baasjes uitgegroeid tot een sensitieve, evenwichtige hond.
Happy werd Diderik werd Joep, maar driemaal is scheepsrecht
en hoe!
Ook Happy, nu Joep, met zijn lekker warrige hoofd, gooide
hoge ogen bij de Campbelltest. Heel sociaal, super bij de dierenarts, gek op
kinderen. Zijn vrouwtje haalde hem van Schiphol. We kregen superberichten over
dondersteen Diderik: een waterrat, een smeerpoets, die nooit stopte met rennen
en spelen met de andere honden. Maar het was te veel blijkbaar. Hij kwam niet
meer tot rust, ging op banken plassen enz. Op 1 januari brachten we hem naar
een tussentijdse opvang. Gelukkig begon al na 9 dagen zijn nieuwe leven als
Joep op Goeree Overflakkee. Hij is nu 8 maanden bij hen en het is een schot in
de roos. Met de kleine Amy en Bas ging het gelijk zo leuk en lief. Moeder
Lonneke is een hondenmens van kind af aan. En zo te zien is dat al helemaal
overgebracht op haar kroost.
Eski vond rust als Ruby.
De familie moest deze prachtige Blue Merle Border Collie
niet meer. Onze stellige indruk is dat er niks met het dier is gedaan:
vreselijk voor een hond met zo’n speel- en werkbehoefte. Hij is slim, tolerant,
rustig en gehoorzaam. Zijn afgesleten tanden doen vermoeden dat hij stenen in
de bek nam om maar iets te doen te hebben. Zijn nieuwe bazin Franka noemde hem
Ruby als teken van een nieuw begin. Ze bouwde alles rustig met hem op, want in
het begin maakte hij amper contact en vond geen rust. 12 december ging hij naar
hen toe en inmiddels is alles meer dan goed gekomen. Franka appte dat het zo
mooi om te zien is dat hij echt rust heeft gevonden, maar daarnaast in
actie een echte werkhond is. Ze doen frisbee en neuswerk. Met hun andere Collie
en de 4 Spaanse adoptiehonden gaat het fijn. `Soms kan ik nog steeds niet
geloven dat hij echt van ons is. We zijn heel blij met hem.’
Nicko heeft alle angst en onzekerheid laten varen.
Een mooi filmpje van Nicko. Hij is een voorbeeld van soms
onvermoede ontwikkelingen. We dachten dat hij als angsthaasje langzaam zou
wennen, niet snel vrij zou kunnen lopen etc. Alles is gelogenstraft.
Zoals in een eerder sitebericht staat liep hij bijna direct los, ging mee op
bezoek en naar winkels en kijk nu eens hoe hij erbij ligt na een stevige
wandeling en een buik vol eten. Overigens is hij op het filmpje klaarwakker,
maar gewoon heerlijk ontspannen, schrijft Annechien.
Een groot compliment voor de baasjes van Nicu.
Kort geleden stond Catina op de site, toen haar baasjes haar
eerste adoptieverjaardag in Friesland vierden. Maar broer Nicu doet het ook
geweldig. Nicu was al op 20 juni een jaar bij Jessica en Mike. En hoewel wat
minder bang dan Catina had ook Nicu een flinke rugzak door zijn barre verleden.
Maar hun geduld en liefde naast de heerlijke wandelingen hebben ook Nicu zo
doen opbloeien. Recent waren ze bij de dierenarts voor een check up en
vaccinatie en ze kregen het compliment dat hij in topconditie is.
Balu is een prins.
Met enige regelmaat krijgen we een foto en altijd is Balu
een schoonheid om te zien. Voor bazinnetje Leny is Balu een droomprins. Hier in
de Middellandse Zee. Kun je je voorstellen dat hij in Spanje geen daglicht zag?
Lotje en de campingperikelen.
Lotje komt uit hetzelfde veld waar Nicu en Catina en Betty
zijn geboren. Ze leek blind te worden aan een heel ziek oog, er kwam een pot
vol teken van haar af en haar huid was heel slecht. Carmen uit Boekarest
verzorgde haar een half jaar. En ze krijgt nu al ruim 2 jaar bij Emilie en Hans
in Oldenzaal de best denkbare zorg. Het gaat heel goed, hoewel maag en darmen
zwak blijven. Helaas kon Lotje tijdens de kampeervakantie niet los, want dan
zit ze overal. Maar aan de lange lijn zat ze 1000 x per dag ergens omheen
gestrengeld. De buurman begreep niet waarom ze niet met een stroomdraadje
werkten. Helemaal niet erg volgens hem. Emilie vroeg wat we daarvan vonden.
Maureen antwoordde dat het soms prima werkt, maar dat er ook honden zijn die
traumatisch reageren. Afhankelijk van de associaties die ze leggen, kan het
verkeerd uitpakken. Bv. een hond die gek op spelen met de bal was, maar tegen
stroomdraad aan kwam, toen hij de bal wilde pakken en sindsdien niet meer met
de bal speelt. Lotje zou bv. kunnen denken dat de schok betekent dat langs het
draadje gaan verboden is en niet meer willen wandelen, omdat je dan langs dat
draadje moet, of erger de caravan niet meer uit willen. Lotje is erg gevoelig.
Ze kwam met veel angsten en die zijn veel minder geworden. Met Niki en Rafa
werkten we ooit met een lange lijn waaraan hun lijnen weer vast zaten. En dan
zo dat ze wel bij je kunnen, maar nier overal omheen. Maureen suggereerde
simpele, makkelijk op te zetten afrasteringsnetten. Hun antwoord was dat ze
geen stroomdraad nemen, want Lotje heeft al trauma’s genoeg gehad in haar
leventje.
Chico is ‘in wezen een onzeker zieltje, dat dan maar gauw
even zelf de kaarten schudt’.
09 januari ging de 7 jarige Chico die zijn hele leven in een
Spaans asiel zat naar Truus en Friso, een heel bewuste keuze. Hun instelling:
we zijn blij met alles en wat hij niet meer zal kunnen leren, dat accepteren we
met liefde. En zie wat liefde, geduld en acceptatie vermogen. 19 december kwam
hij bij Maureen, ouder ogend en overal bijtwondjes van de andere asielhonden.
Omdat hij bang voor aanraking was, bleef hij bij het lange wegtransport in de
kennel. Eruit zou paniek en drama betekend hebben. Dan maar vies aankomen.
Inmiddels voltrok zich een wonder. Omdat Chico niks hoefde, zelf mocht komen,
ging het snel. Eén keer beet hij een nichtje die hem iets te vlug aanhaalde.
Maar dat is verleden tijd. Hij kent onze taal, gebruiken, de dagelijkse gang,
schrijft Truus. Hij gaat makkelijk mee op bezoek en de omgang met
vreemden verloopt steeds soepeler. Ook met vreemde honden gaat steeds beter. En
met de baasjes is het genieten geblazen: op bed staat een mand op het
voeteneind voor hem en voor het slapen geniet hij van een potje knuffelen en
spelen.
‘Speciaal voor jullie gemaakt. Blij met Sepp.’
Sepp is nu 10 maanden bij Kim en Tijmen, de 3 kinderen,
lookalike hond Loesje, de poezen, de kippen. Hij is helemaal deel van hun
wereld. Ongelooflijk hoe zijn leventje veranderde. Opgegroeid in een chaos van
70 honden bij een oude vrouw die erin om kwam. Realiseer je eens wat het
betekent om zo je leven te beginnen. Hij kwam als razende Roeltje naar
Nederland (had ook de naam Kyviat naar een formule 1 coureur), stond boven op
tafels etc. Sepp blijkt een schat, helemaal niet druk. Het dier wil niks anders
dan liefde, geborgenheid en sturing. Kim verstaat de kunst hem dit te laten
voelen waardoor er binnen de kortste keren een hele andere Sepp tevoorschijn
kwam.
Al onze dieren hebben geluk, maar zoveel geluk als Mulan
heeft……….
Mulan woont net als Sepp bij een lookalike. En vanaf dag 1
zijn Snoet en Mulan een onafscheidelijke tweeling. Ze schelen heel weinig in
leeftijd (nu zo’n anderhalf) en zijn op 45 gram na even zwaar, appte Roelien.
Samen wandelen, samen eitje tikken, samen slapen, alles samen. En alsof dat
niet genoeg is, fantastische mensen met twee heerlijke meiden en alle vier zijn
ze stapel gek op de twee. Mulan kreeg een hoofdprijs: van zwerven langs de
snelweg in Spanje naar een gouden toekomst in Hooghalen. We zijn blij met vele
leuke updates die we geregeld krijgen.
Kleine Sara, zo lief en open gebleven ondanks haar misère.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten