September 10 2016 Donderdagavond bezoek bij een bijzondere vrouw.

Toni Mena Velasco is gelukkig op deze prachtige plek. Ooit was ze sportkampioene, sindsdien leeft ze voor en met honden. Sterk en stralend rent ze luid roepend voor de honden uit en strooit met wijde gebaren voer ver om zich heen op dit eindeloos grote terrein met de Sierra Nevada op de achtergrond.

We kennen Toni via Rocio. Ze ving 2 jaar geleden de 7 pups op die Rocio samen met Elena naar Nederland bracht: Lobo en broer Maki, Bob en Marley en Rhoony, China en Luis. Ze woonde toen nog in een huis in Las Gabias bij Granada. Tijdens ons bezoek toen zagen we Vero, door een ongeval helemaal verlamd aan de achterhand. In Nederland wellicht afgemaakt, want dat is geen hondenleven, zegt men vaak op voorhand al. Rocio en Toni hebben met massage en acupunctuur bereikt dat Vero zich weer kan redden, al is het super wankel. Maar heel vaak mag Vero in de rolstoel van Esperanza. En net als de allereerste keer is Vero dan gelukkig. Wat is er mooier dan hem te zien tussen de olijfbomen met de andere honden?

Toni woont sinds een jaar in de Vega, de relatief vruchtbare vlakte waar o.a. tabakplanten staan. Rocio ontdekte dit terrein. Maar wat bleek? Wat nu voor deze honden een paradijs is, was toen een hel. Er zat een zogenaamde criadora, een illegale puppyfokkerij, gedreven door 1 man, zwaar alcoholisch. In de donkere cellen waar de moederhonden nooit uit kwamen lag de stront decimeters hoog en op het terrein dat wemelde van de ratten lagen talloze honden in ontbinding. Geur van dood en stront. Rocio heeft bij het vreselijke karwei om hier iets nieuws te beginnen meegeholpen, o.a. met de hogedrukspuit.

Nu is het een paradijs. Op zijn Spaans natuurlijk. Nette burgers vinden dit troep. Toni woont in een caravan en de keuken is buiten. Er wordt geleefd op een kleurige vloer, want zo zijn ze ook hier in Andalucia. Dat hoort erbij. Toni heeft niks nodig verder. Dit is het leven dat ze wil. Alle honden die ze opvangt, gemiddeld zo'n 70, zijn opvangers van de organisatie Animales sin suerte (honden zonder geluk) die probeert een nieuw thuis te vinden voor de dieren. Ze zien er goed uit en hebben vrijheid! 's Avonds gaan ze naar hun kennels natuurlijk.

Toni heeft veel vrijwilligers. Ze trekt mensen aan. De sleutel: libertad, vrijheid. Wil iemand schoonmaken: oké. Wil je met dieren spelen/socialiseren: oké. Iets anders: oké. Een hartverwarmend bezoek!