zondag 14 april 2024

Maart 20 2022 Tinka, 6 jaar: speciaaltje met gouden hart zoekt grote omheinde tuin

 


Tinka werd door een lieve man als flessenpup grootgebracht. Toen ze 2 jaar was, werd zij geadopteerd; helaas kwam ze terug na 1 jaar ivm overlijden. Ze leefde op een berg in Spanje in de middle of nowhere, in een flinke roedel van vnl. grote honden. Heel close met Thor, mix Herder/Malamute. 03 juli 21 kwamen ze samen. Hun weldoener was gek op hen, maar gunde hen een beter leven. Thor vond snel een thuis. Bij natuurmensen met dezelfde rustige energie als Thor. Ze zijn gek met hun lieve beer.



Voor Tinka nog steeds geen geschikte reactie. Meestal door de combinatie van wonen en teveel verwachting. Ze leefde enkel geïsoleerd, dus forse socialisatiegaten, blaft naar onbekende mensen en geluiden, ongeschikt voor diverse vormen van drukte. Naar haar baasje en nu naar Maureen zo lief en knuffelig. Loopt blij mee op een rustige, landelijke plek (aangelijnd ivm jachtinstinct) en na oefening ook een stukje aan de rustige straat. Ze is graag buiten en geniet van rennen, struinen, jagen, ontspannen in de grote tuin.









Maart 3 2022 Cebra bloeit zo op

 



  Cebra komt uit het dodingsstation, 2 1/2 jaar, 6 1/2 kg. Aanvankelijk ontredderd, verstijfde bij optillen, kon zich geen houding geven. De 1e x aan de lijn was meer krioelen en omrollen dan lopen. Met steun van een andere hond was dat snel voorbij. We overwogen eerst enkel plaatsing bij een andere hond (reu), maar als hond alleen durven we nu ook aan.





Cebra blijkt gelukkig wel degelijk contact te willen. Ze volgt Maureen in huis en tuin, is gezellig en kan zelfs een pittige terrier kant tonen naar de andere honden. Optillen is nog een brug te ver, maar ze komt wel op schoot en is aanhankelijk. Geen hondje voor stad of drukte. Ze ontlast zich nog niet tijdens wandelen aan de lijn (ze kwam 18 dec. aan). Een goed omheinde tuin is wel een must. Ze is goed tuinzindelijk. Bang voor verkeer is ze overigens niet. Waarschijnlijk zal ze na verdere opbouw genieten van een langere wandeling elke dag.



Cebra’s vertrouwen zal verder groeien bij mensen die snappen dat ze ook nog een weg te gaan heeft. Alleen zijn en alleen slapen zijn bv. nog echt aandachtspunt. Maar na verloop van tijd zien wij best nog eens een kleine diva opduiken in Cebra. Zou dat niet leuk zijn? Dat zo’n hondje uiteindelijk wat kapsones durft te krijgen?




 

Februari 16 2022 Fijne update van Uli, een heel duidelijk Snoopy hondje

 



Uli, adoptie nov. 2016, toen al dik 9, zat ook in refugio de Protectora, ook meer dan 2 jaar. En ook hij schoot al in het begin echt uit, reageerde zelfs vrij explosief. Snoopy’s verhaal (sitebericht hieronder) is zo van toepassing. Ook voor Uli zijn druk, stress, schrik, onzekerheid, niet goed. Ook hij mijdt confrontaties. Maar Uli had wel het geluk in 1 x bij geduldige, begripvolle baasjes te komen. Zij mailden ons al snel na adoptie te beseffen dat de ‘rafelrandjes’ in gedrag, zoals ze liefdevol omschreven, tijd zouden kosten, dat het hopelijk gaandeweg zou verbeteren, ev. met hulp. Begrijpend dat deze hondjes in feite snakken naar geborgenheid.




Uli vertrouwt de mensen van de refugio, net als Snoopy die daar ook erg geliefd was.


Het gaat mis, als je je schrik niet van je af kunt zetten, bang of onzeker wordt door dit gedrag. Dan kun je er niet boven staan, het niet meer begeleiden. Dan volgt de neerwaartse spiraal voor baasjes en hond. Zo ook bij Xavi en Terry op hun 1e adres. Beide nu al weer jaren zo geliefd bij op hun 2e adres met wel de juiste mix aan begrip, geduld, sturing. Waardoor ze ook erg vooruit zijn gegaan. Ook Uli werd een gelukkige hond. Hij geniet van knuffels, wandelt graag op de Hilversumse hei en bij zijn speelexplosies wordt hevig blaffend gekeet. Al in 2017 kwam de Spaanse Troela erbij. Mede door de rustige sturing van de baasjes gaat ook dat goed.




Af en toe komt er een update. Niet alleen fijn, ook leerzaam en boeiend. Eergisteren nog dit: ‘Het gaat de laatste tijd best goed, er blijven wel wat onverwachte scherpe momenten, maar het oude mannetje scharrelt best gelukkig door ‘t leven verder. Hier en daar wat gammel, maar dat mag wel als je ongeveer 14 bent. Afgelopen jaarwisseling was de rustigste ooit, we zaten heerlijk op Texel. Troela is wel wat jaloersig soms thuis, maar ziet Uli ook als broertje dat buiten beschermd moet worden. We houden ze goed in de gaten 😊. Hopelijk maakt Uli ‘t jaar weer rond.’



Xavi






zaterdag 13 april 2024

Februari 15 2022 3 maal is scheepsrecht, Snoopy!

 


Snoopy heeft veel gemeen met Uli, Xavi, Terry, Mazzel e.a.: veel stress gekend en onzeker gemaakt in hun Spaanse verleden. Dat wakkerde hun instinct voor onveiligheid aan. Xavi en Terry kwamen 1 x terug van adoptie. De 2e x was een succes. Ulli en Mazzel kwamen niet terug. Hun baasjes dealden er goed mee. Snoopy is nu voor de 2e x terug.




Snoopy, actief, speels, aanhankelijk, kwam 29-05-2020, na 2.5 jaar refugio. Met dus die onzekere kant in zijn rugzakje. 1 feb. kwam hij terug na 10 dagen adoptie (net als juni 2020). Gelukkig niet lang van slag. Wij meer: mails, gebeld, huisbezoek, apps … en toch. Na 10 dagen goede berichten de donderslag bij heldere hemel: hij moet weg, nu (gromt, bijt). Voor hen ‘zonder reden’. Maar niet voor Snoopy. Het stressemmertje van de Snoopy’s is eerder vol, de eerste tijd extra snel (alles nieuw, vreemd). Een trigger laat het soms overlopen (grom, hap): onverwacht bezoek, te dicht op hem (hoe goed bedoeld) etc. In 10 dagen bouw je geen (h)echte band met baasjes. Ook al lijkt dat wel zo, ook bij Snoopy die heerlijk speelde, goed sliep en at, op schoot kwam. Echt landen is complexer, duurt langer, afhankelijk van rugzak en karakter.





De 1e x verliep anders, hoewel ook toen wel grom, hap (geen doorbijten). We kregen een document met betrokken observaties over onzekerheid, signalen. Gezien de ligging van hun benedenwoning in Amsterdam (laag raam, prikkelrijke straat) was terugbrengen beter. Snoopy en prikkels werkt niet. Al die ervaringen/indrukken activeren het onveiligheidsinstinct. Een grom is een signaal. Buig je die situatie niet tactvol, rustig om (niet dwingend, dat werkt intimiderend), dan kan happen volgen, zeker bij hand uitsteken oid., soms zonder grom vooraf. Ook bij plots wakker worden (‘waar ben ik’), kan angst, onveiligheid ‘uit het niets’ toeslaan. Mazzel en Uli hapten eens een nietsvermoedend baasje waar ze tegenaan sliepen. Moet Snoopy van schoot en slaapt hij, beweeg dan even. Hij gaat er gewoon af, als hij het overziet.



Baasgerichte Snoopy ligt er graag bij, laat zich knuffelen, aaien, oppakken. Lief en makkelijk, mits hij zich vertrouwd voelt dus. Heel zindelijk, reageert goed op rustige commando’s, geeft poot voor speeltje of lekkers en probeert echt te luisteren en te snappen. Hij kan ook goed seinen, bv. dat zijn speeltje onder de bank ligt. Bij Snoopy gaat het echt om deze 2 zaken: benadering van de baasjes en leefsituatie.



Woon- en wandelomgeving moeten dus prikkelarm zijn. Rustige ligging. Maureen wandelt aan de rustige straat vanuit huis of landelijk (eerst met auto). Een veilig en solide omheinde tuin is zo besteed aan de super speelse Snoopy. Hij vermaakt zich kostelijk met piepkippen, knalt speeleieren de tuin door enz. In zijn eentje. Andere honden heeft hij weinig mee, hij mijdt conflict, wijkt als ze zijn speeltje afpakken.



Liefde en ervaring waren er wel bij Snoopy’s 2e adoptie, maar dat is niet genoeg. Baasjes moeten dit type gedrag snappen, er boven staan, het dier lezen. Tere zieltjes moeten vertrouwen opbouwen. Dat vergt tijd. Hoe graag ook dichtbij, hoe makkelijk op te tillen, te knuffelen, laat een onbekende dat niet doen en wees ook als baasje (eerst) terughoudend: doseer, laat hem in zijn waarde. Gun Snoopy en jezelf tijd elkaar te leren kennen/lezen. Ook als het al direct super lijkt te gaan. Hou dat zo, blijf kalm aan doen, weinig prikkels. Laat hem lekker achter het speelei aanrennen, maak een flinke wandeling in rustig gebied. Daarvan geniet hij. Geen zoete inval, bezoek rustig introduceren, beetje afstand, ev. even in de bench (is geen punt). Geen druk dus qua aanpassen, niet mee naar her en der. Vertrouwt hij, jaagt niks angst aan, dan is hij heel stuurbaar, lief en zo leuk




Februari 4 2022 Luna raakt de kern van onze missie. Er zijn al lieve mensen die doneerden. Helpt u ook mee?

 



In mei in refugio gedumpt (14 jaar). Broodmager, darmontsteking, mama-tumoren (operatie juli) ….. De vrouw die haar afgaf wist van geen kwalen, raakte haar nooit aan, zei ze. Inderdaad, Luna snapt niks van een aanraking of knuffel. Naast mensen die honden mishandelen, op straat of in doding dumpen, heb je de compleet onverschilligen, die fysiek en emotioneel verwaarlozen. Luna nu laten zitten in een kille, kale kennel? Nee, 18 dec. haalden we haar uit Utrecht. Ze verontruste ons. Liep non stop in hoog tempo rusteloos door huis en tuin, vroeg continu met grote ogen bijna wanhopig om eten, zware diarree met bloed erin. Eng mager.



We gunden haar eerst wat rust. Maureen gaf alvast supplementen, pijnstilling. En, hoewel belastend, ontworming. Effect: iets rustiger, ontlasting iets beter. 11 jan. dierenarts voor grondige controle en breed geriatrisch bloedonderzoek. De hechting van juli moest er ook nog uit. Verdere bevindingen: meer tepeltjes onrustig, oorzaak dikke ellebogen artrose (ze mankt), stinkend bekje, hartruis (niet erg), staar, plek op hoornvlies (ziet minder), wratjes, oude vetbult bij keel, nul bespiering. Helaas, ook een echte klap. Bij de afwijkende bloedwaarden zaten oa lever, gal en pancreas. De echo van 24 jan. toonde een grote niet operabele tumor bij de pancreas.



Luna direct uit adoptie gehaald. Ze is thuis. We gaan voor zo hoog mogelijke kwaliteit, niet voor kwantiteit. En dat gaat al heel goed. Na de kuur Metrobac is de ontlasting veel beter. Onder narcose voor de echo is gelijk haar gebit gereinigd plus 2 tanden en 1 kiesje eruit. Dat zal conditie en welbevinden heel goed doen. Hoewel je bij Pancreas kanker vet en medicatie moet vermijden, houdt ze pijnstilling (artrose is fors) en Cholodin: ondersteunt bij ouderdom een aantal processen en organen. Luna reageert nu beter en hoort ook meer. Verder is het wikken en wegen mbt supplementen.



Haar neus functioneert goed trouwens. Bij de dierenarts dook ze 2 x in de tas met lunchboterhammetjes. Luna is in wezen vriendelijk en lief, hapt niet, wil zich hooguit los rukken. Ze loopt nieuwsgierig mee naar de auto. Bij een wandeling belandde ze nb. in een diepe greppel. Gelukkig weinig water erin. Echt super: de band met Maureen ontwikkelt zich mooi. Ze volgt soms op de voet, en niet enkel voor eten, zo lijkt het. Geregeld is er ook nog onrust, maar naast Maureen’s bed vindt ze echte rust. Geeft dan ook goed aan, wanneer ze eruit moet. Hoewel ze aanraking vnl. nog ondergaat, leert ze wat genieten, hoort beter, is wat alerter en met 9 kilo op gewicht!



Luna raakt de kern van onze missie. Geen plaatjes, respect voor alle leven, juist de meest kansarmen. Haar tijd is beperkt, hoe beperkt is onbekend. Maar ze gaat niet zonder zorg en liefde te hebben gekregen. Verstandig is dit alles wellicht niet. Een aantal lieve mensen droeg al bij in de kosten. Helpt u mee? Hoe dan ook, de grootste beloning is binnen: Luna vindt Maureen lief, loopt haar achterna en kijkt naar haar op.





dinsdag 9 april 2024

Januari 25 2022 Decemberhonden: Fallera (Faith), Pancho (Sierra Nevada), Boby (Dobby), Olmo (Cosmo), Luna, Cebra (Protectora), Luna (Gisha, Nova) uit Ned.

 Late voorstelronde. Extra drukte ivm komst en adoptie (5 al thuis!), nieuwjaarsmail met spin off, nieuwe regels. Maar met Kerst geen honden helpen: (te) moeilijk. Spannend, hectisch was het. De transporteur bleek vol, het alternatief veel duurder plus zelf uit Utrecht halen. En noodkreet uit Spanje: Esperanza is zoek in het digitale Eur. Traces systeem (d.i. verplicht per reis: data refugio, stichting, opvang, dieren, transporteur). De (Ned. vertaling van) nieuwe Eur. regels per 1 nov. geeft commotie. Het doel is goed (misstanden transport, handel, fokken bestrijden), maar de zwerfdier stichting lijkt kind van de rekening. Hun doel en werkwijze zijn onvergelijkbaar met die van (illegale, malafide) hondenfokkers en veetransporteurs en veelal niet te vatten in dezelfde regelgeving. Dus liepen er zaken vast die nu tijdelijk terug zijn bij de oude werkwijze.




18 december dus zelf naar Utrecht getogen. Met dank aan asiel de Nomadenhof in Sneek pasten er precies 6 kleine en middelgrote benches in onze Skoda. Overdracht en reis naar Smilde liepen voorspoedig. Zoals vaker een ‘lekker’ luchtje in de auto, maar wel rustig, alle 6 onder de indruk van 2 dagen reizen.





Olmo, nu Cosmo, pas 2, ging 21 dec. naar Emmen. Komt uit de doding, voorgeschiedenis onbekend. Blij mannetje, bodeguero kleuren, formaatje Jack Russel. Kwam met antibiotica en kap om, want hij zat steeds aan de castratiewond. Inmiddels veroverde hij harten en de stoel van de baas. Na de dood van hun Lobbes dreigde depressiviteit, maar met de komst van Cosmo keerde de zon terug: ‘ons toppertje’.



Pancho’s baasje, bekend van eerdere adoptie, neemt hem 6 dagen per week mee naar zijn werk: een groot paardenbedrijf in Papenvoort, waar 8 andere honden rondlopen w.o. Ollie, ons ook bekend. In Spanje nam Pancho’s lieve baas hem ook altijd mee. Hij overleed helaas. En de familie zag hem als last. Pancho, wat schuchter, zacht, sociaal, 6 jaar, paste precies in het profiel. Bij ons nabezoek 6 jan. liep hij lekker rond in paardenhal en op het erf tussen alle dieren. Alsof hij er hoort. Maar hij weet precies wie zijn echte, eigen baasje is met wie hij ‘s avonds naar Rolde gaat. De liefde is wederzijds!




Boby, geb. 2014, nu Dobby, zat altijd alleen in hun weekend verblijf. En dat voor een aanhankelijk manneke. Hij liep dan ook vaak weg, naar hun huis. Dus gedumpt … Hoe hij aan 1 oog blind raakte is onbekend. Dobby is soms onderdanig, wil graag lief gevonden worden, met wat dominante terriër trekjes. 24 dec. ging hij naar een jong stel in Groningen met groot rescue hart en ervaring bij een uitlaat service. Hij ging al onder het mes. Vies en slecht gebit: 2 tanden weggehaald (er misten al 6!) waarvan eentje erg ontstoken. Hij had beslist last. Maar het verwaarloosde manneke krijgt nu zorg en liefde en is zelden alleen. Het gaat super.



Fallera, ook 2014, ook in doding, ook een thuis daarvoor, is een aandoenlijk, gevoelig zieltje, die het snel te hectisch en lawaaiig vindt. Maar voelt ze zich veilig, dan is ze speels en aanhankelijk. Woont in Waddinxveen v.a. 29 dec. bij 2 katten en 12 j. Chihuahua Buddie die vereenzaamde na de dood van zijn maatje. Het gaat zo goed. Met de eerst zo enge katten is het al heel gezellig en met Buddie klikte het direct. Tja, en lekker op bed slapen, veel wandelen en spelen doen wonderen. Ze heet nu Faith: in de hoop dat ze hen snel zou gaan vertrouwen.




American Pocket Bully Luna (Gisha in opvang, nu Nova), ong. 1 jaar, 25 kg, stond al in de nieuwjaarsmail. Noodkreet uit Nederland: een jonge hond, eenzaam in achtertuin. Er moest wat water door de zee, maar 16 dec. kwam ze in opvang. Helaas zat ze veel apart: geen opvoeding en onbekend met hondentaal door haar isolatie. De krachtig gebouwde Gisha kon maar doorgaan. Risico: vlam in de pan. Ze is zo lief, lomp met zacht karakter. Zonde als ze haar (vecht)kracht zou ervaren. Goed opvoeden met zachte hand maakt deze intens lieve, vrolijke hond nog fantastischer. 

Gisha is verzorgd (ontstoken oren, vurige krabplekken), geënt, gesteriliseerd. Duur grapje, maar de moeite waard. 1 jan. ging ze naar Z-Ned., meer dan welkom bij baasjes met ervaring en rescuehart. De zo mensgerichte Nova deelt nu lebbers uit tot achter de oren en slaapt zielsgelukkig met baasje op de bank. Ze is zindelijk en gaat bij wandelen al beter met andere honden om.





Over Cebra en Luna meer in een volgend bericht.

 Cebra

 Luna