‘Hoop betekent niet dat al je wensen uitkomen. Hoop is
geloven dat wat je doet betekenis heeft en zinvol is.’
Voor dit shelter van Carmen Milobendzchi vragen wij extra
aandacht met onze kerstactie (zie bovenste sitebericht: Samenwerkende
Dierenclubs). Wij hopen opnieuw een mooi bedrag te kunnen schenken voor de 350
honden en 60 katten. En voor de 100 zwervers op straat rond het shelter.
Met goed voer i.p.v. broodpap. Ook zijn vele investeringen nodig: elektriciteit, drainage, verbetering van opslag e.a. ruimtes, kennels die meer bescherming tegen zomerhitte en winterkou bieden. Godzijdank bleven dit jaar tot nu toe extreme kou, vorst of sneeuw uit. Elke winter bezwijken zwakkere dieren.
We blijven dromen. Naast financiële steun konden we in
2017 helpen met 15 adopties. De één baarde meer zorgen dan de ander. Maar alle
15 hebben het zo goed getroffen. Een zorgenkind was Ana. Zondag 17 december
zagen we haar nog in Smilde, bij Maureen. Zo schuw. Met de fles in het shelter
grootgebracht. Ze kende slechts enkele mensen, zag nooit de buitenwereld. Moest
zich staande houden tussen talloze honden. Vaak oorverdovend geblaf. Een enorme
achterstand. 19 december ging Ana naar de schitterende middle of nowhere van
fort Nigtevegt, onderdeel van de stelling van Amsterdam. Naar een bazinnetje
met de rustige energie waarbij Ana stapje voor stapje naar buiten zal kunnen
treden. Wie weet wat ze nog leert en aankan in de toekomst.
De eerste dagen bewoog Ana amper, trilde soms, poepte
niet. Wat kun je dan blij zijn bij de eerste poep, de eerste lik over de neus
van het bazinnetje èn, echt waar, het eerste sprintje in de omheinde tuin!
Ana’s adoptie is een groot cadeau.
Een andere geluksvogel is Alfie. Op 10 september kwamen
er 5 pups aan waaronder Alfie. Met 4 andere pups en hun aangereden moedertje
van straat gehaald. Alfie heeft fijne baasjes die veel in hem investeren èn een
omheinde bostuin van een hectare èn ………… Jip. De overenthousiaste Jip had een
vriend nodig. Oude Bram wil dat gespeel en geren niet meer. En zie: een
vriendschap voor het leven. Alfie was door 4 maanden gemiste socialisatie schuw
buiten de eigen, vertrouwde kring. Bij vreemd bezoek plaste hij direct in huis
en de cursus was geen succes: op zijn hoede voor andere honden. Maar het gaat
steeds beter.
Alfie en Jip
Jip is Alfie’s idool en baken. Waar Jip is, is Alfie.
Samen slapen, samen onvermoeibaar door de tuin scheuren. Samen gelukkig!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten