Maggi
speelt met Kei bij Maureen
Soms denk je dat een hond zo geplaatst is en duurt het
maanden, soms denk je het omgekeerde en is het gelijk raak. Soms lijkt een
reactie eerst super en valt het zwaar tegen, soms heb je veel twijfels en
blijkt het goud. Plaatjes en vooroordelen, laat ze maar vallen. Het geluk van
een dier kan in een mooie villa zitten of in een vervallen woning, bij gezinnen
of alleenstaanden, bij jong of oud, bij sociale en bij stugge mensen etc.: als
pot en deksel maar perfect passen. Esperanza is overtuigd van de waarde van een
geleidelijke, zorgvuldige adoptieprocedure om te kijken of die match er is. Na
schriftelijke informatie-uitwisseling volgt een lang telefoongesprek en tot
slot huisbezoek. Natuurlijk, soms is het makkelijk, snel, maar vaker is het een
proces: groeien in de overtuiging dat dit een fijne plek voor de hond zou
kunnen zijn en ook de adoptant groeit er naar toe. Het gaat om de geschikte
omstandigheden naast de juiste persoonlijkheid en motivatie, belangrijk voor je
draagkracht. Waar de één een hond terug brengt om bepaalde redenen, heeft de
ander het inzicht en geduld om ermee aan de slag te gaan en kan daarvan zelfs
genieten. Hier volgen 3 prachtige voorbeelden
Kei
Zondag 3 juli maakten we een bijzondere rondrit door
Nederland: huisbezoek voor 3 herplaatsers van andere organisaties: van Neede in
Gelderland via Emmen en Coevorden weer naar Bolsward. Eerst voor Kei,
mastintype, 15 maand oud, een knotsgrote witte hond van 80 cm schoft! Al 7
adressen achter de rug! Mensen beseffen niet dat deze honden pas met 3 jaar
volwassen zijn. Spaanse Kei is een lieve, lompe, puberende slungel en
allemansvriend. Niks mis mee, de onschuld zelve, maar volledig onbegrepen. Hij
doet geen kip kwaad, maar natuurlijk loopt hij kleintjes onbedoeld omver, kan
hij zo zijn grote kop op tafel leggen, kwijlen, en heeft een diepe blaf. Een
vrolijke puberpup die de baas soms lekker uitprobeert, ook al weet hij best hoe
het moet. Kei is nu ruim 3 weken bij een alleenstaande boer in Neede. Hij loopt
overdag heerlijk vrij op het grote goed omheinde erf, maar ze wandelen ook
lekker en zijn direct op cursus gegaan. En het hoeft niet allemaal pietje
precies. Het komt wel goed met Kei bij deze rustige baas met dierenkennis.
Toen door naar Emmen voor Bulgaarse Maggie, een schat van
pas 10 maanden, blij, enthousiast, speels en knuffelig. Al een paar keer
teruggebracht van adoptie. Een bezig bijtje, niet echt druk, wel snel verveeld
en afgeleid. Pikt van alles van laarzen tot voor haar gevaarlijke voorwerpen.
Een trouwe herderkant naast vastberaden en wat fellere terriertrekjes. Ook
heeft Maggie een rugzakje plus de onzekerheid van de puberteit. Sommige mensen
vindt ze eerst eng en alleen zijn is moeilijk. Zo’n hondje moet zich veilig
voelen, voldoende lichamelijke en geestelijke training krijgen en rustige,
consequente correctie. Mensen verkijken zich daar op en hebben vaak
onvoldoenden kennis, inzicht en gevoel voor de juiste benadering. Wie houdt van
de combinatie trouw en eigenwijs, van leven in de brouwerij en daarbij op
rustige wijze aan haar socialisatiegaten werkt en haar stuurt in gewenst gedrag
krijgt uiteindelijk een toppertje. En laat dat nu de familie uit Emmen zijn
geworden: vader, moeder en dochter van 14. Ze schrijven zeker te weten dat ze
met geduld en liefde niet allen een prachthond aan Maggie zullen krijgen, maar
nu al hebben. Maggi was gisteren al 4 weken echt thuis!
Roxi en de hogedrukspuit
En of het niet op kon, de reis naar Coevorden werd een
mega-succes. Herder Roxi van bijna 6, ook al een paar keer teruggebracht, zat
al vanaf december in opvang bij Maureen, toen deze droombaas kwam. Ook Roxi
werd snel gehaald en we krijgen prachtberichten. Ongelooflijk, geen enkel
probleem vanaf dag 1. En dat komt overeen met Maureen’s ervaring die ook alleen
maar een fijne hond zag die snakt naar wandelen, in wezen heel gehoorzaam is en
niet tegen boosheid kan (dan gaat de kop omlaag). Roxi was o.a. een keer
teruggebracht vanwege uitvallen aan de lijn naar andere honden. Dus stond in de
advertentie onder meer: een baas met natuurlijk overwicht, niet drillen, veel
wandelen, maar niet los. Welnu, deze baas met veel grote hondenervaring heeft
precies de nodige kalmte in zijn aanpak en Roxi loopt dus allang heerlijk los,
in bos en woonwijken, soms zelfs naast de scootmobiel, want de baas is nog aan
het revalideren van een knie-operatie. Ze zijn supergelukkig met elkaar. Roxi
gaat mee logeren, naar autoraces, kortom ze zijn onafscheidelijk.
Roxy in het mooie hondenbed van Marcel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten