woensdag 12 april 2017

Januari 25 2017 Beer en Mouse zwierven rond in de Alpujarras, broodmager, drijfnat en nu ….

Twee grote prachthonden, geboren ergens eerste helft 2014. Schofthoogte 65 en 70 cm. Beide zelfstandig, gevoelig voor stemgeluid, Mastin-invloeden, lief en zacht. Geen honden die je moet ‘commanderen’. Daarvoor zijn ze te oorspronkelijk. Dieren waar een verstandige baas een hechte band mee kan opbouwen. Gered door 2 Nederlandse toeristen, begin mei. Beer ging 18 augustus naar Leeuwarden, Mouse eind oktober naar Vogelenzang. En ze kregen het onderste uit de kan: ervaren hondenmensen, een heerlijk leven.

 Beer

 Muis/Mouse

Beiden zijn (nog) hond alleen. Beer blijft dat. Maar ziet vaak andere honden op de urenlange wandelingen op de Froskepolle. Zijn bazin schrijft: Wij begrijpen steeds beter wat Beer nodig heeft  en Beer begrijpt steeds beter dat hij nu bij ons hoort en wordt daardoor elke dag rustiger. Hij leert stap voor stap manieren. Bv. rustig zitten, wachten tot de brokken in de bak liggen en pas eten als hij het seintje krijgt. Het schrokken is over. Pas als hij echt gewend is aan iets nieuws, begint de volgende oefening. Door die rustige stapjes begrijpt hij het snel en vindt het leuk, zeker als er een knuffel of beloning volgt. Te veel verwachten maakt hem prikkelbaar en tegendraads. Tja, een wijze les voor ons allemaal. En flinke wandelingen dus.
Beer op de Froskepôle

De baasjes van Mouse sturen niet veel berichten, maar wat we horen is niet minder mooi. Mouse woont op een landgoed in Vogelenzang midden in de prachtige natuur. Ook het strand is dichtbij. Ze kon al snel heerlijk los rond rennen. Geen wanklank. Recent het berichtje: ‘We zijn zo geweldig blij met Mouse, vinden dat we de jackpot met haar hebben. Juist daarom zijn we extra kritisch met een maatje voor haar.’ We zijn natuurlijk erg benieuwd naar Mouse haar toekomstige hondenvriend. Ze zal het heerlijk vinden.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten