11 januari kwam er een mail. ‘Hoera, vandaag is Chico een
jaar bij ons. Elke dag houden we meer van het ventje. We hebben besloten dat
dit zijn verjaardag bij ons zal zijn, elk jaar weer. We weten tenslotte toch
niet wanneer hij geboren is.'
Met vriendinnetje Senna
De 8-jarige Chico kende enkel Spaanse refugio’s. Nooit in
een huis geleefd, nooit buiten gewandeld. Na 7 jaren kwam het geluk. Zijn
nieuwe baasjes zeggen: Hij doet zo ontzettend goed zijn best, ik kan haast
alleen in superlatieven schrijven. … Alles wat hij nog niet wist of kon heeft
hij door een steeds groeiend vertrouwen gemakkelijk geleerd. Eigenlijk hebben
we hem zelden iets hoeven te ‘gebieden’. Dat gebeurde dan alleen voor zijn
veiligheid. Hij doet alles meestal gewoon als we het vragen!
In Frankrijk aan de wandel
Men zegt dan snel: Jullie hadden geluk. Hun antwoord: Ja,
dat is zo. Maar de eerste bedoelt: De hond is een makkie, gehoorzaam, sociaal
enz. Deze baasjes bedoelen: Wat hebben wij een geluk dat hij zich zo
schitterend ontplooid heeft. En wij zeggen dan: door hun geduld en
creativiteit. Want een makkie op voorhand was het dus niet. Het had anders
kunnen lopen. Geregeld ook loopt het anders met honden als Chico. Niet om te
kort te doen, ieder handelt immers naar vermogen. En niet alles is mogelijk.
Maar wel heel veel, afhankelijk van motivatie, inzicht, creativiteit, geduld.
Ook voor super moeilijke honden is een baas, is een plek. Lees de nieuwsbrief
van Hulp Inbeslaggenomen honden. In Nederland worden veel honden onterecht
afgemaakt, vooral n.a.v. bijtincidenten. Vaak honden die veel meemaakten en dan
grotere gedragsproblemen ontwikkelen, omdat mensen hun rugzakje onvoldoende
snappen en de hond dan op die punten (onbewust) overvragen. Wat goed had kunnen
komen met een juiste en geduldige aanpak, kan snel escaleren door forceren en
onkunde.
Je onveilig voelen, wat was dat?
Heerlijke overgave
Chico was weinig handling gewend en had een vorm van op
zijn hoede zijn ontwikkeld. Dan komen verdedigingsmechanismen snel op scherp.
Dat is geen agressie, maar onveiligheid, argwaan: door geluiden, lief bedoelde
aaien, te snel of onverwacht aanraken, of te intens of te lang. Of bij
aanlijnen, vlooiendruppels op de huid, dicht naast een dier gaan zitten. Als je
niks gewend bent, kan alles ongemak oproepen. Omdat het nieuw, onbekend is of
omdat het juist doet denken aan iets onveiligs uit het verleden. Het kan
gebeuren in huis, op straat, met vrouwen, mannen, kinderen, andere honden,
auto’s etc. Chico heeft 2 x gebeten, omdat de aanraking nog even te vroeg was.
En hij kwam vaak niet, hoe lief ze het ook vroegen. Soms is zo min mogelijk
aankijken in het begin beter, dus niet frontaal staan en kijken, maar in
kromming en zijwaarts bij je laten komen. En niet roepen, terwijl je in de
deuropening staat. Zolang het vertrouwen nog niet sterk genoeg is, hebben
sommige honden het nodig om een vluchtweg te zien. Ook andere honden
tegenkomen, terwijl je aangelijnd bent, kan bedreigend zijn. Enz.
Wie aan de andere kant begint, het dier eerst observeert
en tot rust laat komen om de nieuwe leefsituatie wat te verkennen, en daarna
kijkt met welke kleine stappen het vertrouwen versterkt kan worden en dat
vervolgens rustig en met creativiteit oefent, zo nodig weer stapjes terug
doend, die staat vaak versteld hoe snel het na een eerste aanloopperiode
bergopwaarts kan gaan en hoe ver je komt.
Als dit geen vertrouwen is!
Chico’s baasjes zeggen: ‘Het heerlijke dier was er al. Het
moest alleen nog tevoorschijn komen.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten