Peret is 2 ½ jaar. Door Anita van refugio Sierra Nevada
uit het dodingsstation gehaald. Elke keer weer slikken. Zo levenslustig,
makkelijk en open. Toch als oud vuil gedumpt. Maar nu heeft Peret de jackpot in
kwadraat. Het begon met een turbo-adoptie. 16 december ’s avonds de eerste mail
en de volgende dag al opgehaald. Soms kan dat. Als er van twee kanten zo snel,
open en informatief contact via mail en telefoon is en alles klopt gewoon, dan
weet je: het zit 100% goed. Wel volgt natuurlijk later een nabezoek i.p.v.
vooraf huisbezoek.
Hoe makkelijk ook, natuurlijk zijn er wat sporen van het
verleden, van het weer en weer en weer verkassen op zo jonge leeftijd.
Verlatingsangst, dus alleen zijn opbouwen. En Peret plaste vaak in huis de
eerste maand. Maar inmiddels is het leven een feest. De chemie spat er van af:
met vader, met moeder, met de zoon en de dochter èn met Boomer. Boomer was wat
ingedut en te dik. Maar sinds Peret er is, ondergaat hij een metamorfose. Er
wordt eindeloos uitgedaagd en gespeeld.
Peret gaat al een poosje op cursus met moeder en dochter,
weet dat je bij ‘pootjes op’ je pootjes op een krukje legt en hij gaat er ook
al keurig op zitten. Over een poosje gaat hun dochter behendigheid met Peret
doen. Geknipt is hij daarvoor. Met de bazin loopt Peret hard en bij de baas
slaapt hij. Van de winter was het dolle pret in de sneeuw, maar omdat Peret het
wel koud had,kreeg hij een prachtige jas.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten