donderdag 7 april 2016

Februari 18 2016 Op het strand bij Castricum met Falco en Fyta.


Gisteren gewandeld met Ria en Fyta en Falco, beide 4. Fyta, één van Carmen’s straathonden, kwam 3 jaar geleden uit Boekarest. Toen ze een ernstige wond had (oorzaak onbekend) nam Carmen haar in huis. Ze vroeg hulp: het brak haar hart haar na het langdurige herstelproces weer op straat te moeten zetten. Maart 2012 haalden we haar samen met Ria. Het gaat super inmiddels. Na lang aarzelen kreeg Fyta een maatje: 29 oktober kwam Falco. Fyta is erg op hem gesteld. Als Ria hem berispt, geeft ze hem likjes. Ze rennen graag samen door de tuin. Helaas sprong Falco laatst over het hek en stond in de voortuin bij de weg! Zolang de tuinman dit nog niet flink verhoogd heeft, is deze pret dus alleen toegestaan, als Ria er zelf bij is. Falco is superlief en zacht, maar moet nog veel opvoeding genieten. Hij zwierf rond in Toledo en bleek Leishmaniose en Babesia te hebben. Babesia is met een paar akelige prikken verholpen, maar Leish blijft (slapend) aanwezig. Op dit moment nog enigszins actief, maar het gaat de goede kant op: de waarde daalde van 43.6 naar 38 sinds zijn komst. We hopen dus dat het zo ver zakt dat medicatie (allupurinol) overbodig wordt. Het bezoek begon met lekkers: mensen appeltaart, honden kauwbotten.

Ria en Falco knus op de bank.


Rafa heeft zijn lekkertjes razendsnel op.

 
Dirkje tussen pointer ‘Falco en herdermix Fyta.
 

Jammer dat een foto dichterbij niet lukte. Niki en een grote Galgo hadden heel gezellig contact.

 
Ria met Falco en Fyta en Niki.


Falco wordt losgelaten. Spannend! Hij is zeer verknocht aan Ria, maar jaagt ook graag achter vogels etc. aan. Echt weglopen zal hij niet. Maar hij zou zo maar de duinen in kunnen gaan en lang wegblijven natuurlijk. Toch waagden we het erop. Hij vloog weg met zijn soepele, gespierde lijf. In een paar sprongen is hij een heel eind. In het begin hebben we er een soort training van gemaakt. Na 20 meter direct terugroepen en belonen. Dat ging prima. Hij vloog iedere keer in Ria’s armen, kreeg een snoepje en was weer weg. Hij genoot met volle teugen. Zo’n strand is ook zo’n heerlijke hondenontmoetingsplaats en Falco gaat dolgraag even kennismaken. Op een gegeven moment vloog er een vogel richting duinen  en toen was Falco in no time helemaal boven en danste van duintop tot duintop. Wij renden mee op het strand (een filmpje hiervan zat er dus niet in helaas). Erg spannend! Komt hij wel terug? Verdwijnt hij straks helemaal in de duinen? Gaat het uren duren? Oef, na een minuut of 5 stoof hij weer naar beneden in Ria’s armen. Toen hebben we hem maar aangelijnd. Hopelijk kan hij net als de anderen uiteindelijk steeds los lopen.

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten