Nicu en Catina, geboren juli 2014, stonden vaak op de site.
Eerst, begin december 2014, in shelter Fundulea: 2 broodmagere hondjes en zich
door het betonijzervlechtwerk wurmden om bij het voedsel te komen dat wij
Carmen’s honden daar brachten. Een andere foto: met kromme ruggetjes proberen
wat eetbaars te vinden aan een karkas. In de drek, natte sneeuw. Michiel kon
het niet aanzien en zei: ‘We gaan ze redden.’ Ik dacht: ‘O je, dat wordt een
ramp. Iedereen verklaart je voor gek om honden met nul komma nul socialisatie
(in het veld geboren, daarna in een vreselijk shelter) naar Nederland te
halen.’ Ja, onverstandig. Toch kwam het goed. Na opvang bij Carmen in Boekarest
en daarna bij Anieta in Joure werden ze geadopteerd. En ze veranderden van bang
(Nicu) en doodsbang (Catina) in gelukkige honden waar geen kwaad bij zit. Ze
houden afstand naar vreemden, maar zijn in staat gebleken zich heel goed aan
hun baasjes te hechten met dien verstande dat het geen gemiddelde baasjes zijn.
Beiden hebben kennis van honden, hun taal, en weten welke gebaren, houdingen,
blikken etc. bedreigend kunnen zijn en hoe ze hen kunnen verleiden tot spel.
Beide kregen alle tijd en ruimte en nu, een half jaar na adoptie, zien we
gelukkige dieren met een prachtig leven. Beiden lopen los op de heerlijke
wandelingen die ze maken en spelen graag met andere honden. Het kan!
Catina geniet bij Jef en Alice in België . Ze speelt de
sterren van de hemel met bevriende honden van familie waar ze zelfs al eens
heeft gelogeerd zonder hen en Nicu heeft een prachtleven bij Jessica en Mike
aan de rand van een heel groot bos bij Amersfoort.
Hieronder drie filmpjes van Nicu in het bos, zijn eerste
ijservaring in Nederland
Jef schrijft ons over
Catina: Ze heeft zich echt ingeleefd en voelt zich echt thuis!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten