zondag 14 februari 2016

Februari 13 2016 Nog een keer Chico


Geen thuis gekend. Jaren in de refugio in Sevilla en toen nog twee jaar in refugio Sierra Nevada. 7 harde jaren waarin Chico zich met moeite staande hield in de overlevingsstrijd tussen de vele honden, die hem nog al eens aanpakten aan de wondjes/korsten op zijn kop te zien. Maureen nam dit kansarme hondje op. En wonder boven wonder, snel kwamen er baasjes die ook verder kijken dan jong, knap, ras e.d. Het geluk kwam laat op Chico’s pad, maar het is wel een groot geluk, zo’n fijn leven heeft hij nu. Chico is lief en zacht gebleven ondanks alles. Alleen vreemde honden blijft hij, volkomen begrijpelijk natuurlijk, op voorhand weggrommen. Wel is dit echt een aandachtspunt, want je hebt meer risico op incidenten. Gelukkig pakken zijn baasjes alles met beleid aan. Ze wandelden altijd veel met een Labradorteef Senna, maar hadden dat een paar weken stopgezet i.v.m. de komst van Chico. De eerste kennismaking was in de vorm van een wandeling in de Soesterduinen. Een perfecte manier: ‘een goed begin is het halve werk’. Senna is inmiddels al weer 5 keer bij hen geweest.

Tja, Spanje had een prachtwinter, maar hier regent het de laatste tijd wel vaak en ook veel soms. Dus inmiddels heeft Chico een regenjasje

Geen opmerkingen:

Een reactie posten