Adoptiekansen inschatten, pfff... altijd weer verrassingen. Soms vlot het niet. Zo wacht unieke, trouwe Pirate al 1.5 jaar. Onbegrijpelijk. Net als Fenna en Paulina, 2 schatjes. En mooie, leuke waterhond Brisa, aankomst 16 mei, krijgt veel reacties, maar elke keer is het het (net) niet. Bij Elma en Willeke, aankomst 26 sept., was het rustig, maar vorige week sloeg Cupido toe: in de roos!
Hoezo? Groot?
Elma, geb. maart 2019, herdermix met husky invloed en alle
kanten opgaande oren. Met nestgenootjes (1 maand oud) en moeder gedumpt voor de
refugio. Elma bleef over, vanwege die oren? Haar karakter is het niet: lief,
open, aanhankelijk, herdertrouw. Verpakt in lomp, onhandig gedrag. Net als
Pepsi veel socialisatie als pup en puber gemist. Enkel soms lopen aan de lijn
op de berghelling in de middle of nowhere. Dan: de reis Andalucia- Nederland.
Je belandt op de maan. Zoveel onbekende indrukken, prikkels: een huis/huiselijk
leven, tv, stofzuiger, fietsers, geluiden etc. Een grote schok voor Elma, zich
vertalend in uitvallen naar de andere honden. Pure ontheemdheid en angst, maar
ogend als agressie. Anita, van de refugio, geloofde haar oren niet. Elma was
altijd goed met honden. Na een week kwam ze gelukkig aardig tot rust.
Spanje. Bij de kattentest een hele bange Elma
Een adoptant moet een stabiele setting bieden, Elma met
kleine stapjes het gemiste laten inhalen/leren, op het moment dat ze het aankan.
En zo nodig een stap terug. Elma woont in Heiloo, fijn huis, goed omsloten
tuin, groene, prikkelarme straat en amper honden. Stranden van Egmond en Bergen
nabij. Haar super sportieve baasje, recent gestopt met werken gaf Elma als
welkomstcadeau een mooie lijn van bergtouw. Van jongs af dierenliefhebber met
rescuehart, empathie, begrip, geduld. Wij vertrouwen Elma met gerust hart aan
hem toe en ook aan zijn volwassen dochters die zeker zullen oppassen. Hun reis
samen begon 22 oktober. Mooie berichten al. En eerste te tackelen probleem:
uitvallen tegen haar spiegelbeeld in de ruiten. Net als bij aankomst in Smilde
naar de (echte) honden: niet grappig dus.
Kleine Willeke, geb. ong. juli 2012, liep op straat, in
vreselijke staat, vol vlooien. Lange, slechte nagels, wat weggevreten neusje,
wondjes deden alarmbellen rinkelen. Uitslag bloedtest, helaas: Middellandse Zee
ziekte Leishmaniose (niet besmettelijk, door zandvliegen overgebracht). Dat het
zover kwam…… Ze moet lang aan haar lot overgelaten zijn. Leishmaniose is goed
te behandelen, maar blijft slapend aanwezig: via een bloedtest 1 of 2 x per
jaar in de gaten houden. Uitgebreide bloedtesten toonden aan dat Willeke’s
orgaanfuncties (bv. lever, nieren) nog goed waren. Opluchting! Daardoor kon ze
een Glucantime kuur aan. Dat ging heel goed. Nu staat ze op Allopurinol, het
bekende medicijn tegen Leishmaniose. We gaan er van uit dat Willeke er nu
gewoon oud mee kan worden zoals de meeste honden.
Ze mocht in Spanje in het kantoor overdag
Het weggevreten neusje blijft hoogst waarschijnlijk zo,
plaatje-mooi wordt ze niet. Ook maakt het bloot liggende slijmvlies haar wat
vatbaarder voor infecties. Willeke heeft zeker nog een weg te gaan, maar ze is
zo leuk en lief, zo blij en levendig. En het wonder gebeurde: op 25 oktober
werd ze Lucy en kreeg een heerlijk thuis in Twijzelerheide bij 5 katten, 4
konijntjes en Odo (geb, april 17, ook van straat), op 31 aug. 2019 via ons
geadopteerd door deze fantastische baasjes die niet naar uiterlijk kijken, maar
dieren enkel een fijn thuis willen geven. En tot nu toe is het een droom:
tussen Lucy en de baasjes en alle dieren. Ze zal wel de baas worden, schreven
ze. De goeiige Odo lijkt weg van Lucy te zijn en waste al in de auto naar huis
haar oren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten