zondag 18 december 2016

December 17 2016 Duque en Bala: Symbool van hoop voor oude(re) dieren.

Ook voor oudere dieren openen mensen soms hun hart en hun huis.
15 december zette Rocio op Faceboek een herinnering van 6 jaar geleden aan Duque en Bala. We zijn hen nooit vergeten. In 2009 adopteerden we Niki en Rafa uit het shelter in Padul bij Granada. We gingen helpen en kwamen er sindsdien geregeld. Vanaf 2010 werd actief geprobeerd ook oudere honden nog kans te geven op adoptie. Met onverwacht succes! Een ontroerend voorbeeld is de adoptie in Nederland van Duque en Bala, 2 grote honden, al 12 jaar lang in deze schamele refugio, sinds ze 2 maanden waren. Nooit kenden ze een zachte mand. Soms ijzig koud in de winter. Al die jaren samen in een kennel. Eind van de dag er even uit en dan een koekje van Ana. Diep respect voor degene die hen samen nam. Die niet dacht: dan moet ik misschien snel weer afscheid nemen en dat verdriet wil ik niet. Of andere bezwaren opperde. Iemand die geluk ervoer in het geven van een mooie laatste fase aan deze 2. Net als de mensen die een paar jaar geleden de 2 oudere Hongaarse boxers met hun kwalen adopteerden. Ze vertelden dat een pup gelukkig maakt, maar dat dit geluk voor hen dieper ging. Esperanza is ook extra blij als we oude(re) dieren kunnen helpen zoals recent Ulises/Ulli van 9, Roxy/Okkie van 7, Mazzel van 7, Bowie van 8.

Hay milagros en la vida: Er zijn wonderen in het leven. Zou Cuca van 10 ook haar gouden mandje mogen vinden deze kerst?

Rocío bracht de twee zelf naar Nederland. Hieronder een filmpje van Duque en Bala: in de refugio, de reis, aankomst in Nederland. Eronder de muziek van Rivers deep, mountains high, waarvan de Spaanse tekst hieronder staat: …geen berg zo hoog, geen vallei zo diep ….. geen rivier zo groot



Escucha, cariño
No hay montaña tan alta
Ni valle tan bajo
Ni río tan grande

Si me necesitas, llámame
No importa dónde estés
Ni la distancia
No te preocupes,
Sólo tienes que gritar mi nombre
Y allí estaré en un instante
No tienes de qué preocuparte
Porque, cariño,
No hay montaña tan alta
Ni valle tan bajo
Ni río tan grande
Que me impidan llegar a ti

Acuérdate del día
que te dejé marchar
Te dije que siempre podrías contar conmigo
Desde ese día, me hice una promesa
Estaría allí cuando tú me necesitaras
como fuera
Ni viento, ni lluvia
Ni el frío del invierno
Nada me puede parar
Porque tú eres mi meta
Si estás en apuros
Llegaré en un instante
Sólo tienes que pedírmelo




Geen opmerkingen:

Een reactie posten