Zondag 29 aug. kwam Otje weer langs met zijn baasjes. 31 mei 2020 ging dit kleine Yorkie, nu 4-5 jaar, naar Enschede. In Spanje op straat aangetroffen. En idd ‘un amour’ zoals refugio beheerster Anita zei. Dat vindt iedereen bij hen in de straat ook. Maar hoe lief en klein, wat dominantie is hem niet vreemd. Eerst ging hij demonstratief naast Rafa liggen, zodra Kitty daar opstond. Toen even een plasje op die plek. En toen hij en Kitty hetzelfde speeltje wilden ging het ook even fel, van beide kanten trouwens. Met Rafa gebeurt zoiets niet. Die durft elke hond aan, maar mijdt ieder spoor van conflict als de pest. Otje is nu een kleine prins. Overigens verder heel makkelijk.
Luna
Zondag 5 september kwam het droevige bericht van het
inslapen van Luna.
‘We hebben al lang geleden gehoord dat Luna een ruis in het
hart had en dat dat op termijn problemen op zou kunnen leveren. Afgelopen weken
kreeg zij plotseling vocht achter haar longen en kon haar hartje het niet meer
bolwerken. De lieve enthousiaste spring in het veld veranderde plotseling in
een timide hondje wat duidelijk leed. Medicatie baatte niet en we hebben
besloten haar niet verder te laten lijden. We hebben 9 jaren enorm veel plezier
en liefde beleefd aan Luna, ze wist vele harten aan zich te binden. We zullen
haar altijd in ons hart dragen.’
Grote schrik. Pas 9 jaar. 15 nov. 2012 geadopteerd als
pupje. Ze lag in een vuilnisbak in Granada, met Tara, Tito, Simba. Net op tijd
eruit gevist. Luna bleek uiterst schrander en een behendigheidstalentje.
Bazinnetje Nynke deed meerdere trainingen met haar. Gelukkig, kleine Luna heeft
genoten, van de 4 kinderen, van het winterkamperen in een tentje en dan lekker
slapen op een schapenvachtje en van maatje Nora die haar zo zal missen.
Baloo
Baloo zorgt opnieuw voor schrik en reuring
Baloo, 9 jaar, was urgent voor plaatsing. Leuk en lief, maar
soms een kop erop en stoer doen. Gevolg: met sommige honden conflicten. We
waren dus blij met zijn nieuwe thuis op 25 juli. Baloo en zijn baasje niet
minder. Ze genieten van elkaar, balletjes gooien die hij blij terug brengt en
mooie boswandelingen. Op bezoek elders zelfs lief met de poes des huizes.
Maandagavond ineens een Dierenambulance aan de lijn. Of wij hond Baloo kwijt
waren (stichtingen zijn verplicht tot registratie chip zsm na aankomst). Grote
schrik. Direct kortgesloten met baasje die al een paar uur ten einde raad was.
Baloo liep elke dag los in het bos, nooit ver weg en kwam direct bij roepen.
Deze keer was hij op een gegeven moment foetsie. Gelukkig was de
Dierenambulance snel bij hem en sliep Baloo die nacht veilig thuis. Dit was
weer een harde waarschuwing. Laat je hond niet allen buiten bij een winkel en
wees bij loslopen oplettend. De Dierenambulance sprak van verdachte
omstandigheden. De mensen die Baloo aantroffen en hen belden hadden gezien dat
hij een auto was gezet. Het exacte verhaal blijft een raadsel. Vermissingen
lopen helaas geregeld slechter af.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten