dinsdag 24 oktober 2023

Juni 5 2021 Agus, Tobi en Neron kregen een thuis en Limon kwam terug.

 Agus (site 19 mei) vertrok 22 mei naar Leidschenveen. Het gaat zo goed. Lift: geen enkel probleem. De ingang, via winkelcentrum, dus veel passanten, ook prima: hoe meer aaien, hoe beter! De dagelijkse lange wandeling langs plassen of op het strand zijn natuurlijk ook heerlijk. Vitaminen voor lichaam en geest. En daar slapen hond en baasjes lekker op. Plus die domme slager die vroeg of Agus wordt lustte. En dan ben je er nog maar net!

 




21 mei Appelscha, huisbezoek Tobi, zondag 23 gehaald. Baasjes die al eerder dieren in nood opnamen, rustig, veel geduld. Fijn voor Tobi, met soms wat stoer gedrag, maar vermoedelijk daaronder iets onzekers. Na een leven met Baloo is het even wennen, hoewel ze bij Maureen niet samen op trokken. Net als Agus komt Tobi bij deze buitenmensen goed aan zijn trekken. Hij heeft alles al rustig verkend en was vriendelijk naar bezoek met hond. Zindelijkheid was even aandachtspuntje en hij is erg op eten gefocust. Gelukkig kan Tobi de muziek van het muzikale baasje waarderen.




    

 

Op 29 mei waren we op bezoek in Wijchen voor de Spaanse Boerenfox (Bodeguero) Neron, 2.5 jaar. 30 mei is hij gehaald. Neron (nu Perro) heeft 2 kanten: heeeel sportief, actief, springerig, ondernemend, speels. Maar ook een softie, snel het haassie in de roedel. Hij kwam met de nodige littekens. Bij drukke kinderen zou hij doorslaan, dus op zoek naar de combi: actief naast rustig, stabiel. Het is raak! Baasje is zijn alles. Dagelijks min. 1.5 uur wandelen in de natuur (Heerlijkheid Leur), daarna op schoot en samen even bijkomen. Met deze veilige back up kan Perro alles aan, ook op de camping. De dierenarts was spannend, maar met de neus in de oksel van baasje ging het prima. ‘Alsof hij er altijd al was’, schrijven ze.




Jammer genoeg kwam de 3-jarige Limon, net als Agus uit het dodingsstation gered, terug na een paar maanden adoptie. We zeggen wel eens ‘alles komt voor in het leven’, in dit geval het terugbrengen van een hondje dat zo geliefd was en het super deed. Maar ook geldt ‘we zijn wie we zijn’. Limon’s bazinnetje voelde de verantwoordelijkheid te zwaar drukken en was er in haar hoofd dag en nacht mee bezig. Het heeft 0,0 te maken met het manneke. Sneu voor beide partijen. Dus zoeken we opnieuw een huisje voor Limon, niet te druk en als enig hond. Maar waar wel lang gewandeld wordt, want dat komt een andere kant van de rustige Limon om de hoek kijken.

 









Geen opmerkingen:

Een reactie posten