Januari 6 2019 Rust zacht, lieve Omi. Je was een geschenk voor velen. Een terugblik vol inspiratie voor 2019

De dag na kerst is Omi overleden. Ruim 13 jaar oud. Het eerste sitebericht in dit nieuwe jaar is een terugblik op Omi, het vederlichte hondje dat, zo stilletjes als ze rondscharrelde op het gras, met haar neusje geuren opnemend, iets knaps voor elkaar kreeg. Ze riep het goede in ons op, vertedering, rust. Ze creëerde verbinding. Naast haar trieste verhaal raakte ons, en velen met ons, het bijna onverstoorbare, serene, het intens lieve en tere.

Omi deed je voelen dat het niet om plaatjes gaat. Ze staat symbool voor de vele extra kansarme dieren die niet snel gered worden, omdat ze een kwaal of handicap hebben, niet jong of schattig pup zijn of aan een ander plaatje voldoen. In onze keuze- en gemaksmaatschappij sta je dan achteraan. Maar wat Omi gaf is onbetaalbaar. Zij maakte je tevreden met wat er (nog) is, straalde klein geluk uit. Een kostbare les.

Wij zijn Anita van refugio Sierra Nevada dankbaar dat ze Omi redde. We zijn Maureen dankbaar voor haar liefde en zorg. Het bracht gebroken nachten mee, verdriet om het gemis, maar wat Omi terug gaf had ze nooit willen missen. Ook danken we hen die bijdroegen in de kosten voor dierenarts, speciale voeding en oog-hart-nier medicatie. En allen die trouw meeleefden.

Anita nam Omi 21 april 2017 mee uit het dodingstation van Delagos: een haarkluwen, oogjes vol zweren, in een hoek gesmeten. Haar hart brak. De dierenarts verwijderde het ene oog en opereerde het andere dat iets zicht behield. Helaas is de refugio, hoe liefdevol ook, een zware plek. Nul comfort, zomerse hitte, winterkou, scherp gruis, stoffig.

Maar zelfs daar zagen we haar genoeglijk rondscharrelen. Dus, hondje van de dag of niet, 25 september 2017 namen we haar mee naar Nederland. Omi genoot nog een jaar en 3 maanden: van het gras onder haar pootjes, haar neusje in de wind, de geuren, een enkel veldwandelingetje, kroelen en tegen Maureen aan, nestjes maken in haar slaapmandjes, lekkere hapjes peuzelen. Onverstoorbaar tussen de andere honden. Ook toen ze dement werd en kleine tia’s kreeg was ze niet angstig of rusteloos.

Het is verdrietig en leeg zonder Omi. Maar in haar naam, met haar inspiratie, gaan we door en hopen ook in 2019 extra kwetsbare dieren een plek onder de zon te geven. Met Maureen en de mensen die meeleven en steunen.

De aktie voor een nieuwe schutting voor de hondenweide is mede dankzij Omi een indrukwekkend succes geworden.