Soms denk je stiekem bij een hele aansprekende pup/hond wel eens: warm broodje. Logisch. En fijn. Maar extra blij maken adopties van honden met een bepaalde problematiek/handicap of gewoon ouder of minder mooi (bv. centenbak). Adoptie is dan moeilijker. Onze laatste adoptiehonden zijn alle 3 ouder: Poolse Refiks, 12 ½, adoptie al na 4 dagen. Bonny van 8 (lichamelijk en psychisch rugzakje) na 10 maanden. En nu Lady, bijna 11, na 2 ½ maand.
Lady, geb. 06-12-2007, Ned. Marktplaats-doorschuifhondje
van vele adressen, kwam veel te dik in opvang. En nu zo prachtig. Bij deze
leeftijd reageren vaak ‘blokjes om’ mensen. Maar bij Lady is een uur lopen het
minimum. Plus: een echte Jack Russell terriër met pit en volharding. Vermoedt
ze ergens een egel of muis, dan geeft ze na een uur nog niet op. Water is ook
heerlijk. Tot Maureens verbazing zwom ze ineens in de sloot. De nieuwe
adoptanten maar een goed tuigje aangeraden dat bij ophijsen blijft zitten.
Zaterdag huisbezoek, zondag gehaald. Baasjes op de rand
van stoppen met werken, dus veel thuis. Echte lopers, en … een prachtomgeving:
in Andijk, 200 m. vanaf wandelgebied en strand aan het IJsselmeer. De eerste
berichten zijn zo goed: Lady eet en slaapt heerlijk en heeft lekker gewandeld.
Ze is erg gericht op haar bazinnetje. Logisch, ze weet immers niet dat ze voor
het eerst echt stabiel zit. De baasjes zijn blij met haar en kijken ook naar
een leuke passende cursus. Wat een feest voor onze lieve, sociale, fitte,
bejaarde Lady!
8-harige Bonny, 12 sept. geadopteerd, blijft verbazen.
Almaar mooie berichten. ‘Ze is zo lief en dapper, mijn kleine meisje. Volgens
mij heeft ze gewoon gewacht, tot mijn hond dood was. Het heeft zo moeten zijn.
’ Bonny plast niet meer in huis en kan zo hard lopen met haar kleine pootjes.
Ze lopen 4-6 keer op een dag, soms een uur. Wat een pit in dit verwaarloosde
krummeltje. Dank, Annie, voor de veiligheid die Bonny bij jou voelt.
Refix
12 ½ jarige Refiks vermaakt zich ook uitstekend in de
landelijke omgeving van het Friese Tzummarum, bij de Waddenzee. ‘Refiks en Sam
liepen los. Plots zag ik alleen Sam en Refiks nergens meer. Ineens geluid uit
de sloot en ja hoor, Refiks zwom in de sloot naast het pad. Gisteren weer. Hij
ging er aan de andere kant uit. Meneer rennen…en aan het einde van het land
weer de sloot door om bij me te komen. Het is geen saaie hond.’ Weer zo’n fitte
bejaarde!
Hieronder de laatste updates van een paar geluksvogels
met een beperking.
Freddy woont nu 2 jaar in België. Hij leefde lang op
straat, kreeg een ongeluk en werd halfblind. Toen het oog er later werd
uitgehaald, omdat we pijn vermoedden, bleek er lood in te zitten: ook beschoten
dus. De baasjes schrijven ‘Freddy wordt graag gezien door mens en hond,
wandelen, losloopweide, uitstapjes, gewoon samen in de tuin spelen, altijd even
enthousiast’.
Volledig blinde Lucy, gevonden met hele zieke oogjes, 2
maand oud, woont al 4 jaar in Apeldoorn. Haar gouden bazinnetje schrijft: ‘Het
verbaast mij dat ze alles zo snel opneemt en zelden ergens tegen aan loopt,
zowel binnens- als buitenshuis. Een pienter meisje dat haar mannetje staat.
Heeft zelfvertrouwen en is natuurlijk heel lief.’ Lucy loopt heerlijk los op de
hei.
Dove Friso, nu Sordo (= doof in het Spaans) woont sinds
2012 bij een Nederlander op Ibiza. We brachten hem zelf. Net als Bonny, Lucy en
Freddy komt hij via Anita van refugio Sierra Nevada. Sordo zwierf verloren op
straat. Hij heeft een leven als een prins midden in de natuur ver van het
toeristengewoel. Vaak gaan hij en zijn hondenmaat Charles (ook van Sierra
Nevada) mee op vakantie naar heerlijke plekken in verre landen in een hele
grote camper.
6-jarige Roemeense Kenna woont sinds 2015 op een
boerenbedrijf in het Friese Easterein. Kenna mist een poot. Een zwaar
straatleven, aangereden, verkeerd geheelde breuk, door een slager-dierenarts
een pin erin die van alles verbrijzelde en Kenna op de rand van de dood bracht.
Resultaat: een heel hoge pootamputatie en veel ellende. Maar wat een gelukkig
leven nu met alle ruimte en vrijheid en hondenvriend Gibson en 12 huiskatten.
‘Wat ze in Roemenië tussen de honden deed, doet ze hier bij de katten: bij ruzie
sprint ze er op af. Ze weet wie de aanstichter is en die krijgt een snauw. Op
andere momenten komen ze bij haar, kopjes geven en dan wordt ze verlegen en
weet niet wat ze ermee aan moet.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten