April 23 2018 Zondag in Smilde.

Een heerlijke middag gisteren. Naast het vieren van Omi’s leventje nog meer vreugde. Toen we half 12 arriveerden troffen we de adoptanten van chihuahua Rudi, samen met hun hondje Chico van 10. Dat is toch altijd de test: hoe gaat het tussen de honden? Ons advies: hou je in, laat ze hun eigen gang gaan (tenzij ongelukken dreigen). Forceer ook niks. Dus laten ze elkaar links liggen, prima. Zijn er strubbelingetjes: laat hen het uitzoeken. Zo was Chico erg nieuwsgierig. Hij snuffelde en likte aan Rudi die dat niet fijn vond. Maar dat zelf goed aangaf. Gelukkig, een hele vooruitgang, want Rudi was heel timide aanvankelijk. Een fokreutje dat weinig in zijn leventje heeft gezien. Ook naar mensen eerst schuchter. Maar in die ene week bij Maureen al opgebloeid.

Inmiddels al een paar berichten en leuke foto’s gehad. Rudi sliep de hele reis en voelde zich snel thuis. Hij mocht heerlijk in bed slapen, plast al buiten (wat we niet verwacht hadden), durft al te wandelen samen met Chico, eet goed en speelt graag op de bank. Dit alles ongetwijfeld mede door de rustige en lieve familie, die Rudi een veilig gevoel geven.

Ook een feest om de andere honden te zien. Van de 7 die vorig weekend arriveerden zijn nu dus Dulce (al tevoren gereserveerd) en Rudi al thuis. Nog op een plekje wachten Cedille, Mickey, Kareltje, Smartie en Nayara. Stuk voor stuk leuk en lief. Wel heel verschillend.

Waar gaat Maureen heen?

Cedille is sterk. Michiel wandelde even met haar. Ze is super leerbaar. Kan al zit bv. Een ontzettend lieve hond die wel beweging kan gebruiken. En spel! Wat blijven ze toch lief na jaren refugio.

 

Smartie is een Peret (zie sitebericht hiervoor) qua uiterlijk en gedrag. Familie? Een heerlijk beestje, dat beslist aan zijn zeer actieve trekken moet komen. Zie filmpje: rennen, springen, over de kop. Alleen zijn moet ongetwijfeld opgebouwd worden. Toen Maureen buiten het hek was, was hij al bijna ook erover. En hij laat zich niet kennen: mag ik van jou er niet over, dan zoek ik andere gaatjes, ergens tussendoor of aan de onderkant.

Kareltje is leuk en levendig, maar een stukje rustiger dan Smartie en Cedille. Ook een knuffeltje.

Mickey is een blij ei dat vrolijk mee dartelt, ook flink kan rennen, maar niet zoveel actie en beweging nodig heeft als Cedille en Smartie.

Nayara is verlegen en liever dan lief. Een hele mooie herderachtige hond. Blijf je rustig, dan kan ze het al snel niet laten toch je kant op te komen en eigenlijk graag aandacht te willen.

Ja, en ook verdriet. Al 3 weken. Onze Niki en Rafa waren mee. We hopen nog vaker, maar weten het niet. Niki heeft een inoperabele levertumor. Vergevorderd. De dierenarts gaf ons geen hoop en in het dierenziekenhuis bevestigden echo en scan dat we hoogst waarschijnlijk al snel afscheid moeten nemen. We zijn er kapot van. Maar geven hem zolang het kan nog een heel fijn leven: vers vlees waarvan hij extreem geniet, op bed slapen en lange wandelingen in mooie omgevingen. Bij Maureen waar ze vaak logeerden voelen ze zich helemaal thuis en voegen zich naadloos in het deels steeds wisselende volkje daar. Maureen maakte een selfie met ‘haar‘ Niki.