‘Een projectje dat echt de moeite waard is.’
Onder
de knop ter adoptie (dat was op de website, nu niet meer dus) staat een hele uitgebreide beschrijving van Noa, met foto’s
en filmpjes. Ze is een projectje, dat zo de moeite waard is. Noa kwam op 19
december naar Nederland samen met zus Hellen. Ze zijn als pupjes op een
schroothoop bij Granada gevonden. Lang zaten ze in een privé-opvang bij hele
hartelijke mensen, maar aan voldoende socialisatie voor het leven in Nederland
heeft het ontbroken.
Misschien leefden ze ook vrij veel buiten. Het karakter van
beiden is geweldig: zacht en lief, goed luisterend, heel aanhankelijk naar
eigen, super speels met andere honden en speeltjes. Maar bij vreemden slaat Noa
in eerste instantie helemaal dicht. Hierdoor is zus Hellen al geadopteerd. Er
waren mensen voor Noa, maar bij de kennismaking op het opvangadres was Noa niet
benaderbaar, dus keerden ze onverrichterzake naar huis. Dat bleef knagen en
daarom vroegen ze of ze dan Hellen mochten hebben. En dat is gebeurd, met groot
succes. Kennis maken met Noa heeft dus geen zin, omdat je de echte Noa pas ziet
als ze even bij je thuis is.
Noa zou enorm (op)bloeien in een rustige omgeving, geen
(drukke) woonwijk, en niet in een gezin waar het de zoete inval is. En aan een
(paar) heerlijk(e)) speelmaatje(s) zou ze zich erg optrekken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten